Το πρώτο “Μουσείο” στη Θεσσαλονίκη. Μουσείο ανατομίας

Στα 1906 οι ανασκαφές του Παπαγεωργίου κοντά στο Συντριβάνι βγάζουν στο φως επιγραφές. Στη φωτογραφία ο Παπαγεωργίου στο χώρο των ανασκαφών του. Με δεδομένη την πυκνότητα αυτών των ανακαλύψεων, ο Δήμος αποφάσισε να ιδρύσει ένα μουσείο στην αυλή του αυτοκρατορικού λυκείου (την Φιλοσοφική του ΑΠΘ σήμερα) όπου και θα ενωθούν τα ευρήματα. Μάλιστα πολλές περιοχές από το βιλαέτι υποσχέθηκαν να στείλουν δωρεές σε αρχαία αντικείμενα για τον εμπλουτισμό αυτού του μουσείου. Μουσείο βέβαια αρχαιολογικό ιδρύθηκε πολύ αργότερα (αν και η εφορεία αρχαιοτήτων ήταν η πρώτη υπηρεσία που ιδρύθηκε μετά την απελευθέρωση, τον Νοέμβριο του 1912). Το 1906 επίσης σχεδιάζεται η ίδρυση ιατρικού πανεπιστημίου με την πρόβλεψη ο επάνω όροφος να είναι προορισμένος για μουσειακές χρήσεις, μάλλον σχετικές με την ιατρική. Ως μουσείο αναφέρεται στα 1899 και ένας χώρος του βουλγαρικού γυμνασίου με “πλούσιες συλλογές”. Αγνοούμε τι ακριβώς περιείχε. Παραδόξως το πρώτο μουσείο, που ονομάστηκε και διαφημίστηκε ως μουσείο, στην πόλη μας ήταν ιδιωτικό και φτιάχτηκε το 1904. Προφανώς πρόκειται για μια περιοδεύουσα έκθεση περίεργων αναπαραστάσεων και αντικειμένων. Μουσείο ανατομίας του δρ. Gustav Seiferl. Μια (πιθανόν) μακάβρια έκθεση από σκηνές βασανισμού, φυλάκισης κλπ, επίσης όργανα ανατομίας αρκετά περίεργα: αυτά τα τελευταία σε μια αίθουσα όπου καλό θα ήταν μια νέα κοπέλα να μην πάει με τη μαμά της (ό.τι κι αν σημαίνει αυτό) Αυτά τον Δεκέμβριο του 1904. Τον Ιανουάριο του 1905 το μουσείο μάλλον εξάντλησε την πελατεία του: Μόλις δύο πιάστρα η είσοδος, συμπεριλαμβανομένης και της εισόδου στην ειδική αίθουσα ανατομίας. Το μουσείο θα φύγει σε λίγες μέρες, οπότε ειδοποιούνται οι ενδιαφερόμενοι να σπεύσουν να θαυμάσουν μια περίεργη όσο και επιμορφωτική έκθεση. Στεγάστηκε στο χώρο ανάμεσα στο Γκράν Παλάς, και το ξενοδοχείο Αίγυπτος, όπως έλεγε η διαφήμιση. Προφανώς φιλοξενήθηκε στο ισόγειο σπιτάκι με το βέλος Είχαμε κι άλλα “Μουσεία” αργότερα. Στα 1909 και 1910 αναφέρονται στην JdS μουσείο ουγγρικό, γαλλικό, ισπανικό, ιταλικό, αλλά αυτά έχουν την έννοια της έκθεσης προϊόντων από τις χώρες προέλευσής τους.