Δίπλα στην εκκλησία της Ανάληψης, απέναντι από τον πύργο Chateau Mon Bonheur (Πύργος η Ευτυχία μου). Χτίστηκε το 1899 σε τεράστιο κηπότοπο. Με 3 σαλόνια και 12 δωμάτια.
Από το 1929 στέγασε τα Εκπαιδευτήρια Θηλέων Αγλαΐας Σχινά, με ιδρυτή τον Στ. Νούκα (1905 – 1974). Το 1938 η Σχινά γίνεται η ιδιοκτήτης. Ο Πύργος απέναντι ήταν παράρτημα των εκπαιδευτηρίων και οικοτροφείο, προπολεμικά .
Η Αγλαΐα Ν. Σχινά γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1883 και ήταν κόρη του έμπορου Νικολάου Σχινά και της Πολυξένης Τσόκα. Σαν νεαρή δασκάλα, ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία, δημοσιεύοντας το Ανθύλλιον (1901), συλλογή ποιημάτων και διηγημάτων με παιδευτικούς στόχους, όπως δηλώνει στον πρόλογο. Αριστούχος του Ανωτέρου Παρθεναγωγείου Θεσσαλονίκης εργάσθηκε στο εκπαιδευτήριο από το 1907 έως το θάνατο της. Παιδαγωγός επί 69 χρόνια έλαβε πολλές διακρίσεις για το έργο της. Πέθανε το 1974. Μαζί της και το κτήριο τον επόμενο χρόνο.
Tα εκπαιδευτήρια ιδρύθηκαν από τον ιερομόναχο Στέφανο Νούκα το 1905 με την επωνυμία Πρακτικόν Παρθεναγωγείον. Το 1910 η Σχινά επιλέχθηκε σαν διευθύντρια του σχολείου. Μερίδα γονέων αντέδρασε χωρίς αποτέλεσμα. Πρωτοστάτης ο πρόεδρος του συλλόγου Μ. Σιμωνίδης. O τίτλος μεταβάλλεται σύντομα σε Πρώτυπον Παρθεναγωγείον. Το 1916 ο Στ. Νούκας της το παραχώρησε για 2400 δρχ, με όρο όσο ζει να μην παντρευτεί !!! και να μην μπορεί να το μεταβιβάσει.
Το 1922 η Σχινά με δεύτερη συμβολαιογραφική πράξη αλλάζει αυτούς τους όρους. Το σχολείο τότε ονομάστηκε “Πρότυπο Παρθεναγωγείο Στεφάνου Νούκα – Αγλαΐας Ν. Σχινά”. Μοναδικό ιδιωτικό ελληνικό εκπαιδευτήριο θηλέων έως την ενσωμάτωση της πόλης στο ελληνικό κράτος. Αρχικά η έδρα του άλλαξε αρκετές φορές, από την Βασ. Όλγας μέχρι την Λεωφόρο Στρατού. Από το 1929 δίπλα στην Ανάληψη.
Μεταπολεμικά η ονομασία του ήταν πλέον Εκπαιδευτήρια Θηλέων Αγλαΐας Ν. Σχινά (σκέτο). Συμπεριλάμβανε από τότε Μικτό Δημοτικό και Νηπιαγωγείο.
Οι γυμναστικές επιδείξεις στο τέλος της σχολικής χρονιάς ήταν το σήμα κατατεθέν του σχολείου. Πάντα προσπαθούσαν να εντυπωσιάσουν. Ήταν σχεδόν θεατρικές παραστάσεις με κλασσική μουσική. Θεωρούνταν κοσμικό γεγονός για την πόλη. Στο γυμνάσιο της Σχινά ξεκίνησε την καριέρα του φιλόλογος καθηγητής ο Μανόλης Ανδρόνικος. Μερικοί όμως καθηγητές του σαν τον Γουργούτη επέβαλαν πειθαρχία σχεδόν στρατιωτική στα άμοιρα κοριτσάκια.
Ο ιερομόναχος Στεφάνος Νούκας με δωρεά του ομογενή δημάρχου Οδησσού Γρ. Μαρασλή έκτισε το 1895 το “Μαράσλειον Ελληνογαλλικόν Εμπορικόν και Πρακτικόν Λύκειον Θεσσαλονίκης”. Αργότερα το κτήριο στέγασε το Β΄ και Ζ΄ Γυμνάσιο Θηλέων. Σήμερα το 19ο Γυμνάσιο και Λύκειο. Κρήτης – Μαρασλή και Αλεξανδρείας. Διατηρητέο από το 1992.
Νοέμβριο του 2015 είχα κάνει την αντίστοιχη ανάρτηση στις ΠΦΘ. Εμπλουτισμένη σήμερα.
