Αρχές της δεκαετίας του 1960 [Από φιλμ με αποσπάσματα του Μαρίνου Χαραλάμπους
που επεξεργάστηκαν ο κ. Δ. Κωτσίδης κι ο κ. Γ. Κωτσίδης και είχε αναρτηθεί παλιότερα
στις ΠΦΘ].
1935
Η κατοικία αυτή αναφέρεται ότι είχε ως ιδιοκτήτη τον Δαβίδ Χασσόν και το 1966 τον
Θεμιστοκλή Πυλορώφ. Ο Δαβίδ Χασσόν ήταν έμπορος και εντολοδόχος στη Θεσσαλονίκη,
από το 1908 τουλάχιστον. Το 1924 ανέλαβαν οι γιοί του Αλβέρτος, Μπαρού, Συμεών και
Μωυσής και συνέχισαν το γενικό εμπόριο σε κατάστημά τους στην οδό Δόξης 3. Πιθανότατα
ο Αλβέρτος κληρονόμησε την κατοικία του πατέρα του στη Βασ. Όλγας, μια κι αυτός την
Πούλησε στο Θεμιστοκλή Πύλορώφ (σύμφωνα με το σχόλιο της κ. Τσιρέλη). Ο Θεμιστοκλής
Πυρολώφ ήταν πολιτικός μηχανικός κι αδελφός του Κλήμη (ταξίαρχος του Ιππικού),
Γεώργιου (γεωπόνου), της Βέρας και του Λεωνίδα (ποδοσφαιριστή στον ΠΑΟΚ γύρω στο 1932,
δασολόγου, πολιτευτή στην Ημαθία του συντηρητικού πολιτικού χώρου, νομάρχη Πέλλας το
1954, Σερρών το 1974 μέχρι το 1978). Ο πατέρας τους Χαράλαμπος Πυλορώφ ήταν
ευκατάστατος πόντιος από την Τιφλίδα της Γεωργίας, ο οποίος πολιτεύτηκε το 1932 στην
Ημαθία με το Εθνικό Ριζοσπαστικό Κόμμα.
1963
1959-1960 [Από το αρχείο του κ. “Vagelis Kavala”]
Και για να είναι πιο ολοκληρωμένη η παρουσίαση των εν λόγω κατοικιών ας συμπεριλάβουμε και τη φωτογραφία από το βιβλίο του κ. Β. Κολώνα, Είναι η κατοικία στη γωνία Βασ. Όλγας με Μιαούλη. Αυτή ήταν ιδιοκτησίας Εδμ. Σίδες, το 1935 και της Αμαλίας συζ. Αλβέρτου Σαούλ, το 1966.
Οι σημερινές πολυκατοικίες στους αριθμ. 67, 69 της Βασ. Όλγας, δίπλα στη στάση Φλέμινγκ των αστικών λεωφορείων. Αν θυμάμαι καλά, αυτή στον αριθμό 69 στέγαζε το προξενείο του Ισραήλ στη Θεσσαλονίκη, τη δεκαετία του 1970.