Τουριστικός οδηγός της Θεσσαλονίκης του 1959, στη γαλλόφωνη εκδοχή
Τουριστικός οδηγός της Θεσσαλονίκης του 1959, στη γαλλόφωνη εκδοχή του. Από το Ελσίνκι και τον Φινλανδό αρχιτέκτονα που τον είχε πάρει κατά την επίσκεψή του για κάποιο συνέδριο ( ; ) φτάνει σ’ εμάς μέσω της Anna Manna. Τους ευχαριστούμε και τους δυο!
Tον χάρτη (με μερικές βραχύβιες ονομασίες οδών) τον είχαμε ξαναδεί.
Στη σελίδα με την ιστορία της πόλης, διαβάζουμε ότι «η σύγχρονη Θεσσαλονίκη με την υπέροχη παραλιακή της, τις πελώριες λεωφόρους της, τα μεγάλα κτίρια, τα κομψά καταστήματα και τα πολιτιστικά ιδρύματα (Πανεπιστήμιο, ΕΜΣ, Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου, Ωραίο, Κρατική Ορχήστρα) δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις άλλες μεγάλες πόλεις της Ευρώπης».
Ο Φινλανδός αρχιτέκτονας -προφανώς καπνιστής- σημειώνει τα «Καρέλια» και σχεδιάζει το σήμα του «Άσσου». Ίσως για να συνεννοείται πιο εύκολα στα περίπτερα
Όπως μας λέει η Anna Manna μόνο τυχαίο δεν είναι ότι ο κυρ Πένττι σημειώνει εδώ “Καρέλια”. Σ´όλους τους Φινλανδούς κάνει εντύπωση αυτό το όνομα ελληνικων τσιγαρων. Ο ίδιος γεννήθηκε στην πόλη Βιμπόργκ της Καρελίας (σήμερα στην Ρωσία).
Από τα ξενοδοχεία όλο και κάτι έχει μείνει. Από τα εστιατόρια, ταβέρνες, μπαρ… μάλλον κανένα.
Στους κινηματογράφους έχουμε 2 που επέζησαν. Στα θέατρα, 1.
Στις γραμμές των λεωφορείων, ενδιαφέρον έχουν οι διάφορες αφετηρίες.
Στα ταξί, η σημαία έπεφτε με 5 δραχμές.
Τα γνωστά καραβάκια μπροστά στο Παλλάς κόστιζαν 3 δραχμές για την Αρετσού και 5 για Περαία, Μπαχτσέ, Αγ. Τριάδα. Τις Κυριακές τα δρομολόγια ήταν συχνότερα.
Ενδιαφέρουσες και οι πόλεις με τις οποίες συνδεόταν αεροπορικά η Θεσσαλονίκη.
Ο οδηγός ενημερώνει και για καταστήματα λαϊκής τέχνης, αλλά και για φωτογραφεία (μαζεμένα όλα στην Τσιμισκή (Μ.Αλεξάνδρου) και τη Βενιζέλου.
Στα ιδρύματα αναφέρονται και κάνα-δυο που δεν είναι εύκολα κατανοητό σε ποιο αντιστοιχούν) Π.χ. αυτό το “lyceum Club” πάνω από το Όλυμπος-Νάουσσα.