Saloni.ca Archive

Αναζητείται ποια ήταν η ακριβής του θέση. Η πρώτη ονομασία του καφενείου ήταν “Αστακηνός Κόλπος” σύμφωνα με άρθρο στην wikipedia.

H αρχική ανάρτηση από το https://www.facebook.com/groups/438457083849344/permalink/498146357880416/

Κοινοποιείται η ανάρτηση της Rozy Charitopoulou, μαζί με τις σχετικές φωτογραφίες του καφενείου:

Η μητέρα μου (Κάτια Χαριτοπούλου) με παρακάλεσε να την βοηθήσω να αναρτήσει το παρακάτω μήνυμα:

Καλησπέρα σας συντοπίτες, Παρόλο που λείπω πολλά χρόνια από την Θεσσαλονίκη και από την αγαπημένη μου Αρετσού, δεν έχω σταματήσει ποτέ να νοιάζομαι για τον τόπο των προγόνων μου. Θα ήθελα λοιπόν να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις που μου ήρθαν διαβάζοντας τα νέα – παλιά σχέδια για την Μαρίνα της Αρετσούς, που αποτελεί για όλους μας που προερχόμαστε από την περιοχή ένα ορόσημο πολύ σημαντικό. Στην πρώτη φωτογραφία βλέπετε τον παππού μου, Ανέστη Σακάρογλου μπροστά από το καφενείο μας «Ποσειδώνας» (2η φωτογραφία). Ο “Ποσειδώνας” ήταν αρχικά το καφενείο όπου ανέβαιναν οι ψαράδες της Αρετσούς το πρωϊ μόλις τελείωναν το άπλωμα των διχτυών τους, να πιούν τον πρώτο καφέ της ημέρας και να ζεσταθούν. Αρκετά αργότερα, ο ΕΟΤ αποφάσισε ότι αυτά τα καφενεία έπρεπε να απαλλοτριωθούν και ο εν λόγω χώρος να παραμείνει κενός για την άρτια εμφάνιση της περιοχής, όπως έγραφαν τα χαρτιά της απαλλοτρίωσης. Ο νομοθέτης, δηλαδή το κράτος, εννοούσε ότι το κομμάτι αυτό αποδίδεται στους κατοίκους για να μπορούν να απολαμβάνουν την θέα της θάλασσας και να κάνουν τον περίπατο τους απολαμβάνοντας την απρόσκοπτη θέα στην περιοχή και στον Όλυμπο. Αυτά έγιναν εν έτει 1972. Ας γυρίσω όμως λίγο στον παππού Ανέστη, ο οποίος ήταν εκλεγμένος Πρόεδρος και εκπροσωπούσε όλους τους Αρετσιανούς που ήρθαν πρόσφυγες από την Μ. Ασία. Επί της εποχής του μοιράστηκαν τα οικόπεδα στους πρόσφυγες και έτσι μπόρεσαν να κτίσουν από ένα σπιτάκι και να στεγάσουν τις ταλαιπωρημένες οικογένειες τους. Ο τόπος που τους δώσανε ήταν ένας ξερότοπος γεμάτος από κόκκαλα αλόγων και άλλων ψόφιων ζώων. Τον έφτιαξαν ένα στολίδι της Θεσσαλονίκης ζηλευτό από όλους. Ελπίζω αυτό το στολίδι, ο Δήμος και οι κάτοικοι του να μην επιτρέψουν να καταστραφεί με την αλόγιστη δόμηση στην παραλία και μέσα στην θάλασσα. Θα είναι πραγματικά κρίμα για αυτούς που μόχθησαν και έφτιαξαν αυτό το στολίδι, να έρθουν οι λεγόμενοι επενδυτές και να το καταστρέψουν, μόνο και μόνο ως σπονδή στον βωμό του χρήματος και της απληστίας. Ας πρυτανεύσει έστω και την τελευταία στιγμή η λογική και ας γίνει εκεί αυτό που όλοι ονειρευόμαστε: μια όμορφη, λειτουργική μαρίνα με ελεύθερους χώρους για τους δημότες και τους επισκέπτες, ένα πραγματικό στολίδι για την ευρύτερη περιοχή. Με τιμή,

Αικατερίνη (Κάτια) Χαριτοπούλου, το γένος Αντύπα, εγγονή του Ανέστη Σακάρογλου, ενός ανθρώπου που μόχθησε για αυτόν τον τόπο, με το όνειρο να θυμίζει η νέα πατρίδα την παλιά που αναγκάστηκαν να αφήσουν!

Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/1053143748508591