Η οδός Δημοκρίτου
Η οδός Δημοκρίτου ξεκινά από την κάτω μεριά της Ακροπόλεως, δίπλα στον σημερινό αριθμό 33, και καταλήγει με διάφορα σκαλάκια στην επάνω μεριά της, απέναντι από την Περιάνδρου. Όπως και όλοι οι αντίστοιχοι δρόμοι ανάμεσα στα δύο κομμάτια της Ακροπόλεως, ενδείκνυται για …προπόνηση και προσφέρει εξαιρετική θέα. Η συγκεκριμένη κρύβει και μια έκπληξη.
Μάρα Νικοπούλου
Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/1190572321432399
Η πιο γνωστή της εικόνα κυκλοφόρησε και σε καρτ-ποστάλ και έχει τραβηχτεί στις 29/4/1916, σύμφωνα με την πηγή [https://www.pop.culture.gouv.fr ]
Βλέπουμε την Δημοκρίτου πάνω από την Κάστορος.
Λίγο παραπάνω η αλάνα που υπάρχει ακόμα. Από το ύψος της αλάνας, στρίβει λίγο προς τα ανατολικά, περισσότερο σαν μονοπάτι, και μετά με σκαλάκια στην πάνω μεριά της Ακροπόλεως. Η χάραξη είναι ίδια με την παλιά, αυτό το κομμάτι όμως εμφανίζεται χωρίς όνομα και στον χάρτη του Δημητριάδη και στο χάρτη του 1919.
Την ίδια μέρα τραβήχτηκε και αυτή, από την αντίθετη κατεύθυνση. Κι αν στην προηγούμενη πήραμε μια ιδέα για τον κορμό του πλάτανου, εδώ παίρνουμε για το ύψος του.
Λίγα μέτρα εκτός πλάνου προς τα δεξιά (δυτικά), είναι η αποκαλούμενη ‘Βρύση των Γύφτων’ και η οδός Ηρακλείου που είδαμε πρόσφατα.
Kαι οι δύο λήψεις έγιναν από έναν ακόμα «Οπερατέρ Κ» της Γαλλικής Στρατιάς. Th. Zannettacci, τον αναφέρει η πηγή -άγνωστο αν το επώνυμό του παραπέμπει σε ελληνική ή ιταλική καταγωγή, και πώς προφέρεται.
Για το χαμηλότερο κομμάτι του δρόμου έχουμε μόνον αποσπασματικές ματιές από την πολύτιμη καταγραφή της Άνω Πόλης που έκανε ο κ. Πλάτων Κλεανθίδης το 1982.
Η Δημοκρίτου στα 1975, πριν «ισιώσει» η Ακροπόλεως, και σήμερα. Στα οθωμανικά χρόνια ανήκε στην συνοικία του Ικί Σεριφιέ (Ταξιάρχες). Ο Β. Δημητριάδης αν και δεν την ονοματίζει στον χάρτη, στην περιγραφή των συνοικιών την αναφέρει ως Daskal. Αναφέρει επίσης ότι εκεί βρίσκονταν δυο μαυσωλεία και ένα μικρό νεκροταφείο [σ. 100] – στο κόκκινο τετράγωνο της σύγχρονης αεροφωτογραφίας, δεξιά.
Στην αεροφωτογραφία του 1975, ένα κομμάτι του χώρου φαίνεται καλυμμένο -ίσως προσφυγικά σπιτάκια. Ακόμα επιζούν κάνα δυο, ενώ πριν 7-8 χρόνια, η θεμελίωση του νεοπαραδοσιακού στα ανατολικά του χώρου καθυστέρησε λόγω ευρημάτων. Δεν ξέρω τι ακριβώς βρέθηκε και ποιας περιόδου.
Επί της Δημοκρίτου δεν αναφερόταν κάποια κρήνη, κρήνη υπήρχε παραδίπλα. Ωστόσο το πελώριο πλατάνι που είδαμε στις πρώτες φωτογραφίες και μια σειρά από άλλα δέντρα που σηματοδοτούσαν τον δρόμο δεν διψούσαν καθόλου. H ‘φλέβα’ που τα πότιζε είναι ακόμα ζωντανή. Το νερό βγαίνει ακόμα από τον βράχο δίπλα στα σκαλάκια και καταλήγει σε μια σχάρα. Στους κατοίκους των γύρω σπιτιών μάλλον δημιουργεί προβλήματα. Στους περιπατητές δημιουργεί μια ψευδαίσθηση «εκδρομής»...