Saloni.ca Archive

Το παλιό ταχυδρομείο υπάρχει ακόμη σαν κτίσμα στην Τσιμισκή . Η διαφορά είναι ότι ενώ διατηρήθηκε όπως ακριβώς ήταν , άλλαξε χρήση και έγινε κατάστημα νεωτερισμών που ο καταστηματάρχης είχε την εξυπνάδα να διατηρήσει ό,τι παλιό υπήρχε μέσα αναδεικνύοντας το . Κράτησε και τον τίτλο ‘’ OLD POST ‘’ που του ταιριάζει απόλυτα . Σήμερα βλέπω ότι το κατάστημα άλλαξε πάλι και η Αγγλική φίρμα ρούχων H & M χρησιμοποιεί τον χώρο μαζί με την TOMS .

Την δεκαετία 50 και αρχές 60 ήταν το μοναδικό Ταχυδρομείο της πόλης . Αν ήθελες να στείλεις ένα γράμμα έπρεπε να πας οπωσδήποτε στο Ταχυδρομείο στην Τσιμισκή .

Εκεί αγόραζες τα γραμματόσημα από θυρίδες δεξιά κι αριστερά περνούσες στο σαλόνι όπου στο κέντρο του υπηρχαν τα μεγάλα τραπέζια με τους χάλκινους κυλινδρικούς μηχανισμούς με την κόλλα όπου έβαζες το γραμματόσημο που στην συνέχεια το κολλούσες επάνω δεξιά στο γράμμα . Την εποχή εκείνη κύριο μέσο επικοινωνίας ήταν το γράμμα . Τα τηλέφωνα λιγοστά πανάκριβα και έτσι το γράμμα αποτελούσε την βασική επικοινωνία . Θα πρέπει νάμουν στην Ε΄ Δημοτικού εκεί στο 12ο Δημοτικό στην παλιά γειτονιά . Η δασκάλα μου ήταν η κυρία Λώτση . Την σεβόμουν και την αγαπούσα , γιατί ήταν καλή δασκάλα , πολύ σοβαρή , μετρημένη , την ένοιωθα σαν μητέρα μου . Πιστεύω ότι κι αυτή με συμπαθούσε , ήταν σύζυγος του κ. Επιθεωρητού και αυτό της προσέδιδε πρόσθετο κύρος . Μια μέρα στο διάλειμμα με πλησίασε και με ρώτησε αν μπορώ να χρησιμοποιήσω το τραμ . – Φυσικά της απάντησα … Της έκρυψα βέβαια ότι συνήθως έκανα σκαλομαρία μια και το χαρτζιλίκι ήταν μικρό κι όταν χρειαζόταν να το χρησιμοποιήσω ή εύκολη λύση ήταν η σκαλομαρία που ήταν και δωρεάν . Μου ζήτησε τότε να κατέβω στο Κεντρικό Ταχυδρομείο να στείλω ένα κατεπείγον γράμμα . Εγώ φυσικά προθυμοποιήθηκα αμέσως και με μεγάλη χαρά .

Μου έδωσε το γράμμα έτοιμο με τις διευθύνσεις επάνω και το κόστος σε δραχμές των γραμματοσήμων ενός κατεπείγοντος γράμματος στο χέρι . Φαίνεται ήταν κάτι πολύ σημαντικό για εκείνη και δεν έπαιρνε αναβολή ούτε και μπορούσε να αφήσει το μάθημα στη μέση . Η αλήθεια είναι ότι με κολάκεψε η επιλογή της αυτή και έβαλα τα δυνατά μου να φανώ αντάξιος της εμπιστοσύνης της , μια και από όλα παιδιά της τάξης διάλεξε εμένα . Σκεπτόμουν ότι θα ήταν ένα παιχνιδάκι μια και είχα και δραχμές για τραμβαγιάτικα και δεν θα χρειαζόταν να κάνω σκαλομαρία . Έτσι κρατώντας σφιχτά στο χέρι το γράμμα και τις δραχμές ανέβηκα σαν κύριος από την στάση του τραμ πού ήταν απέναντι από τον Απόλλωνα τον κινηματογράφο , έβγαλα εισιτήριο κανονικά από τον εισπράκτορα που πηγαινοερχόταν στο βαγόνι του τραμ , στρογγυλοκάθισα στην ξύλινη μακρόστενη θέση και πανευτυχής έκανα την βόλτα μου μέχρι κάτω την αγορά χαζεύοντας από το παράθυρο και κατέβηκα στην στάση Αριστοτέλους .

