Οι πολυκατοικίες στη γωνία Τσιμισκή με Παύλου Μελά, από τη μεριά της θάλασσας, ΔΕΝ σχηματίζουν κυρτή γωνία, αλλά μια ανεξήγητη εσοχή (μη κυρτή γωνία). Στο ρυμοτομικό σχέδιο Hébrard προβλεπόταν μια “φυσιολογική” γωνία. Είναι γνωστό ότι το σχέδιο Hébrard αποτέλεσε τη βάση για την ανοικοδόμηση της Θεσσαλονίκης, αλλά υπήρξαν αρκετές τροποποιήσεις. Μήπως και η ιδιορρυθμία της νότιας πλευράς της Διαγωνίου ήταν μια περίπτωση τροποποίησης;; Γιατί;; Τι εξυπηρετούσε;; Ποια ήταν η σκοπιμότητα;;
Μια άγνωστη πτυχή της εσοχής αυτής είναι η απόπειρα να δημιουργηθεί θέατρο εκεί, το 1927, την περίοδο δηλαδή της αρχικής διαμόρφωσης του συγκεκριμένου χώρου.
Επιμελήθηκε ο Νίκανδρος Καστανίδης, με επιπρόσθετα σχόλια του Θεόδωρου Νάτσινα
Αναρτήθηκε στις ΠΦΘ από τον κ. Παναγ, Κοτίδη
Η εσοχή αυτή της Διαγωνίου φαίνεται να καθιερώθηκε στην τροποποίηση του σχεδίου Hébrard το 1921 στο “ΣΧΕΔΙΟΝ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ”, το οποίο υπογράφει ο τότε Υπουργός Συγκοινωνιών Π. Τσαλδάρης. Το ΣΧΕΔΙΟΝ του 1921 είναι αρκετά μουτζουρωμένο, ωστόσο παρατίθεται μ' έναν μικρό καθαρισμό στην υπό συζήτηση περιοχή.
Ένα σχόλιο που χρειάζεται είναι ότι και στο θέμα ποιο σχέδιο του Hébrard είναι τελικό και ποιο εγκρίνεται επικρατεί μια ψιλο-ομίχλη! Το σχέδιο της φωτογραφίας είναι από το βιβλίο της Γερόλυμπου “Η ανοικοδόμιση της Θεσσαλονίκης κλπ” και όπως λέει η λεζάντα είναι η τελική πρόταση Hébrard. Συμφωνεί με το σχέδιο που υπογράφει ο Τσαλδάρης ως προς το σημείο της διαπλάτυνσης Τσιμισκή & Π. Μελά. Οπότε κάτι προκάλεσε τον ίδιο τον Hébrard να κάνει αυτή την αλλαγή, Το σχέδιο αυτό και του Τσαλδάρη δεν συμφωνούν σε άλλα, πχ Δωδεκανήσου, Αγ. Μηνά κλπ.
Για πιο εύκολη άποψη του σημείου. Ενδεχομένως να σκέφτηκαν να βάλουν εκεί κυκλικό κόμβο ή κάποιας μορφής πλατεία, Μοιάζει με την απαραίτητη διαπλάτυνση τέτοιας διαμόρφωσης.