Θεοφίλου με Αγ. Σοφίας και Φωτίου. Το σημείο αυτό -όριο τριών συνοικιών κατά τα οθωμανικά χρόνια-δείχνει να προβλημάτισε αρκετά τον Β. Δημητριάδη στην Τοπογραφία του, και οι αναφορές για τις ονομασίες των δρόμων και του τεμένους που βρισκόταν εκεί δεν είναι ξεκάθαρες.
Στην στερεοσκοπική φωτογραφία βλέπουμε το τέμενος με τον μικρό μιναρέ του, κολλημένο στο κτίριο.
Για την Θεσσαλονίκη, «φωτογραφικά» ξέρουμε άλλους δύο παρόμοιους μιναρέδες (στον Τεκέ της Πύλης στην Μελενίκου και στο Καπάνι). Αυτός της Θεοφίλου συνδυάζει χαρακτηριστικά κι από τους δύο.
[Η φωτό έχει αναρτηθεί επεξεργασμένη και στις ΠΦΘ, όπου αναγνωρίστηκε από τον Αθ. Νικόπουλο]
Λόγω του μικρού μεγέθους του, ο μιναρές ξεφεύγει από τις περισσότερες πανοραμικές φωτογραφίες, όπου ακόμα και αν διακρίνεται θυμίζει περισσότερο καμινάδα.
Εμφανίζεται όμως πιο καθαρά στο απόσπασμα από μία κινηματογράφηση από αεροπλάνο της γαλλικής στρατιάς.
Χωρίς τον μιναρέ πια, το κτίριο ως ανταλλάξιμο βγήκε σε δημοπρασία το 1929, με τον προσδιορισμό «τέμενος» στην αναγγελία.
Για την ώρα, δεν βρήκαμε πότε και για πόσο ακριβώς πουλήθηκε τελικά.
Ξέρουμε όμως ότι το κτίριο, με διάφορες μετατροπές, φωτογραφήθηκε από τον Ολλανδό Cas Oorthus στα 1957. [Αναγνώριση και τεκμηρίωση από τον Στάθη Ασλανίδη είχαμε δει εδώ: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/686796305143339 ]
Από την άλλη μεριά, το ξαναβλέπουμε εδώ, σε φωτογραφία της δεκαετίας του ’60 [Ανάρτηση Σ. Πέτσα, ΠΦΘ]
Το 1975, πάντως, είχε αντικατασταθεί από την πολυκατοικία που βλέπουμε και σήμερα.
Με την περιοχή και κάποια άλλα -αριθμητικά και όχι μόνον- στοιχεία θα ασχοληθούμε και άλλοτε. Προς το παρόν, αποτυπώνουμε εδώ όσα εμφανίζει ο Β. Δημητριάδης στον χάρτη του.