Γωνία Παπακυριαζή με Κρήτης, το σπίτι της οικογένειας Άλβο
Στο τέλος της Παπακυριαζή, γωνία με Κρήτης, απέναντι ακριβώς από το παρκάκι βρισκόταν το σπίτι της οικογένειας Άλβο.
Το σπίτι κτίστηκε το 1922 από τους άδελφούς Simon και Joseph Alvo ήταν μόλις το δεύτερο σ' αυτόν τον δρόμο. Ήταν ένα μεγάλο σπίτι με κήπο και κηπουρό. Εκεί στην αρχή εγκαταστάθηκαν οι γονείς των αδελφών Άλβο. Τα παιδιά του Simon γεννήθηκαν σε σπίτι που νοίκιαζαν στην Κορομηλά και αρκετά αργότερα εγκαταστάθηκαν στο σπίτι της Παπακυριαζή.
Για την ζωή των Άλβο γνωρίζουμε αρκετά πράγματα από την εκτενή αφήγηση του Χαϊμ (Mico) Άλβο, γιου του Simon, που βρίσκεται δημοσιευμένη εδώ: https://www.centropa.org/biography/mico-alvo, απ όπου και οι φωτογραφίες της ανάρτησης.
Η οικογένεια διατηρούσε κατάστημα στην Φράγκων πριν την πυρκαγιά και μετά άνοιξαν στην Ίωνος Δραγούμη 22 (τότε Μεγ. Αλεξάνδρου) ένα πολυώροφο κατάστημα με μηχανικό τον Ζακ Μοσέ, που υπαρχει ακόμη. Είχε το στυλ των γκαλερί Λαφαγιέτ, των οποίων θαυμαστής ήταν ο πατέρας του, με άνοιγμα στη μέση. Ήταν το πρώτο που έφερε ηλεκτρικές κουζίνες στην πόλη. Οι γερμανοί το λεηλάτησαν και το παρέδωσαν σε συνεργάτη τους, κάποιον Καρατζά.
Επίσης είχαν ένα εργοστάσιο με σιδηρικά είδη, “Αφοι Άλβο”, στη συνοικία Χιρς. Ο ίδιος άρχισε να σπουδάζει στο Πολυτεχνείο, στην Αθήνα. Ο πόλεμος έφερε τα πάνω κάτω στην οικογένεια. Ήδη από τα γεγονότα του Κάμπελ είχαν καταλάβει ότι η ατμόσφαιρα στην πόλη απέναντι στους εβραίους είχε αλλάξει αλλά δεν ήταν από αυτούς πού έφυγαν. Το σπίτι καταλήφθηκε από τους Γερμανούς.
Στην διάρκεια της κατοχής αυτός και ο αδελφός του Danny διέφυγαν και γλίτωσαν με περιπετειώδη τρόπο. Οι γονείς του και η αδελφή τους Rosa όχι.
Μετά τον πόλεμο προσπάθησαν να ανακτήσουν την περιουσία τους. Μόλις το 1951 πήραν το μαγαζί, το εργοστάσιο είχε καταστραφεί εντελώς και το πούλησαν ως οικόπεδο. Το κατάστημα άρχισε να πουλάει είδη σιδηρικών και είδη υγιεινής. Για κάμποσα χρόνια ήταν ένα από τα δύο σημαντικότερα καταστήματα ειδών υγιεινής με παρουσία και στην Αθήνα. Το άλλο ηταν του Μπακατσέλου. Την δεκαετία του 1970 άνοιξαν αποθήκη με είδη υγιεινής στην Λαγκαδά, απέναντι από το συμμαχικό νεκροταφείο.
Το σπίτι τους στην Παπακυριαζη μεταπολεμικά ήταν στέγη για 12 οικογένειες προσφύγων από την Ανατολική Μακεδονία. Συμβίωνε μαζί τους και τους βοήθησε να φύγουν για τα μέρη τους. Η διαδικασία όμως επανάκτησης του σπιτιού από τους πρόσφυγες κράτησε χρόνια.
Ο θείος του Joseph το 1932 έφυγε για την Παλαιστίνη κρατώντας το μερίδιό του στις επιχειρήσεις. Από την οικογένεια της θείας του Όλγας σώθηκε μόνο μία κόρη η οποία είχε παντρευτεί Ίσπανό και είχε πάρει την ισπανική υπηκοότητα Ο θείος του Daniel, που ήταν λογιστής, μπόρεσε κι αυτός με την οικογένειά του να διαφύγει από το γκέτο και να σωθεί. Η θεία του Rebecca με την οικογένειά της σκοτώθηκε στο Άουσβιτς Ο θείος του Solomon διέφυγε και σώθηκε στην Αθήνα.
Το σπίτι με τον κήπο μπροστά του.
Τα δυο αδέλφια Μίκο και Ντάνυ στον κήπο του σπιτιού τους.
Φωτογραφία μιας θείας του την ημέρα του γάμου της.
Οι θείοι του Μίκο (από την πλευρά της μητέρας του) Sento Saltiel και Mathilde με φίλο της οικογένειας. Μετά τον πόλεμο έμεναν για λίγο στο σπίτι της Παπακυριαζή. Εδώ στο μπαλκόνι του ορόφου.
Το 1922 στον οδηγό Sam, στο Gallica, αναφέρονταν τα αδέλφια Alvo (ο πατέρας με τον θείο του Μίκο) να δραστηριοποιούνται ακόμη στην οδό Φράγκων
Η απόδειξη είναι από τον Ιούνιο του 1922, Μεγ. Αλεξάνδρου 55 αναφέρει. Πρέπει να είναι από το μεσοδιάστημα όταν μετακομίσανε από την Φράγκων μέχρι να ανοίξει το καινούριο πολυώροφο κατάστημά τους στα ζυγά νούμερα.
Ο ίδιος αναφέρει ότι το κατάστημά τους αυτό άνοιξε το 1922.
Αναφορά το 1932 σε ένα συμβάν στο εργοστάσιο, το συρματουργείο, όπως αναφέρει.
Με βέλος το σπίτι των Άλβο το 1959.
Αεροφωτογραφία συλλογής Βαγγέλη Καβάλα
Κι ακόμη πιο παλιά, το 1939, από το βιβλίο του Κολώνα για την Θεσσαλονίκη εκτός των τειχών.
Ίωνος Δραγούμη 22, το παλιό κατάστημα των Άλβο. Ο ίδιος αναφέρει στην αφήγησή του ότι στο ισόγειο βρίσκεται η τράπεζα.