Το «Καφέ-Ουζερί Τσινάρι» στην Άνω Πόλη
Το «Καφέ-Ουζερί Τσινάρι», ένα τελευταίο δείγμα τυπικού καφενείου της οθωμανικής περιόδου στην Άνω Πόλη, παρά το γεγονός ότι από την ασπρόμαυρη φωτογραφία μου το 1982 άλλαξαν πολλά, εκείνο παραμένει το ίδιο ονειρικό. Το Τσινάρι (πλάτανος) είναι μια συνοικία στην Άνω Πόλη Θεσσαλονίκης, πάνω από το Διοικητήριο, με κύριο πυρήνα μια μικρή πλατεία, άνοιγμα μάλλον, πάνω στη διασταύρωση δύο δρόμων, Αλεξ. Παπαδοπούλου και Κλειούς. Η πλατειούλα χαρακτηρίζεται από την μια πλευρά από μια κρήνη με σκάφη, τμήμα μιας ρωμαϊκής μαρμάρινης σαρκοφάγου σε δεύτερη χρήση και ακριβώς από την απέναντι πλευρά, ένα παραδοσιακό πρώην καφενείο, το «Καφέ-Ουζερί Τσινάρι», τελευταίο δείγμα τυπικού καφενείου της οθωμανικής περιόδου στην Άνω Πόλη με χαρακτηριστική τζαμωτή γωνία, κεραμίδια, παραδοσιακά πλακάκια, την ξυλόσομπα για τα κρύα και το μπαλκονάκι για τις ζέστες. Αρχικά, το καφενείο λειτούργησε περίπου το 1885, από έναν οθωμανό τον Κιοσσέ. Μετά την ανταλλαγή πληθυσμών, το 1923 ο Κιοσσές έφυγε και το καφενείο ανέλαβε κάποιος Έλληνας από την Σμύρνη σερβιρίζοντας ούζο και σμυρνέικους μεζέδες. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, λειτουργεί ως ουζερί-ταβέρνα με την χαρακτηριστική επιγραφή πάντα ίδια «Καφέ-Ουζερί Τσινάρι» με μικρασιάτικους ουζομεζέδες, ντολμαδάκια χειροποίητα, τζιεροσαρμάδες, σμυρνέικες συνταγές, όλα μαγειρεμένα με σπιτική φροντίδα.
Πλάτων Κλεανθίδης