Σταυρούλα Μαρκέτου και Χλόη Γρατσιάτου: δύο καθηγήτριες Φιλολογίας στο Α’ Γυμνάσιο Θηλέων, την περίοδο 1926-1932, συγγενείς καθηγητών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Νίκανδρος Καστανίδης
Facebook: https://www.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid02mmK5HPG5vZ24gnABTvyRdLLq8u3NKYxQxQvZZk7yqpG8kwLhBxwVmLvZ5yApGXGbl
Σταυρούλα Μαρκέτου (1897-1977)
Γεννήθηκε το 1897 στο Αργοστόλι. Ο πατέρας της, Γεράσιμος, ήταν έμπορος και η μητέρα της ονομαζόταν Ειρήνη. Είχε 3 αδελφές, την Ευτυχία την Ελένη και τη Μαρία και 4 αδέλφια, τον Γεώργιο, τον Μιχάλη, τον Σπύρο και τον Παναγιώτη.
Το 1912 τελείωσε το Παρθεναγωγείο στο Αργοστόλι και το 1917 πήρε απολυτήριο από το Γυμνάσιο της Αθήνας. Την ακαδημαϊκή χρονιά 1917-18 εγγράφεται στη Φιλοσοφική Σχολή του Παν. της Αθήνας και πήρε πτυχίο το 1921.
Τον Οκτώβρη του 1922 διορίζεται στο 3ο Ελληνικό Σχολείο Θηλέων στην Αθήνα, μετά από 2 χρόνια μετατίθεται στο 1ο Ελληνικό Σχολείο Θηλέων της Αθήνας και το 1926 τοποθετείται στο Ανώτερο Παρθεναγωγείο της Θεσσαλονίκης, όπου έμεινε για λίγους μήνες. Αξίζει να
σημειωθεί ότι το 1926 εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη και η μεγαλύτερη αδελφή της Ευτυχία με τον σύζυγό της Γεώργιο Γρατσιάτος, ο οποίος τότε διορίστηκε καθηγητής στη Φιλοσοφικήτου Παν. Θεσσαλονίκης. Τον Ιανουάριο του 1927 ανέλαβε τα καθήκοντά της ως καθηγήτρια Φιλολογίας στο 1ο Γυμνάσιο Θηλέων Θεσσαλονίκης, όπου παρέμεινε μέχρι το 1937 περίπου. Στο ενδιάμεσο, το 1929 πήρε άδεια για μετεκπαίδευση στα Παιδαγωγικά και πήγε στη Βιέννη
όπου παρακολούθησε μαθήματα Θεραπευτικής Παιδαγωγικής. Δεν μπόρεσε να κερδίσει κάποια υποτροφία κι έτσι επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη. Καρπός, όμως, των γνώσεων που απέκτησε στη Βιέννη είναι η έκδοση, το 1930, του βιβλίου ”Νευρικά Παιδιά” που ήταν
μετάφραση του αντίστοιχου βιβλίου του Erwin Wexberg (1889-1957), Αυστριακού
ψυχίατρου-νευρολόγου συνεργάτη του Alfred Adler (1870-1937), του διαπρεπή Αυστριακού ψυχοθεραπευτή.
Είναι αξιοσημείωτο ότι την περίοδο αυτή, συμμετείχε ενεργά στις συνεδριάσεις της ΟΛΜΕ, όπως και στις συνεδριάσεις για το σχεδιασμό της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, το 1925, με τον
Αλέξανδρο Δελμούζο και το Δημήτριο Γληνό.
Από το 1937 μέχρι το 1942 εργάστηκε σε διάφορα ιδιωτικά σχολεία της Αθήνας και στο ΠΙΚΠΑ. Φαίνεται ότι είχε μια ασυμβατότητα με τη δικτατορία του Μεταξά. Το 1942 διορίστηκε καθηγήτρια
των Παιδαγωγικών στην Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης, όπου μετά την απελευθέρωση, το 1944, παύτηκε σύμφωνα το διάταγμα περί της απόλυσης όλων των διορισθέντων την περίοδο της κατοχής.
Το 1947 αναλαμβάνει ξανά υπηρεσία ως διευθύντρια του Πρότυπου Ειδικού Σχολείου της Αθήνας, αντικαθιστώντας την Ρόζα Ιμβριώτη (1897-1977). Στα τέλη Φεβρουαρίου 1977 απεβίωσε, από τροχαίο δυστύχημα στην Αθήνα.
Εξέδωσε αρκετά βιβλία, λογοτεχνικά και παιδαγωγικά.
Χλόη Γρατσιάτου (1907-;;)
Γεννήθηκε το 1907 στην Αθήνα. Ο πατέρας της, Γεώργιος, ήταν τότε επιθεωρητής Μέσης
Εκπαίδευσης , από το 1914 μέχρι το 1926 ήταν εκπαιδευτικός σύμβουλος κι από το 1926
μέχρι το 1934, καθηγητής στη Φιλοσοφική Σχολή του Πα. Θεσσαλονίκης. Η μητέρα της ήταν η Ευτυχία Μαρκέτου-Γρατσιάτου, αδελφή της Σταυρούλας Μαρκέτου και της Μαρίας Μαρκέτου,
καθηγήτριας Φυσικής στο Παν. Θεσσαλονίκης από το 1947 μέχρι το 1968.
Αποφοίτησε από το Β’ Γυμνάσιο Θηλέων της Αθήνας, το 1923 και την ίδια χρονιά εγγράφεται στη Φιλοσοφική Σχολή του Παν. της Αθήνας. Πήρε πτυχίο το Μάιο του 1927 με λίαν καλώς.
Την ακαδ. χρονιά 1928-29 διορίστηκε ως φιλόλογος στο Α’ Γυμνάσιο Θηλέων της Θεσσαλονίκης, όπου παρέμεινε μέχρι το 1932. Εντωμεταξύ είχε παντρευτεί το Ανδρέα Παπασπυρόπουλο, καθηγητή
Μαθηματικών του Γ’ Γυμνασίου Αρρένων της Θεσσαλονίκης. Μετά την ακαδ. χρονιά 1931-32 μετατέθηκε στην Αθήνα, πιθανότατα στο Ζ’ Γυμνάσιο Θηλέων της Αθήνας. Το 1947 απολύθηκε, μαζί μ’ άλλους πολλούς “μη νομιμόφρονες”, από τη θέση της καθηγήτριας του Ζ’ Γυμνασίου Θηλέων της Αθήνας. Τότε ήταν χήρα. Ο σύζυγός της είχε εξοντωθεί από το καθεστώς της δικτατορίας του Μεταξά.
Το 1948 συμμετείχε σε ομάδα συγγραφής βιβλίου για τον αναλφαβητισμό, μαζί με τη Ρόζα Ιμβριώτη, τον μετέπειτα β’ σύζυγό της Γιώργο Τουλουπάκη κ.ά.
Δεν είναι γνωστή η δραστηριότητα της και οι ενασχολήσεις της τα επόμενα χρόνια, παρά μόνο ότι ήταν ενταγμένη στο διδακτικό προσωπικό του Γυμνασίου της Γλυφάδας την ακαδ. χρονιά 1956-57 κι ότι το 1969 συμμετείχε στο πένθος του ετεροθαλούς αδελφού της, Ιωάννης Γ. Γρατσιάτου.
Το Α’ Γυμνάσιο Θηλέων της Θεσσαλονίκης, το 1959
Το Α’ Γυμνάσιο Θηλέων της Θεσσαλονίκης, το 1959
[Από το αρχείο του κ. “Vagelis Kavalas”]