Από τον Δαυίδ Μπράβο
Facebook:
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=996954404127526&id=204212503401724
Tα εκπαιδευτήρια ιδρύθηκαν από τον ιερομόναχο Στέφανο Νούκα το 1905 με την επωνυμία Πρακτικόν Παρθεναγωγείον. Το 1910 η Σχινά επιλέχθηκε σαν διευθύντρια. Μερίδα γονέων αντέδρασε χωρίς αποτέλεσμα. O τίτλος μεταβάλλεται σε Πρώτυπον Παρθεναγωγείον. Το 1916 ο Στ. Νούκας της το παραχώρησε γιά 2400 δρχ, με όρο όσο ζει να μην παντρευτεί !!! και να μην μπορεί να το μεταβιβάσει.
Το 1922 η Σχινά με δεύτερη συμβολαιογραφική πράξη αλλάζει αυτούς τους όρους. Μεταπολεμικά η ονομασία του ήταν πλέον Εκπαιδευτήρια Θηλέων Αγλαΐας Ν. Σχινά (σκέτο).
Εκπαιδευτήρια Θηλέων Αγλαΐας Ν. Σχινά. Δίπλα στην εκκλησία της Ανάληψης, απέναντι από τον πύργο Chateau Mon Bonheur (Πύργος η Ευτυχία μου). Χτίστηκε το 1899 σε τεράστιο κηπότοπο. Ο Πύργος απέναντι ήταν παράρτημα των εκπαιδευτηρίων και οικοτροφείο. Ο χώρος που καταλάμβαναν και τα δύο είναι εντυπωσιακός.
Δίπλα στην εκκλησία της Ανάληψης. Ορατό το καμπαναριό, αριστερά των Εκπαιδευτηρίων.
Εκπαιδευτήρια Θηλέων Αγλαΐας Ν. Σχινά. Πρώην Οικία Χασάν Ασσίζ Καπαντζή.
Εκπαιδευτήρια Σχινά. 1929 έδρα τους η πρώην οικία Χασάν Ασσίζ Καπαντζή. 1938 η Σχινά γίνεται ιδιοκτήτρια και του ακινήτου.
Η πίσω αυλή. Συγκέντρωση δεμάτων γιά άπορους. Από παιδιά του Δημοτικού (αγόρια και κορίτσια). Μετά τον πόλεμο το Εκπαιδευτήριο συμπεριλάμβανε μεικτό Δημοτικό και Νηπιαγωγείο.
Πίσω αυλή των Εκπαιδευτηρίων. Προς την Εκκλησία της Ανάληψης. Δεξιά το κτήριο ήταν μπροστά στην Εκκλησία και την έκρυβε από την Β. Όλγας.
Η πίσω μεριά των Εκπαιδευτηρίων.
Μπροστινή αυλή της Σχινά. Πινακίδα στο Chateau Mon Bonheur, απέναντι, δηλώνει πως τότε ήταν παράρτημα. Το ΜΙΕΤ δεξιά του Πύργου. Τα κορίτσια ετοιμάζονται για τις γυμναστικές επιδείξεις.
Οι γυμναστικές επιδείξεις στο τέλος της σχολικής χρονιάς ήταν σήμα κατατεθέν της Σχινά. Προσπαθούσαν να εντυπωσιάσουν. Σχεδόν θεατρικές παραστάσεις με κλασσική μουσική. Κοσμικό γεγονός τότε για την πόλη.
Στην αυλή του Chateau Mon Bonheur με θέα το ΜΙΕΤ. Προετοιμασία για τις γυμναστικές επιδείξεις.
Κήπος με πυκνή βλάστηση, πάνω μεριά της Βασιλίσσης Όλγας. Απέναντι το Chateau Mon Bonheur. Δίπλα του το Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας.
Τελειόφοιτες του 1953.
Τελειόφοιτες του 1960.
Αριστερά τα 2 σπίτια μπροστά στην Εκκλησία πριν γκρεμιστούν. Αμέσως μετά στις φυλλωσιές τα εκπαιδευτήρια Σχινά.
Η Αγλαΐα Σχινά ανάμεσα σε μαθητές του Δημοτικού. Αγόρια και κορίτσια.
Η Αγλαΐα Ν. Σχινά γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1883. Αριστούχος του Ανωτέρου Παρθεναγωγείου Θεσσαλονίκης εργάσθηκε στο εκπαιδευτήριο από το 1907 έως το θάνατο της. Παιδαγωγός επί 69 χρόνια έλαβε πολλές διακρίσεις για το έργο της. Πέθανε το 1974.
Ο ιερομόναχος Στεφάνος Νούκας. Με δωρεά του ομογενή δημάρχου Οδησσού Γρ. Μαρασλή έκτισε το 1895 το “Μαράσλειον Ελληνογαλλικόν Εμπορικόν και Πρακτικόν Λύκειον Θεσσαλονίκης”. Αργότερα, το 1905, ο ίδιος ίδρυσε και το Πρακτικόν Παρθεναγωγείον, δηλαδή τα μετέπειτα Εκπαιδευτήρια Θηλέων Αγλαΐας Ν. Σχινά.
