Ακουαρέλα του Douillard. Το Τσινάρι από την Αλ. Παπαδοπούλου
Η ακουαρέλα, έργο του υποπλοιάρχου Pierre Douillard, είναι πασίγνωστη και πολυαναρτημένη, και στο Delcampe και στις ομάδες.
Από την Μάρα Νικοπούλου
Στη λεζάντα της έγραφε ένα γενικό «Αγορά στην Άνω Πόλη». Σε μία απ’ όλες τις αναρτήσεις της, ο κ. Αθ. Νικόπουλος την τοποθέτησε πολύ χαμηλότερα, και απ’ όσο ξέρω δεν έχει διορθωθεί.
Αντιγράφω το σχόλιο από ανάρτηση στην Α.Θ. [30/1/16]: Αθανάσιος Ευθύμιος Νικόπουλος Είναι η παλιά (προ πυρκαγιάς) οδός Βλάλη στην αρχή της, λίγο κάτω από την τότε πλατεία της αγοράς Ουν Καπάν. Σήμερα, με τη νέα ρυμοτομία, το σημείο αυτό είναι κατά προσέγγιση στην αρχή της οδού Βατικιώτη λίγες δεκάδες μέτρα ανατολικότερα από την Αριστοτέλους..
Tην ίδια αντιγραφή είχα κάνει και σε ερώτηση του Nick Lawson [ΠΘΦ, 20/5/2016], εκφράζοντας τις αμφιβολίες μου, όμως, και προτείνοντας την πιθανότητα για Κουλέ Καφέ –συμπληρώνοντας όμως ότι «δεν νομίζω να υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις ως τώρα για καμία από τις πιθανότητες». Αν και πιο κοντά στην «πραγματικότητα», είχα πέσει επίσης έξω.
Η ακουαρέλα δείχνει το Τσινάρι από την Αλ. Παπαδοπούλου βλέποντας προς τα ανατολικά. Ή, έστω «Το Τσινάρι, με μια ελαφρά καλλιτεχνική αδεία», όπως εξηγείται από τις επόμενες φωτό.
Η φωτογραφία αριστερά αναρτήθηκε επίσης από τον κ. Νικόπουλο [ΠΦΘ, 2/6/18]. Δεν συσχετίστηκε όμως με την ακουαρέλα, κι αν το κάνουμε βρίσκουμε την λύση για το σημείο όπου βρισκόταν η “αγορά”. Η ομοιότητα του δέντρου είναι κάτι παραπάνω από προφανής. Πρόσθετα στοιχεία: η κλίση του βασικού δρόμου (Αλ. Παπαδοπούλου προς Κλειούς), το σκέπαστρο στο κτίριο αριστερά, η τζαμαρία (έστω λίγο διαφορετική) στα δεξιά και άλλες μικρολεπτομέρειες. Φυσικά, υπάρχουν και διαφορές. Ο ζωγράφος πρέπει να σχεδίασε τα βασικά και μετά να αυτοσχεδίασε λιγάκι – κάτι που βλέπουμε και σε άλλες ακουαρέλες του.
Σε zoom από τη φωτογραφία ν. 253 από την συλλογή P. Albarel (πιθανότατα τραβηγμένη από τον Joseph Pigassou), σημειώνονται με κόκκινο και άλλα κοινά στοιχεία. Για παράδειγμα, ο ζωγράφος έχει πιάσει την χρωματική διαφορά στην μέση του τοίχου, την ύπαρξη παραθύρου πάνω από την πόρτα, το σκέπαστρο μετά την λοξή γωνία του κτιρίου.
Και με πράσινο βλέπουμε κάποιες επίσης προφανείς διαφορές – στην ακουαρέλα λείπει το φανάρι, λείπει το δέντρο στην γωνία της Ακρίτα, ο δρόμος είναι στρωμένος με μαλτεζόπλακες... Αυτά όμως τα συνηθίζει ο συγκεκριμένος ζωγράφος. Και φυσικά, μιλώντας γενικά για τα έργα του, αυτές οι μικροδιαφορές είναι «πταίσματα» μπροστά στην εξαιρετική ακρίβεια με την οποία αποτυπώνει άλλα στοιχεία.
Για παράδειγμα, μια σύγκριση αποσπασμάτων από 2 φωτό με μια άλλη ακουαρέλα του ιδίου που απεικονίζει την Κασσάνδρου από την Ερατοσθένους προς την Πρ. Ηλία και βλέπουμε α) να απουσιάζει εντελώς το τεράστιο δέντρο πίσω από τον τουρμπέ, και β) την Κασσάνδρου με μαλτεζόπλακες αντί για κυβόλιθους.