Λουίζα Ποζέλλι, η εγγονή του Βιταλιάνο

Λουίζα Ποζέλλι (1922-2007): η εγγονή του αρχιτέκτονα της Θεσσαλονίκης Βιταλιάνο Ποζέλλι (1838-1918) που από μαθήτρια του Ιωαννίδειου Δημοτικού Σχολείου έλαμψε ως καλλιτεχνικό αστέρι και αναδείχθηκε από τον Αττίκ [Κλέων Τριανταφύλλου (1885-1944)] σε παιδί-σουπερ σταρ, την περίοδο 1934-1940. Στη συνέχεια έκανε θεατρική και κινηματογραφική καριέρα στην Ιταλία μέχρι το 1953, που παστρεύτηκε τον ηθοποιό Mario Carotenuto κι αφοσιώθηκε στην οικογενειακή ζωή. Το 1954 γεννήθηκε η κόρη του Claretta Carotenuto και το 1974 χώρισε και δεν ξαναπαντρεύτηκε. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της, η Luisa Poselli αφιερώθηκε στη διδασκαλία της χορογραφίας και του χορού με κλακέτες στο School of Performing Techniques της κόρης της Claretta. Πέθανε στη Ρώμη στις 18 Οκτωβρίου 2007

Από τον Νίκανδρο Καστανίδη

Facebook: https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=992923854530581&id=204212503401724

Η Λουίζα στα μέσα της δεκαετίας του 1930.

Υπάρχουν ηχογραφήσεις της Λουίζας Ποζέλλι στο youtube: Ο παππούς της Βιταλιάνο Ποζέλλι (1838-1918), διαπρεπής αρχιτέκτονας της Θεσσαλονίκης την τελευταία Οθωμανική περίοδο. Ανάμεσα στις αρχιτεκτονικές του δημιουργίες είναι: το κτίριο της παλιάς Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, το κτίριο του Στρατηγείου, το Γενί Τζαμί, το κτίριο του Διοικητηρίου, η βίλα Αλλατίνι (σημ. Νομαρχεία Θεσσαλονίκης), η βίλα Ίντα, η καθολική εκκλησία της Θεσσαλονίκης, η αρμένικη εκκλησία, η συναγωγή Μπετ Σαούλ κ.ά. Ο πατέρας της, Κουάρτο Λεόνε Ποζέλλι, με την ορχήστρα Θεόφιλου-Τίλντα, το 1937, στο χώρο του κέντρου διασκέδασης “Λουξεμβούργον”. Ο Κουάρτο ήταν το 5ο παιδί από τα οκτώ παιδιά (6 αγόρια και δύο κορίτσια) του Βιταλιάνο Ποζέλλι. Ο Κουάρτο ήταν μουσικός, πιανίστας, διευθυντή ορχήστρας και διευθυντής του Ωδείου της Θεσσαλονίκης. Το Ιωαννίδειο σχολείο, όπου φοίτησε από τη Β’ έως και την Δ’ τάξη. Δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι συνέχισε και τις επόμενες τάξεις. Το Ιωαννίδειο σχολείο (με κόκκινο περίγραμμα) στο οικιστικό του περιβάλλον στα τέλη της δεκαετίας του 1930. Με πράσινο περίγραμμα σημειώνεται η κατοικία του παππού της. Η επισήμανση του ονόματός της στο μαθητολόγιο της σχολικής χρονιάς 1930-1931 του Ιωαννίδειου σχολείου (τότε Γ’ πλήρες εξατάξιο, μεικτό, δημοτικό σχολείο Θεσσαλονίκης). Εδώ αναφέρεται ως έτος γέννησης της το 1923. Φαίνεται ότι μεταγράφτηκε στη Β’ τάξη στο σχολείο αυτό προερχόμενη από σχολείο της Δράμας. Και σημειώνεται ότι ο τόπος κατοικίας της ήταν στην Ρωμανού. Μια ακόμη επισήμανση του ονόματός της (λίγο λανθασμένο) στο μαθητολόγιο της σχολικής χρονιάς 1933-1934 του Ιωαννίδειου σχολείου. Από τα στοιχεία που αναφέρονται διαπιστώνεται ότι είχε 2 μικρότερα αδέλφια, τον Αντοάν και τον Μενίτο, που πήγαιναν στο ίδιο σχολείο. Διέμεναν στην Βουλγαροκτόνου 52, ήταν καθολικοί στο θρήσκευμα και είχαν την Ιταλική υπηκοότητα. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ,16/9/1932, σελ. 2 . Από τις πρώτες δημόσιες εμφανίσεις της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ,16/1/1933, σελ. 3 . Επίσης μια από τις πρώτες δημόσιες εμφανίσεις της. Μια ακόμη επισήμανση από τα πρώτα βήματα της καλλιτεχνικής μεσουράνησής της Στη “Μάντρα” του Αττίκ το 1934, με τη Λουίζα στο κεντρο, τον Αττίκ κατενθουσιασμένο (αριστερά) και την ορχήστρα του, όπου συμμετείχε κι ο πατέρα της, Κουάρτο (δεξιά). 1935, Αττίκ και Λουιζάκι-ένας καλλιτεχνικός έρωτας Το Λουιζάκι μεγαλώνει με την αμέριστη στοργή του Αττίκ Κι ο φιλόστοργος μέντοράς της τη βλέπει, χαρά γεμάτος, να γίνεται μια χαριτωμένη και ταλαντούχα κοπελίτσα Αν και οι καλλιτεχνικοί και συναισθηματικοί δεσμοί με τον Αττίκ ήταν στενοί, εν τούτοις το Λουιζάκι αποσκίρτησε, κάποιες φορές, από τη “Μάντρα” του και τον πλήγωσε Η Λουίζα με τον Αττίκ, λίγο πριν την απέλασή της από την Ελλάδα, τον Οκτώβριο του 1940, με την έναρξη του Ελληνο-Ιταλικού πολέμου, λόγω της Ιταλικής υπηκότητάς της Στην Ιταλία άρχισε να εργάζεται σε Μουσικές Επιθεωρήσεις, όπως η “Eravamo sette sorelle” που παίχτηκε από τα τέλη του 1945 μέχρι τα μέσα του 1946, σε θέατρα της Ρώμης, του Μιλάνο, του Τορίνο και της Γένοβας. Από το 1946 άρχισε να παίζει και σε κινηματογραφικές ταινίες, όπως η ταινία “Un uomo ritorna” (1946) Μια ακόμη ταινία της, που ήταν και η τελευταία της, το 1953 Το 1951 ήρθε στην Αθήνα και συμμετείχε σε θεατρικές παραστάσεις. Φαίνεται ότι δεν είχε όμως την παλιά της απήχηση και έτσι επέστρεψε στην Ιταλία. Η κόρη της Claretta Carotenuto Η Λουίζα Ποζέλλι σε ώριμη ηλικία Σεπτεμβριος του 1934