Η Μαρία Μαρκέτου-Πυλαρινού (1903-1990), καθηγήτρια Φυσικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ήταν η πρώτη γυναίκα που ανέβηκε όλη την ακαδημαϊκή ιεραρχία, μέχρι κοσμητόρισσα.
Νίκανδρος Καστανίδης
Facebook:
https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/1196137540875877
Μαρία Μαρκέτου-Πυλαρινού
Γεννήθηκε στο Αργοστόλι της Κεφαλονιάς το 1903. Το 1920 εγγράφηκε στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου της Αθήνας και ως φοιτήτρια, την ακαδημαϊκή χρονιά 1921-1922, ανέλαβε καθήκοντα έκτακτης βοηθού στο εργαστηρίου Φυσικής και από το 1922 μέχρι το 1929 τακτικής βοηθού στο ίδιο εργαστήριο, με πρόταση του καθηγητή Δημητρίου Χόνδρου (1882-1962). Το 1925 πήρε το πτυχίο της, με άριστα. Το 1928 εκπόνηση τη διατριβή της με θέμα «Περί της κατανομής της λαμπρότητας εις αίθριον ουρανόν» και με εισηγητή του Δ. Χόνδρο η οποία αξιολογήθηκε με άριστα. Την ίδια χρονιά εκλέχθηκε στο Διοικητικό Συμβούλιο του «Συνδέσμου Ελληνίδων Επιστημόνων». Το 1929 διορίστηκε ως επιμελήτρια στο Εργαστήριο της Φυσικής στο νέο, τότε, Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης, όπου προσωρινός διευθυντής ήταν ο Ηλίας Μαριολόπουλος (1900-1991), καθηγητής της Μετεωρολογίας και Κλιματολογίας (γιατί δεν είχε εκλεγεί ακόμη καθηγητής στη Φυσική). Τα επόμενα, παράλληλα με τα καθήκοντά της στο Εργαστήριο Φυσικής παρακολούθησε μαθήματα προχωρημένης Φυσικής και σχετικά σεμινάρια στο πανεπιστήμιο του Μονάχου, το καλοκαίρι του 1930, συμμετείχε στις δραστηριότητες του Εργαστηρίου Φυσικής του πανεπιστημίου του Tübingen, το 1934 και στο Αστροφυσικό του πανεπιστημίου του Potzdam, το καλοκαίρι του 1936.
To 1934 εκπόνησε υφηγεσία στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με θέμα «Περί μιας απλής μεθόδου μετρήσεως χωρητικοτήτων με μεγάλην ακρίβειαν». Το 1939 αναγορεύτηκε υφηγήτρια της Γενικής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και τον Φεβρουάριο 1943 ορκίστηκε ως εντεταλμένη υφηγήτρια της Γενικής Φυσικής. Από το 1942 δίδασκε Γενική Φυσική στους δευτεροετής και τριτοετής φοιτητές του Φυσικού και Μαθηματικού Τμήματος.
Το 1933 εγκρίθηκε από το Υπουργείο Παιδείας το βιβλίο της «Στοιχεία Φυσικής δια την Ε’ τάξιν των Γυμνασίων» το οποίο αποτέλεσε επίσημο σχολικό βιβλίο μέχρι το 1940 τουλάχιστον. Επίσης έγραψε ένα εκλαϊκευτικό τεύχος για τον «Ηχητικό Κινηματογράφο», το 1938, το οποίο συνιστούσε το Υπουργείο Παιδεία για τους μαθητές των Γυμνασίων.
Το 1947 παντρεύτηκε τον καθηγητή των Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Όθωνα Πυλαρινό (1903-1990) και εκλέχθηκε στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης έκτακτη καθηγήτρια στην έδρα της Φυσικής. Το 1954 εκλέχθηκε τακτική καθηγήτρια Φυσικής, στην ίδια Σχολή. Το 1958 μετονομάστηκε η έδρα της ως Α’ έδρα Φυσικής, όπου παρέμεινε μέχρι την παραίτησή της το 1968 . Την ακαδημαϊκή χρονιά 1958-1959 είχε την ευθύνη της Κοσμητείας της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Έφυγε από τη ζωή τον Απρίλιο του 1990.
Ο σύζυγος της Μαρίας Μαρκέτου-Πυλαρινού
Το σχολικό βιβλίο της Μαρίας Μαρκέτου, που ήταν εγκεκριμένο τη δεκαετία του 1930
Εκλαϊκευμένο βιβλιαράκι της Μαρίας Μαρκέτου, του 1938
Πανεπιστημιακή Φυσική της Μαρίας Μαρκέτου-Πυλαρινού
Πανεπιστημιακή Φυσική της Μαρίας Μαρκέτου-Πυλαρινού
Πανεπιστημιακή Φυσική της Μαρίας Μαρκέτου-Πυλαρινού
Ρωμανού 7, στις αρχές της δεκαετίας του 1940, όπου διέμενε η Μαρία Μαρκέτου το 1939 το 1940, πιθανόν και τα τα επόμενα χρόνια μέχρι το 1947
Ρωμανού 7 λίγο πριν το 1940
Ρωμανού 7 τη δεκαετία του 1960
Αεροφωτογραφία του 1944 όπου σημειώνεται η κατοικία της Μαρίας Μαρκέτου-Πυλαρινου με το σύζυγό της από το 1948 μέχρι το 1954. Ήταν Πολωνίας 25.
Κεραμοπούλου 7 (παλιότερα Πλατεία Αγ. Σοφίας 7), όπου διέμενε η Μαρία Μαρκέτου-Πυλαρινού με το σύζυγό της από το 1954 μέχρι το 1968
Η Μαρία Μαρκέτου-Πυλαρινού όταν ήταν κοσμητόρισσα της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Α.Π.Θ. (ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, 5/12/1959, σελ.4)
Η Μαρία Μαρκέτου-Πυλαρινού όταν ήταν κοσμητόρισσα της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Α.Π.Θ. (ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, 10/7/1960, σελ.7)
Μια φωτογραφία της Μαρκέτου πιο “ανθρώπινη”, από μια εκδρομή στην Κρήτη το καλοκαίρι του 1957. Δεξιά η Μαρκέτου και αριστερά η μητέρα του Χάρη Βάρβογλη, Σούλα Βάρβογλη (από το οικογενειακό του αρχείο).