Η καλύτερη λήψη των μαγαζιών στο σημερινό 50. Από το 48 έχουμε μόνον μια υποψία.
Το σημερινό 48, στη σειρά με τα άλλα, λίγο πίσω από τα μαγαζιά φέρεται ως ιδιοκτησία Δόμνας Ευαγγελίδου στην πράξη 1327/1958.
Όπως φαίνεται και κάτω στην πράξη 353 υπάρχει απ' το 1932 τουλάχιστον.
Στο 50, όπως είδαμε και στην αρχική, μια σειρά από μαγαζιά. Τα λουτρά είχαν διεύθυνση 58 (Μακεδονία 27/5/1920, 17/6/1932). Με βάση αυτό, λογικά τότε αυτά τα μαγαζιά ήταν στο 62.
Υπήρχε ένα μπακάλικο Μάνο και Αραλούφ
Μακεδονία 24-1-1920
Κάποιος προσπάθησε διάρρηξη τον Αύγουστο του 1921 σ΄ ένα από τα μαγαζιά.
Στον τότε αρ. 62 ζούσε μια οικογ. Κοέν. Χαϊμάκης ( ; ) επάνω, Τζίλντα κάτω 1932 και 1938 αντίστοιχα. Μπορεί να είναι μια διπλανή οικία.
Στην αεροφωτογραφία του 1960 τα μαγαζιά δεν φαίνεται να υπάρχουν.
Στο 52 μια μεσοπολεμική κατοικία μέσα στα δέντρα
Αυτή η φωτογραφία του 1947, και κάποιες παρακάτω, είναι από το βιβλίο του Κατσαρού “Μια απόφαση, μάχομαι μέχρι το τέλος”
Υπάρχει κι αυτή η καθαρότερη εκδοχή αλλά παραλείπει τον δρόμο.
Τα σπίτια στους σημερινούς αριθμούς 52 και 54. Το 54 επίσης μια νεωτερική μεσοπολεμική κατοικία.
Φαίνεται κι εδώ δεξιά, από το βιβλίο του Κολώνα
Και από πιο ανατολικά. Το 52 πίσω από το μεγάλο πεύκο.
Και από ακόμη πιο μακριά., με το μεγάλο πεύκο να σημαδεύει την περιοχή.
Στην αεροφωτογραφία πριν τον πόλεμο
Με το ρυμοτομικό
Μετά μπήκαν όλα σε μια σειρά. Κυριολεκτικά.
Το σήμερα.