Από τη μικρή οδό Αντιόχου στην Άνω Πόλη δεν έχουμε πολύ παλιές φωτογραφίες – απ’ όσο ξέρουμε, έστω. Τα 80 μέτρα της αρκούν για να σου βγει η γλώσσα όταν την ανεβαίνεις ή να κουτρουβαλιαστείς κατεβαίνοντάς την. Όσοι φωτογράφιζαν την περιοχή, προτιμούσαν την Θεοφίλου (απ’ όπου αρχίζει) και ανηφόριζαν ή κατηφόριζαν τον άξονα της Επιμενίδου-Μπουμπουλίνας.
Η ανατολική πλευρά της διατηρήθηκε ανέπαφη μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’70. Από τα σπίτια που διακρίνουμε στη φωτογραφία του κ. Νίκου Γιαννακόπουλου, υπάρχει μόνο το τελευταίο δεξιά -έρημο από τη δεκαετία του ’90.
Στα οθωμανικά χρόνια ανήκε στη συνοικία Σουλουτζά, που είχε κέντρο της το ομώνυμο τζαμί, τον Όσιο Δαυίδ, δηλαδή. Ο Β. Δημητριάδης, στον χάρτη του, ονοματίζει την αρχή της ως οδό Ιμάμη. Ίσως σε σχέση με το τέμενος που υπήρχε παραδίπλα στην Θεοφίλου και είδαμε τις προάλλες. Δεν την περιλαμβάνει όμως (ούτε ως Αντιόχου, ούτε ως Ιμάμ) σε κανένα από τα ίντεξ του.. Χωρίς όνομα στον χάρτη του είναι και η Χαβρίου που από τότε ένωνε την Αντιόχου με την Επιμενίδου.
Τώρα, η Χαβρίου (όπου και ο άνθρωπος στη φωτογραφία) έχει φαρδύνει και φτάνει μέχρι την Φωτίου, τρώγοντας τον χώρο όπου βρίσκονταν τα σπιτάκια αριστερά. Το παράθυρο με το κουρτινάκι ανήκει στο σπίτι που υπάρχει ακόμα.
Στο απόσπασμα από το βίντεο του γαλλικού στρατού, διακρίνουμε (με κόκκινο) τον δρόμο με το χαρακτηριστικό σπάσιμο που έκανε -και κάνει ακόμα.
Ακριβώς κάτω από απ’ αυτή τη στροφούλα, δεκαετίες αργότερα, ο Σωκράτης Ιορδανίδης αποτύπωσε την πιτσιρικαρία να παίζει μπάλα.
Στις εκποιήσεις των ανταλλάξιμων, η Αντιόχου εμφανίζεται μαζικά τον Δεκέμβριο του 1930. Το Αντιόχου 7, το συναντάμε λίγο αργότερα με ανεβασμένη τιμή. Από τις 90.000 στις 105.000. Αλλά σε ένα από αυτά (Αντιόχου 4) η διαφορά τιμής που βλέπουμε 1,5 χρόνο μετά, εντυπωσιάζει. Από τις 145.000 στις 43.000. Τυπογραφικό λάθος ή κάτι άλλο; Το 1932 πάντως, φαίνεται ότι οι τιμές έχουν πέσει συνολικά, καθώς και τα 151 τετραγωνικά του σπιτιού στην Αντιόχου 1 δίνονται για 68.000.
Αυτό το τελευταίο, το 1931, είχε εμφανιστεί και στην εφημερίδα: Απατημένος σύζυγος του κέντρου της πόλης μεταμφιέζεται για να πιάσει την σύζυγό του στα πράσα. Η περιοχή έχει νυχτοφύλακα και αστυνομικό τμήμα με σκοπό, που παρατηρούν ότι περπατάει μάλλον άτσαλα, άσε που δεν φοράει τακούνια… Συλλαμβάνεται και παραπέμπεται, αλλά αθωώνεται «διότι δεν υπάρχει νόμος απαγορεύων την μεταμφίεσιν ανδρός εις γυναίκαν και τ’ ανάπαλιν».