Βλέποντας την πρώτη φωτογραφία δύσκολα κάποιος ανυποψίαστος θα μιλούσε για Θεσσαλονίκη. Κάποια άλλη μεγαλούπολη ίσως, κυβερνητικά κτίρια, πλατιές λεωφόρους, υποδειγματική αρχιτεκτονική διαδοχή στα κτίρια. Μια ανηφόρα που μοιάζει να καταλήγει σε κάποιο κτίσμα εξίσου εντυπωσιακό ίσως, άλλωστε η Διοικητηρίου κατέληγε στο Διοικητήριο.
Η βιομηχανική Θεσσαλονίκη του μεσοπολέμου είχε αναμφίβολα καλόγουστη αισθητική. Και χρήματα φυσικά να επενδύσει σε ένα μόλις ρυμοτομημένο, σχεδόν απόλυτα ελαφρυμένο από βάρη έδαφος. Προλεταριάτο επίσης στην πόλη υπήρχε άφθονο να δουλέψει σ αυτά τα τεράστια καπνεργοστάσια/καπναποθήκες.
Ο μεταπόλεμος δημιούργησε καινούργιες ανάγκες, η αστική συσσώρευση άρχισε να γίνεται ασφυκτική, οι ευκολίες (ή μάλλον οι διευκολύνσεις) και οι προχειρότητες ήταν δεδομένες, η αλλοίωση του χαρακτήρα της πόλης έγινε με ελαφριά καρδιά.
Αν κρίνω από τις μνήμες μου, από την βαριά μυρωδιά περνώντας έξω από την Αυστροελληνική της Βασ. Ηρακλείου, μπορώ να υποψιαστώ το τι αισθανόταν κανείς περπατώντας σ' αυτήν την Διοικητηρίου.
Από τον Σπύρο Αλευρόπουλο
Facebook:
https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/1081931355629830
Ο σχολιασμός της εισαγωγής γι αυτήν ακριβώς την εικόνα.
Οι μεσοπολεμικές φωτογραφίες και οι πληροφορίες από το βιβλίο
“ΟΙ ΚΑΠΝΑΠΟΘΗΚΕΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ”, των Σ. Γκουβούση, Σπ. Ταβλίκου, University Studio Press, 2018
Και πρώτα η καπναποθήκη Χρήστου Τζαννίδη, δυο ενωμένα κτίρια, κτισμένα λίγο πριν τον πόλεμο (το 1937 και 1939 αντίστοιχα). Καραολή και Δημητρίου των Κυπρίων 17-19. Σύγχρονη λήψη. Ξαναχρησιμοποιούνται.
Αμέσως μετά την καπναποθήκη Τζαννίδη μια κατοικία, μετά η οδός Βερναρδάκη και στην επόμενη γωνία μια ακόμη κατοικία στο σημερινό 23.
Μετά αρχίζουν μια σειρά από καπναποθήκες. Η πρώτη, η χαμηλότερη από τις επόμενες, στο σημερινό 25 αταυτοποίητη προς το παρόν.
Λίγο πιο πάνω στα νούμερα 27-29 η καπναποθήκη Ν. Ναξιάδη, κτίσμα του 1924.
Σχέδιο της πρόσοψης από την καπναποθήκη Ναξιάδη. Πάντα από το βιβλίο “Οι καπναποθήκες της Θεσσαλονίκης”
Νεκρολογία για τον καπνοβιομήχανο Ναξιάδη
Μακεδονία 14-1-1928
Στη θέση της καπναποθήκης κτίστηκαν το 1967-68 δύο πολυώροφες οικοδομές κατοικιών.
Αμέσως μετά, το πρώτο αριστερά στο σημερινό νούμερο 31 αναφέρεται ως καπναποθήκη Ιωάννη Ανανιάδη, με έτος ανέγερσης το 1925.
Αλλά και στο 33 δεξιά, γωνία με Παπαζώλη, υπάρχει καπναποθήκη που δεν έχει ταυτοποιηθεί ακόμη.
Αμέσως μετά αρχίζει η Γ. Παπαζώλη
Στο ν. 1 της Παπαζώλη υπήρχε η καπναποθήκη Ιωάννου Σαμουηλίδη
Φωτογραφία ακόμη δεν έχουμε, απλώς ένα σχέδιο και μια κάτοψη του ισογείου. Το οικόπεδο είναι ακανόνιστο και έτσι προσαρμόστηκε σ αυτό και το περίγραμμα του κτίσματος.
Σήμερα στη θέση της κατεδαφισμένης καπναποθήκης βρίσκεται πολυκατοικία με έτος ανέγερσης το 1962.
Εκεί που τελειώνει το 33 αμέσως αριστερά όπως είπαμε η Παπαζώλη, ενώ μπροστά μας η πλατεία Αντιγονιδών. Μπροστά μας αριστερά τα δυο κτίρια είναι διατηρητέα. Σήμερα Καραολή και Δημητρίου των Κυπρίων 35 και 35Α με 2 εισόδους τόσο στην πλατεία όσο και πιο πάνω επί της Καραολή.
Όπως φαίνεται και στη σύγχρονη φωτογραφία στο αριστερό κτίσμα, στο ανατολικό του μισό έχουμε μια προσθήκη ορόφου.
Προχωράμε πιο πάνω. Βρισκόμαστε στο ύψος της Ολύμπου και βλέπουμε τα σπίτια προς τα πάνω μέχρι την Αγ. Δημητρίου και δεξιά στο βάθος το Διοικητήριο.
Το ίδιο και εδώ από την αεροφωτογραφία.