Ο Αθ. Ζ. Μακρής (1873-1951) ήταν ένας σημαντικός επιχειρηματίας-βιομήχανος της Θεσσαλονίκης, που αναδείχθηκε την περίοδο του μεσοπολέμου με το εργοστάσιο της ΥΦΑΝΕΤ και μ’ άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες.
Κάποια στιγμή προφανώς μετά την πυρκαγιά,.στο ισόγειο του ανατολικού στεγάστηκε η Brasserie του Bastasini.
Αθανάσιος Ζ. Μακρής (1873-1951)
ΥΦΑΝΕΤ
Ο Αθανάσιος Ζ. Μακρής και η σύζυγός του, Ευθυμία το γένος Βαμβακά [Από το βιβλίο “Ιστορία της Επιχειρηματικότητας στη Θεσσαλονίκη”, τομ. Γ, των Ε. Ρούπα και Ε. Χεκίμογλου, Θεσσαλονίκη 2004, σελ. 203]
Το μέγαρο Εργάνη (Τσιμισκή 19), ιδιοκτησίας του Αθ. Ζ. Μακρή,όπου στεγάζονταν τα γραφεία των επιχειρήσεων του:
Ο Αθανάσιος Ζ. Μακρής ξεκίνησε το εμπόριο υφασμάτων, το 1891 [18 χρονών (!!)], ιδρύοντας την Εταιρεία “Αθανάσιος Μακρής και Σια”. Το περίεργο είναι ότι αυτός ο νέος από τη Σιάτιστα δεν προερχόταν από εύπορη οικογένεια, μια και δεν αναφέρεται στα βιβλία Ιστορίας της Σιάτιστας, όπως π.χ. στα “Ιστορικά σημειώματα περί Σιατίστης και λαογραφικά αυτής ” (2010) του Φ. Αν. Ζυγούρη. Από την άλλη μεριά, το εμπόριο υφασμάτων στο πλαίσιο του οικονομικού και επιχειρηματικού ανταγωνισμού με την τοπική μουσουλμανική και εβραϊκή υπεροχή, στο γύρισμα προς τον 20ο αιώνα, δύσκολα, πολύ δύσκολα, μπορούσε να δημιουργήσει περιουσία. Και το ερώτημα που τίθεται είναι: πως κατάφερε να αγοράσει, να επεκτείνει, να εξοπλίσει και να κάνει εύρωστη την ΥΦΑΝΕΤ, τις δεκαετίες 1920, 1930;; Συνεταιρικά βέβαια, αλλά έχοντας το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών.
Φαίνεται ότι ο “πολιτικός και οικονομικός καταλύτης” της επιχειρηματικής εκτίναξης του Αθανάσιου Ζ. Μακρή ήταν ο Χαρίσιος Βαμβακάς (1872-1952), θείος της συζύγου του, γόνος πλούσιας εμπορικής οικογένειας από την Κοζάνη και σημαντικός πολιτικός παράγοντας των Φιλελευθέρων του Ελ. Βενιζέλου.
“Μακεδονία”, 25-11-1912