Ρώσικο μοναστήρι στην Λεωφόρο Νίκης. Ημερολόγιο του Albarel
Τελικά η λεζάντα της κάρτας ήταν ακριβής. Ένα ρωσικό μοναστήρι, στην ΝΑ γωνία Αγ. Νικολάου και Νίκης.
Από τον Δαυίδ Μπράβο
Η απόδειξη από σημειώσεις του γιατρού Paul Albarel από 29/4 έως 7/5 του1917, που μας έδωσε ο Bernard Maurice.
“Rien d'intéressant à signaler pendant cette période si ce n'est la question toujours à l'ordre du jour de la relève. Le 2 mai je suis allé trouvé le Dr Corbel pour lui demander si j'avais des chances d'obtenir une permission. Je ne lui ai pas caché que j'avais l'intention de rentrer en France. Il m'a prié d'attendre une quinzaine de jours et de revenir le trouver car on attend des médecins pour commencer la relève. Les bateaux-hôpitaux recommencent à arriver ; les confrères qui doivent venir nous relever, arriveront, parait-il, avec le bateau-hôpital l'Asie. Hier, il y a eu une grande manifestation grecque, on a prononcé la déchéance du roi. Ce matin, il est arrivé de nombreuses troupes grecques. Elles ont commencé à donner sur le front, car il est arrivé aujourd'hui 47 blessés grecs. L'offensive aurait donc commencé. Ce matin je suis allé visiter le monastère russe qui se trouve sur le quai Nikis. L'extérieur ressemble à une maison quelconque et l'intérieur ne donne pas l'impression d'un couvent. L'église est au second étage. Le retable est en bois doré. Les icônes sont très jolies et très fines. Garde à midi – travail ordinaire – il arrive des blessés de l'Armée Venizeliste, ce sont les premiers.”
Η φωτογραφία από τον τελευταίο όροφο της Νέας Ισραηλιτικής Λέσχης, δηλαδή. μετά τα τέλη του 1910.
Πρόκειται λοιπόν πράγματι για ρώσικο μοναστήρι που βρισκόταν στην Αγ. Νικολάου ανάμεσα στη Λ. Νίκης και την Βουλγαροκτόνου -και το κτίριό του υπάρχει σημειωμένο χωρίς κάποια άλλη αναφορά και στο τοπογραφικό του 1919 που αντιστοιχεί στην εικόνα της πόλης πριν την φωτιά (αριστερά-σε απόσπασμα από τον χάρτη που έχει επεξεργαστεί ο Κιθαρωδός), ενώ διακρίνεται καθαρά και στην επιχρωματισμένη αεροφωτογραφία (δεξιά).
Το κτίριο εντοπίζεται, πιθανόν χωρίς πολλές ζημιές από τη φωτιά, και στην γνωστή αεροφωτογραφία με τις σημειωμένες συναγωγές.
Το “κιόσκι”, που σημειώνει ο Δαβίδ Μπράβος, στη γωνία δίπλα από τα μαγαζιά πιθανόν να ήταν η είσοδος στον κήπο του μοναστηριού.
Το 1899 χρησιμοποιούνταν ως ρώσικο προξενείο.
JdS 25/9/1899