“Πρότυπο Παρθεναγωγείο Στεφάνου Νούκα – Αγλαΐας Ν. Σχινά”. Ξεκίνησε το 1905 σαν το μοναδικό ιδιωτικό ελληνικό εκπαιδευτήριο θηλέων. Η έδρα του άλλαξε αρκετές φορές, από την Βασ. Όλγας μέχρι την Λεωφόρο Στρατού. Από το 1929 δίπλα στην Ανάληψη. Στην διαφήμιση του 1926 βρίσκεται στην Λεωφόρο Στρατού.
Οικία Χασάν Ασσίζ Καπαντζή. Δίπλα στην εκκλησία της Ανάληψης, απέναντι από τον πύργο η Ευτυχία μου. Χτίστηκε το 1899 στον τεράστιο κηπότοπο. που βλέπουμε. Με 3 σαλόνια και 12 δωμάτια. Αεροφωτογραφία 1915.
1915. Οικία Χασάν Ασσίζ Καπαντζή (Σχινά).
Το ανταγωνιστικό Γαλλικό Παρθεναγωγείο Καλαμαρί ήταν πολύ κοντά.
Οικία Χασάν Ασσίζ Καπαντζή. Αργότερα Σχινά. ΜΙΕΤ και Πυργος Ευτυχίας στην άλλη μεριά της Βασ. Όλγας.
Αναμνηστική της Αγλαΐας Σχινά με τον Σύλλογο Αποφοίτων των Εκπαιδευτηρίων.
Η Σχινά, δεύτερη στην πάνω σειρά, με μαθήτριες και καθηγητές. Με το μουστάκι και τα γυαλιά ο Μανόλης Ανδρόνικος. (Απόσπασμα φωτογραφίας Α.Ασσαέλ)
Απόφοιτες του 1947. Ανδρόνικος (με το μουστάκι αριστερά), Σόμπολος, Λιάκος, Ρόκκος, Κεφαλάς, Μίκος οι καθηγητές μαζί με την Αγλαΐα Σχινά.
1947. Το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Αποφοίτων μετά τον Πόλεμο.
Η Σχινά Επίτιμος Πρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων.
Αγλαΐα Ν. Σχινά. Σε νεαρή ηλικία.
Σαν νεαρή δασκάλα, ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία, δημοσιεύοντας το Ανθύλλιον (1901), συλλογή ποιημάτων και διηγημάτων με παιδευτικούς στόχους, όπως δηλώνει στον πρόλογο.
Έγγραφο της Μακεδονικής Φιλεκπαιδευτικής Αδελφότητας με το οποίο δεχεται την Αγλαΐα Σχινά σαν μέλος της.
Οι καθηγητές-τριες του Σχολείου.
Κεφαλάς, Σχινά, Λιάκος, Γουργούτης, Μίκος στην κάτω σειρά.
Καραιτλίδου, Σόμπολος, Ανδρόνικος, Ιωαννίδου, Κακουλίδου στην επάνω. 1947.
1958. Εκδήλωση σε αίθουσα διδασκαλίας του Σχολείου.
Οικοτροφείο στο Chateau Mon Bonheur. Με τα σκαλάκια και τα πολλά παράθυρα το παλιό καφενείο. Αίθουσα εστιατορίου για τις μαθήτριες της Σχινά.
“Πρότυπο Παρθεναγωγείο Στεφάνου Νούκα – Αγλαΐας Ν. Σχινά”. Το Chateau Mon Bonheur οικοτροφείο αλλά και συμπληρωματικές αίθουσες μελέτης και διδασκαλίας. Προπολεμικά.
Η γειτονιά.
Μεταπολεμικά, πλήρες εξατάξιο μικτό Δημοτικό. Φροντιστήριο ξένων γλωσσών.
Chateau Mon Bonheur “Πρότυπο Παρθεναγωγείο Στεφάνου Νούκα – Αγλαΐας Ν. Σχινά” “Οικοτροφείον Θηλέων” Προπολεμικά.
Chateau Mon Bonheur. 1890 ~
Υπήρχε και Νηπιαγωγείο μεταπολεμικά. 1965, από τη 2η τάξη του νηπιαγωγείου της κ. Σχινά. Φωτογραφία Bougioukas Dimitrios
Στην γειτονιά των εκπαιδευτηρίων ακριβώς δίπλα τους ένα σημερινό διατηρητέο. Βασιλίσσης Όλγας 131, γωνία με Π. Συνδiκα. Οικία Περικλή Χατζηλαζάρου, σήμερα Σιάγα. Χτισμένη το 1890, σε σχέδια του αρχιτέκτονα Ξενοφώντα Παιονίδη. Αριστερά διακρίνεται μέρος της Σχινά.