Η Σταγείρων, από την αρχή της, από την συλλογή του Θ. Ηλιάδη και παλιά ανάρτηση Χρήστου Καββαδά στις ΠΦΘ. Τότε, ο Αριστόδημος Παπάζογλου είχε σχολιάσει ότι, στο βάθος, δίπλα στην ρίζα του μεγάλου πλάτανου υπήρχε οθωμανική κρήνη που την θυμόταν από τα νεανικά του χρόνια. Δεν υπάρχει καταγεγραμμένη και -απ’ όσο ξέρουμε- ούτε κάποια κοντινή φωτογραφία της.
Στην φωτογραφία του Σωκράτη Ιορδανίδη, που στεκόταν στο ύψος του αριθμ. 3, βλέπουμε καλύτερα την αυλή ενός σπιτιού που κλείνει τον δρόμο, τα σκαλάκια που συνεχίζουν παραπάνω και τον πλάτανο. Ίσως διακρίνεται και το σημείο της κρήνης, δυστυχώς, η χαμηλή ανάλυση δεν βοηθάει.
Το 1982, ο κ. Πλάτων Κλεανθίδης εστίασε στο σπίτι που είδαμε και προηγουμένως – και μπορούμε να δούμε ακόμα, καθώς το Σταγείρων 5 έχει κηρυχτεί διατηρητέο.
Ενώ επτά χρόνια νωρίτερα, ο Κώστας Καραθανάσης αποτύπωσε και το σπίτι στο νούμερο 8, που έκλεινε τον δρόμο. [Από ανάρτηση Απόστολου Βρεφίδη στις ΠΦΘ]
To σπίτι της προηγούμενης φωτογραφίας δεν υπάρχει πια και τα σκαλάκια έχουν ευθυγραμμιστεί με την αρχή του δρόμου. Άγνωστο αν το πλατάνι της φωτό του 2014 είναι κομμάτι του παλιού. Τα παγκάκια αναγκαία για ξεκούραση. Τη θέα τη χαλάει κάπως η άθλια πολυκατοικία στην Ακροπόλεως και το ύψος των νεοπαραδοσιακών. Στο δυτικό πεζοδρόμιο, όμως, διακρίνεται ακόμα το διατηρητέο και κάποια άλλα παλιά σπιτάκια.