Στο Λούνα Παρκ, στην Έκθεση
Η παλιά έκθεση μέχρι τα τέλη των 70ς διατηρούσε έναν διπλό χαρακτήρα, να είναι εμπορική αλλά ταυτόχρονα και ψυχαγωγική. Στον χώρο που τώρα βρίσκεται το Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο και ο θερινός κινηματογράφος “Ελληνίς”, στήνονταν κάθε Σεπτέμβριο το Λούνα Παρκ.
Μεταπολεμικά αποτέλεσε σημείο αναφοράς της οικογενειακής ψυχαγωγίας και διασκέδασης, μικρών και μεγάλων. Ήταν εκείνην την εποχή κάτι που έλειπε. Η κατά προσέγγιση “Ντίσνεϊλαντ” των παιδικών μας χρόνων. Μια εμπειρία (γιά το τότε) πρωτόγνωρη και αξέχαστη. Επειδή δεν υπήρχε σταθερό Λούνα Παρκ στην πόλη, αυτή η μόνιμη απουσία του για 11 μήνες το έκανε ακόμα πιο ελκυστικό, το περίμενε ο κόσμος με ανυπομονησία, είχε ταυτιστεί με την περίοδο της Έκθεσης.
Από τον Δαυίδ Μπράβο
Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/1110440819445550
Η «ρόδα» Κούνιες, Bιενέζικο πράτερ με ξύλινα αλογάκια, ψεύτικα αυτοκινητάκια, Καρουζέλ. “Ο Γύρος του Θανάτου”
Έγινε και τίτλος βιβλίου του Θωμά Κοροβίνη με θέμα την ζωή του υποτιθέμενου “Δράκου του Σέιχ Σου”, Παγκρατίδη. Στην ουσία προσπαθεί να αναβιώσει την ζοφερή ατμόσφαιρα της μεταπολεμικής Θεσσαλονίκης “Τα αυτοκινητάκια που τρακέρνουν” Η πρώτη σύγχρονη πίστα με συγκρουόμενα στην Ελλάδα. Σκοποβολή με έπαθλο διάφορα δώρα, ο Φαρούκ, “δυναμόμετρο” (μετρητής σωματικής δύναμης), παραμορφωτικοί καθρέπτες.
Ψαρεύοντας στη λίμνη με το βαμμένο από λουλάκι νερό, ρίχνοντας κρίκους σε μπουκάλια ή σημαδεύοντας τις πυραμίδες από τενεκεδάκια. Πίστα Kart, από την δεκαετία του 60 στην ΔΕΘ. “Internasional atraxion” 🙂 ... “γύρος του θανάτου”.
Οι αδελφοί Ρίβα άφησαν εποχή με τα επικίνδυνα ακροβατικά τους, σε σημείο να χάσουν μέσα στο “βαρέλι” (εκτός ΔΕΘ) δυο μέλη της οικογένειας τους. Μάνα και κόρη λάμπουν, στιγμές πρόσκαιρης ευτυχίας. Ζαμάγια με τα Μάγια. Κασκαντέρ σε νούμερο με φλεγόμενη μοτοσικλέτα. Διασκεδάζoντας την φτώχεια της εποχής. Μαύρη Μπύρα. Σε ειδικά ποτήρια Κρίκερ. Προσφερόταν αποκλειστικά στην Έκθεση. “Ρόδα” γεμάτη από οικογένειες και κόσμος που περιμένει την σειρά του. Ιπτάμενοι δίσκοι, υπερθέαμα για μωρά και όχι μόνο. Η πρώτη σύγχρονη πίστα με συγκρουόμενα στην Ελλάδα. Ο Θανάσης Δεσύλλας ιδρυτής του Olympic Luna Park που συμμετείχε στην Έκθεση. Εδώ τον βλέπουμε στο Μιλάνο. Είχε πάει γιά να φέρει την 1η πίστα με τα συγκρουόμενα στην Ελλάδα, αρχικά γιά την ΔΕΘ. Ρουφ γκάρντεν, εστιατόριο σελφ σέρβις του “ΦΛΟΚΑ” στην Έκθεση. Αριστερά το Λούνα Παρκ. Η μικρή μαγική πόλη μάζευε όλον τον κόσμο. Εδώ το 90% είναι στον χώρο του λούνα παρκ. Συνωστισμός και αδιαχώρητο στα συγκρουόμενα. Ούτε ένα ανενοικίαστο. Και ο κόσμος να περιμένει την σειρά του. Περιστρεφόμενα αυτοκινητάκια και δίπλα περιστρεφόμενα αλογάκια. “Ιπτάμενοι Δίσκοι” ΝΑΣΑ 😛 Στο κέντρο το “δυναμόμετρο” (μετρητής σωματικής δύναμης). Formula 1 στην Θεσσαλονίκη. Στο περίπου. Ευτυχείς νεολαίοι. Στα συγκρουόμενα ... Πετάμε .... Αργυρόπουλος. Σάντουιτς με λουκάνικο Φραγκφούρτης, μαύρη μπύρα, παγωτά. Νοβοκαίνη γλύκισμα, !!! ακούγεται σαν φάρμακο. Ο ταμίας με τις μάρκες, στον χαρακτηριστικό στρόγγυλο θώκο του. Περίπτερα που πουλούσαν παγωτά, ζαχαρωτά και διάφορες άλλες λιχουδιές. Έκθεση στο Πεδίο του Άρεως, προπολεμικά. Κούνιες και Καρουζέλ δεξιά.
Ο Νικόλαος Γερμανός είχε φροντίσει από το 1926 να τοποθετήσει εντός του εκθεσιακού χώρου, ψυχαγωγικές περιοχές. Ήξερε πως προσέλκυαν και κρατούσαν τον κόσμο. Η καθ΄ημάς “Ντίσνεϊλαντ” ... της φτωχομάνας. “Τραίνο Φάντασμα”, γκραν γκινιόλ.