Μάλιστα κατέβηκα λίγο πριν ακινητοποιηθεί , κάνοντας και μια μίνι επίδειξη των ικανοτήτων μου στο κατέβασμα , ε δεν ήμουν όποιος κι όποιος , ήξερα πολύ καλή σκαλομαρία . Στο παλιό Ταχυδρομείο μπαίνοντας μέσα από τις βαριές μαύρες σιδερένιες πόρτες με το ημικύκλιο απάνω , έμπαινες στο κεντρικό σαλόνι που ήταν ένας μεγάλος φαρδύς διάδρομος όπου στο κέντρο ήταν τα μεγάλα τραπέζια με τις πολλές καρέκλες που χρησιμοποιούσαν οι πελάτες για να γράφουν στα γράμματα τις διευθύνσεις και να κολλούν τα γραμματόσημα με του ειδικούς μηχανισμούς με ένα κύλινδρο με κόλα αντί να βρέχεις τα γραμματόσημα με σάλιο η να βγάζεις τη γλώσσα έξω που πολύ έκαναν έτσι πράγμα που δεν μου άρεσε καθόλου .

Εγώ σαν σωστός κύριος πήρα από τον γκισέ τα γραμματόσημα και έκατσα σε μια καρέκλα να τα κολλήσω με τον μηχανισμό του κυλίνδρου με την κόλλα κι όχι με το αντιαισθητικό βγάλσιμο της γλώσσας έξω . Καμμιά φορά όμως τα πράγματα δεν πάνε καλά κι εγώ που για πρώτη μου φορά χρησιμοποιούσα τον κυλινδρικό μηχανισμό με την κόλα την πάτησα .

Το γραμματόσημο έκανε ένα κύκλο μπήκε μέσα στο δοχείο με την κόλλα κι όταν βγήκε από την άλλη μεριά ήταν πολύ ισχυρά κολλημένο επάνω στον κύλινδρο . Όλες μου οι προσπάθειες ήταν άκαρπες .

Βρε από δω το έφερα βρε από εκεί τίποτα , το γραμματόσημο είχε κολλήσει τόσο δυνατά και δεν ξεκολλούσε με τίποτε . Το κακό ήταν δεν είχα καθόλου χρήματα για να αγοράσω ένα άλλο και το εισιτήριο της επιστροφής δεν κάλυπτε το κόστος του γραμματοσήμου ώστε να γυρίσω κάνοντας σκαλομαρία . Έμεινα αρκετή ώρα στο σαλόνι του Κεντρικού Ταχυδρομείου ,Θεσσαλονίκης , όπως ήταν ο ακριβής επίσημος τίτλος του .

Ο κόσμος πηγαινοερχόταν αγόραζαν γραμματόσημα τα κολλούσαν στο γράμμα και τα έριχναν έξω στα κουτιά άλλοι για τα τοπικά και άλλοι για τα εντός Ελλάδος και άλλοι για τα διεθνή και τα εξπρές . Κι εγώ καθόμουν άπραγος μη ξέροντας τι να κάνω . Μ΄ έπιασε απελπισία . κράτησα την ψυχραιμία μου όσο μπορούσα αλλά στο τέλος δεν άντεξα 11 χρονών παιδί ήμουν βούρκωσα .

Τότε με πλησίασε ένας υπάλληλος που με παρακολουθούσε που παιδευόμουν τόση ώρα με ρώτησε τι συμβαίνει και γιατί έκλαιγα . Με αναφιλητά του εξήγησα τον λόγο . Χαμογελώντας με ένα μαγικό τρόπο ξεκόλλησε το γραμματόσημο και το κόλλησε επάνω στο γράμμα .

Ένοιωσα τέτοια ανακούφιση ,τον ευχαρίστησα με όλη μου την καρδιά , έριξα το γράμμα στο κουτί και έφυγα γρήγορα γρήγορα για το σχολείο μου το 12ο Δημοτικό στην Βελισσαρίου μια με την καθυστέρηση αυτή κινδύνευα να μη προλάβω την κ. Λώτση και να της πω με υπερηφάνεια . – Κυρία Λώτση, η εντολή εξετελέσθη , τρομάρα μου …

Από τον Γιώργο Κωτσίδη

Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/1094194824403483

Λήψη 1976 Αρχείο Θ. Νάτσινα Στοά Πελοσώφ, Τσιμισκή 22, το παλιό Κεντρικό Ταχυδρομείο της Θεσσαλονίκης Η πόρτα εισόδου, “μπαίνοντας μέσα από τις βαριές μαύρες σιδερένιες πόρτες με το ημικύκλιο απάνω”