Το 111 (τότε 95) οικία Δημάση. Όπως φαίνεται είναι η πρώτη κατοικία σ αυτό το κομμάτι που εξετάζουμε.
Λήψη Zepdji στα τέλη του 19ου αιώνα.
Μπροστά μας ένα μεγάλο κτίσμα που ανήκε στην οικογένεια Άμποτ, σήμερα Βασ. Όλγας 90. Και ακριβώς από πίσω, γωνία Μπότσαρη με Βασ. Όλγας, η βίλα στον σημερινό αριθμό 111.
Το 111 είχε μια σειρά από μαγαζάκια μπροστά του. Αυτά μας τα είχε παρουσιάσει ο Νίκανδρος Καστανίδης εδώ (https://archive.saloni.ca/517) , όταν μια έκρηξη προκάλεσε σ αυτά σοβαρές ζημίες.
Από το ρεπορτάζ μαθαίνουμε όχι μόνο για τα μαγαζιά (υποδηματοποιείο, κουρείο, χρωματοπωλείο) αλλά και τους ενοίκους στο 111 και το 113.
Από μια πολύ παλιά δημοπρασία με φωτογραφίες από την κηδεία του Γεωργίου, ο φωτογράφος στο σημερινό Βασ. Όλγας 90 προσφέρει ματιές σ αυτές τις βίλες. Εδώ τα μαγαζάκια μπροστά από το 111 και εκεί που αρχίζει το 113
Από το 113 μόνο την αυλή του. Από την έρευνα του Νίκανδρου ήταν η οικία Ισσάκ Μπερισσύ.
Στο βιβλίο του ο Κολώνας την αναφέρει ως βίλα Ηρακλείδου (στη σειρά παρουσίασής του την έχει ανάμεσα στο 107 Μεχμέτ Καπαντζή και την οικία Χασάν Καπαντζή/εκπ Σχινά στο 129). Δεν μας λέει όμως πού βρισκόταν.
Νομίζω ότι αυτό είναι το 115. Τόσο από τις πολύ θολές φωτογραφίες, όσο και από το ρυμοτομικό μοιάζει να είναι αυτό.
Ο Κολώνας το τοποθετεί στην μέση της απόστασης από Μπότσαρη σε Κομποθέκλας, 124 στον δικό του χάρτη. Δηλαδή το 115.
Με το 100% κάλυψη το 117 που ήταν ήδη πολυκατοικία, μάλλον πρόσθεσε όγκο και κόλλησε στην νέα οικοδομή του 115. Γι αυτό αισθητικά από την Ανάληψη μέχρι την Μπότσαρη η περιοχή είναι γιά φτύσιμο. Επιβεβαιώνεται και διά νόμου.
Η γύρω περιοχή το 1967 ΦΕΚ: 32Δ'/16-3-67 μπήκε σε κάτι απερίγραπτους νόμους. Κάλυψη 100% οποιουδήποτε οικοπέδου, και άλλα παλαβά. Το 117 είχε μπει αρχικά σε μπελάδες σαν παλιότερη οικοδομή που δεν είχε αφήσει πρασιά. Για να καταλάβουμε πως μπορεί να είχαν γκρεμίσει ακόμα και μπαλκόνια στο 117.
Αρχές του 1950.
Οι βίλες που εξετάζουμε.
Στο ρυμοτομικό οι σχετικά άγνωστες αυτές βίλες
Και το σήμερα