Αν και τα τότε όρια ήταν χαμηλότερα, η πόλη στην Κατοχή δείχνει ήδη χωρισμένη σε άνω και κάτω, και οι μεσοπολεμικές «ψηλές» πολυκατοικίες έχουν σχεδόν γεμίσει την πυρίκαυστο. Ο Erich Rinka στέκεται σε κάποιο σπίτι σχεδόν στην Ακροπόλεως στο ύψος της Κυρηναίου και μας δίνει μια εικόνα της με φόντο τον χιονισμένο Όλυμπο. Η μεγάλη κάθετος στο κέντρο της φωτογραφίας είναι η Αγίας Σοφίας.
[Πηγή: Deutsche Fototek]
Ζουμ στο παλιό κτίριο του σχολείου ‘του Μάνιου’ (Ολυμπιάδος με Θεοτοκοπούλου) για να δούμε τις λεπτομέρειές του πιο καθαρά από ποτέ. Στην άκρη αριστερά, το σπίτι με την δίρριχτη στέγη και την ‘μισή ταράτσα’ υπάρχει ακόμα, στη νοτιοανατολική γωνία Κρίσπου με Θεοτοκοπούλου.
Η σημερινή εικόνα. Το σπίτι στη γωνία της Κρίσπου και το νέο σχολείο. Και μια απορία που έχω εδώ και χρόνια -και σήμερα φαντάζει επίκαιρη. Το παλιό κτίριο, όπως όλη η πόλη όπου το επέτρεπαν τα «οικόπεδα, ήταν χτισμένο έτσι που να εκμεταλλεύεται τον ήλιο για θέρμανση και φως. Για ποιο λόγο μπορεί να έχτισαν το νεότερο με τόσο διαφορετική κατεύθυνση;