Saloni.ca Archive

Ο ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΜΑΣ κ. ΤΣΕΚΟΥΡΑΣ Από τον Γιώργο Κωτσίδη Είχαμε τότε ένα πολύ καλό καθηγητή φιλόλογο τον Τσεκούρα . Για τον Τσεκούρα λέγαμε παρ ότι δεν τον πηγαίναμε – Μπορεί να ήταν πολύ αυστηρός , αλλά μας έμαθε ελληνικά . Την εποχή εκείνη και για πολλά χρόνια το Α ΄ Γυμνάσιο ήταν ίσως το καλύτερο Γυμνάσιο θεωρητικής κατεύθυνσης της πόλης και είχε ένα πολύ καλό επιτελείο φιλολόγων . Για μένα αυτός ήταν ο καλύτερος , που έδινε έμφαση στην συνέχεια την γλώσσας και πατούσε γερά στα αρχαία κείμενα που μας τα ανέλυε με πραγματικό πάθος και μας δίδασκε την απλή καθαρεύουσα . Τα ανώμαλα ρήματα της αρχαίας ήταν το προσφιλές του αντικείμενο και είχε την απαίτηση να τα μάθουμε αν είναι δυνατόν απ΄ έξω . Αυτά έλεγε ήταν μια από τις βάσεις της γλώσσα μας και βοηθούσαν την κατανόηση και την εκμάθηση της απλής καθαρεύουσας , που τότε ήταν η επικρατούσα γλώσσα . Σ ‘ αυτήν συντάσσονταν τα επίσημα έγγραφα της πολιτείας , γράφνταν οι περισσότερες εφημερίδες , σ’ αυτήν γράφαμε κι εμείς τις εκθέσεις μας του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και ήταν γενικά η γλώσσα των ‘’ μορφωμένων ‘’ . Ο Τσεκούρας λοιπόν ήταν ο αγαπημένος μου και είχε αφήσει τα σημάδια του βαθιά μέσα μου , μαθαίνοντας μου Ελληνικά , καθώς επίσης και σημάδια του ‘’επί της παρειάς μου ‘’ γιατί ο καλός μου καθηγητής συνήθιζε να με ‘’χαϊδεύει ‘’ με δύναμη στο μάγουλο όταν ανακάλυπτε κανένα ορθογραφικό λάθος στις εκθέσεις μου . Φιλοδοξία του κάθε μαθητή ήταν μετά το τέλος του μαθήματος της Έκθεσης Ιδεών να σηκωθεί στον πίνακα και να διαβάσει την έκθεσή του μπροστά στους συμμαθητές του που προηγουμένως είχε επιλέξει ο ίδιος ο κ. Τσεκούρας . Όμως αυτό εμπεριείχε κι ένα τεράστιο κίνδυνο και ρίσκο γιατί μετά τα συγχαρητήρια του κ. Τσεκούρα για την καλή σου έκθεση ακολουθούσε το δεύτερο μέρος της παράστασης . – Έλα εδώ Κωτσίδη , πόσα ορθογραφικά λάθη έχεις . Πλησίαζες κοιτούσες το τετράδιο κατακόκκινο με κάτι τεράστια γράμματα που έγραφε '' λάθη 4 '' . – Πλησίασε … Πήγαινες κοντά του φοβισμένος , σήκωνε το αδυνατισμένο ξερακιανό χέρι του και σου σβούριζε κάτι καρπαζιές που τις θυμάμαι ακόμα στο τρεμάμενο μάγουλο σου, μετρώντας τελετουργικά . – Ένα, δύο, τρία , τέσσερα λάθη , την άλλη φορά να προσέξεις γιατί θα καλέσω τον κηδεμόνα σου να δει τα χάλια σου . Κι αυτό για μια έκθεση που είχε επιλέξει σαν μια από τις 2 – 3 καλλίτερες της ημέρας για να διαβαστούν μπροστά στην τάξη . Έτσι μάθαμε Ελληνικά κι ορθογραφία τότε , που δεν είχαμε όλοι κι όλα τα βιβλία και βασανιζόμασταν να βρούμε κανένα παλιό ξεπατωμένο και χιλιομουτζουρωμένο από κανένα παλιό μαθητή , η από τα μεταχειρισμένα του Ξενοφώντα . Το λέω γιατί ομολογώ ζήλεψα τα σημερινά παιδιά , όταν μπαίνοντας προχθές σε μια αίθουσα του Α ΄ Γυμνασίου που επισκέφτηκα μετά πολλά χρόνια κι είδα πάνω σε μια σειρά θρανίων ολοκαίνουρια πολύχρωμα μοσχομυριστά τα φετινά βιβλία να περιμένουν τους μαθητές της νέας χρονιάς να τα πάρουν και μάλιστα δωρεάν … Στην φωτογραφία ο καθηγητής μας Τσεκούρας ανάμεσα στους μαθητές του το 1959 στο μνημείο της Αραπίτσας της Νάουσας σε μια από τις λίγες εκδρομές που είχα πάει . Ήμασταν τότε μόλις 16 χρόνων έφηβοι στην 4η τάξη του 6α ταξίου Α΄Γυμνασίου Αρρένων Θεσσαλονίκης …