Το σπίτι του Αριγκόνι, επί της Βασ. Γεωργίου 34, αναμνήσεις Γ. Πολυχρονιάδη
Το σπίτι του Αριγκόνι, κτισμένο το 1897 επί της Βασ. Γεωργίου 34, ζωντανεύει από την αφήγηση του αγαπημένου συνθέτη και τραγουδιστή, Γιώργου Πολυχρονιάδη, Γέννημα θρέμμα όχι μόνο της πόλης μας αλλά και αυτού του ίδιου του σπιτιού.
“Το σπίτι που έμενα ήταν και η τελευταία κατοικία του Πιέρο Αριγκόνι. Εκεί δολοφονήθηκε προσπαθώντας ν' αντιμετωπίσει έναν κλέφτη που εισέβαλε το 1940. Για την ιστορία, η κόρη του, η Αμίνα είχε ερωτευθεί και παντρεύτηκε τον γνωστό τότε καπνέμπορο Ηρακλή Μοσκώφ.Ο Αριγκόνι δηλαδή ήταν ο παπούς του ιστορικού Κωστή Μοσκώφ, που ήταν ο γιος του Ηρακλη! Επειδή ο Ηρακλής Μοσκώφ ήταν εξαδελφος της μητέρας μου, όταν κληρόνομησε το συγκεκριμένο σπίτι ,παραχώρησε έναντι μικρού ενοικίου τρία δωμάτια του 2ου ορόφου στην οικογένειά μου στα τέλη της δεκαετίας 1940.
Γεννήθηκα εκεί το 1951 κι έζησα μέχρι το 1964, που δυστυχώς δόθηκε αντιπαροχή. Ο κάθε όροφος είχε συνολικά 6 τεράστια δωμάτια, ένα μεγάλο χωλ, την κουζίνα και το μπάνιο φυσικά. Το ισόγειο και ο 2ος όροφος είχαν διαμορφωθεί σε τρία διαμερίσματα προς εκμετάλλευση. Θα πρέπει να συμπληρώσω τονίζοντας τον αλτρουισμό του Ηρ.Μοσκωφ, ο οποίος παραχώρησε σε άλλες τρεις συγγενικές του οικογένειες κατά διαστήματα τα διαμερίσματα που ανέφερα. Στον πρώτο όροφο έμενε τα τελευταία χρόνια ο Ν. Χατζηκων/νου με τη δική του οικογένεια, προσωπικός σωφέρ της οικογένειας των Μοσκώφ. Στο πίσω μέρος της αυλής υπήρχε γκαράζ το οποίο φιλοξενούσε τα 3 πανάκριβα τότε αυτοκίνητά του (Oldsmobil, Humber και Ford). Ο Ηρακλής Μοσκώφ ήταν παράλληλα και πρόξενος της Σουηδίας.Στον ίδιο όροφο μ' εμένα έμενε και ένας απ' τους δύο γνωστούς φωτογράφους της περιοχής ο Αχειλάς. Στον τελευταίο πολύ ωραίο όροφο με τα αετώματα έμενε η οικογένεια του Φιλώτα Αγγελίδη. Περιέργως για ένα τόσο μεγάλο σπίτι δεν υπήρχε τζάκι σε κανένα όροφο! Τα σαλόνια ήταν τόσο μεγάλα που όταν κάποια φορά άδειαζε κανένα, έκανα ποδήλατο γύρω γύρω!!!! Είχε επίσης ένα ανεξάρτητο κλιμακοστάσιο με σκάλα που οδηγούσε σε μια μικρή ταράτσα με επάλξεις όπως οι παλιοί πύργοι.Το χρώμα του κτιρίου ηταν σκούρο γκρι και γύρω απ' τα παράθυρα και κεραμίδια κόκκινα. Ήταν απ τα ομορφότερα στην Βασ. Γεωργίου.
Και βέβαια στη γωνία με Μπιζανίου υπήρχε το αυθαίρετο μπακαλομανάβικο του Θωμά Ζαχάρογλου. Τ' άλλα δύο σπίτια μετά τη Μπιζανίου επί της Βασ. Γεωργίου (τα δίδυμα) είχαν γίνει επίσης απ' τον Αριγκόνι. Στο πρώτο ήταν στο ισόγειο τα λουτρά Αγ.Τριαδος του επιχειρηματία Κωτόπουλου και στο δεύτερο τα γραφεία της Βασιλικής Πρόνοιας. Και μετά από αυτά το ουζερί του κ.Διαμαντή!!!! Λυπάμαι που όσο κι αν έψαξα δεν μπόρεσα να βρω φωτογραφίες απ' το εσωτερικό του σπιτού μου. Η κατεδάφισή του ήταν ένα ακόμα έγκλημα απ' τα τόσα που έγιναν στην πόλη μας τοτε!!!”
Από τον Γ. Κωτσίδη:
Η κατοικία Αριγκόνι σε πρώτο πλάνο και οι δίδυμες Μποτόν στο βάθος, κατασκευές και αυτές Αριγκόνι.
Ο Αριγκόνι έχτισε τέσσερα σπίτια στην περιοχή .
Τα δύο σχεδόν όμοια που τα ονομάζαμε τα δίδυμα στο βάθος, με όψη στην Β. Γεωργίου και το ένα στην γωνία με την Μπιζανίου .
Υπήρχε ένας παράδρομος που ξεκινούσε από την Βασ. Γεωργίου, περνούσε ανάμεσα στις δίδυμες και κατέληγε στην θάλασσα .
Από το βιβλίο του Βασ. Κολώνα, “Η Θεσσαλονίκη εκτός των τειχών, εικονογραφια της συνοικίας των εξοχών”.
Η φωτογραφία ανήκει στη συλλογή Γ. Μέγα.
Από τον Γ. Κωτσίδη:
Θυμάμαι την αυλή στο πλάι όπου και το φωτογραφείο του Αχειλά . Οικογενειακώς πηγαίναμε στο φωτογραφείο του και έχω από μικρός , Έβγαζε φωτογραφικές μέσα στο στούντιο και έξω στην αυλή στο μπετονένιο πεζούλι δίπλα στην θάλασσα με φόντο το μικρό λιμανάκι της Ευζώνων
Η δυτική όψη της κατοικίας Αριγκόνι με το τεράστιο πεύκο μπροστά του. πάλι από το βιβλίο του Βασ. Κολώνα, και συλλογή Γ. Μέγα.
Η ανατολική και η εμπρόσθια όψη της κατοικίας Αριγκόνι.
Στο βάθος το σπίτι του Αριγκόνι με το παρακολούθημά του και τις χαρακτηριστικές επάλξεις.
Φωτογραφία του 1916 από το IWM.