Το (χρωστούμενο) πρώτο κομμάτι της Ανδοκίδου. Κάποιες από τις φωτό έχουν μπει και παλιότερα, αλλά για να είναι πιο ολοκληρωμένο επαναλαμβάνονται και εδώ.
Την αρχή της, πίσω από την κρήνη της πλ. Καλλιθέας, σημάδευε ένα μικρό μαγαζάκι -σαν περίπτερο με μεγάλο στέγαστρο.
Το βλέπουμε και εδώ δεξιά, μπροστά από το διατηρητέο και, ευτυχώς, αποκατεστημένο της Ανδοκίδου 2.
Η βρύση και η αρχή της Ανδοκίδου από την συλλογή Γ. Μέγα (ψηφιακή συλλογή Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης)
Η εξέλιξη του μικρού μαγαζιού και η απέναντι γωνία αποτυπωμένη σε κατοχική φωτογραφία που κυκλοφόρησε αντεστραμμένη [αναρτήθηκε στις ΠΦΘ και διορθώθηκε από τον Αθ. Νικόπουλο]
Περπατώντας στα πρώτα μέτρα της, δεν έβλεπες τον Πύργο Τριγωνίου. Έβλεπες, όμως, το χαρακτηριστικό κυπαρίσσι του Μεσούντ Χασάν και πίσω του ένα ακόμα εντυπωσιακό κομμάτι των κάστρων.
Συλλογή Παπαϊωάννου, Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης. Μάλλον από τον Φωτογραφικό Τομέα του Γαλλικού Στρατού.
Όπως και αυτή η στερεοσκοπική του Σερώ, που ήταν στον Φωτογραφικό Τομέα.
Η εικόνα το 1980. Το δεύτερο σπίτι δεξιά, στη γωνία με τα σκαλάκια της Γοργούς, επίσης υπάρχει ακόμα, αλλά καταρρέει.
Στη θέση του σπιτιού αριστερά, η πολυκατοικία του Ίγγλις. [από ανάρτηση κ. Παπακωνσταντίνου, στην Άγνωστη Θεσσαλονίκη]
Σχεδόν ίδιο πλάνο και στην φωτογραφία από τη συλλογή Αλμπαρέλ, που περιέχεται μαζί με διάφορες άλλες του τζαμιού Μεσούντ Χασάν στην παλιότερη σχετική ανάρτηση, εδώ: https://archive.saloni.ca/316
Το σύνθημα πάνω απ’ το κεπέγκι του παλιού μπακάλικου μετράει δεκαετίες και συχνά χρησιμοποιείται ως “τοπόσημο”:
-Ποια είναι η Ανδοκίδου;
-Ο δρόμος δίπλα στη Λαοκρατία.