Η πολυκατοικία που φιλοξένησε για σχεδόν 50 χρόνια το ξενοδοχείο Ritz στην πλατεία Ελευθερίας κτίστηκε το 1924.
Αρχιτέκτονες ήταν οι Ι. Ζαχαριάδης- Κ.Κοκορόπουλος οι οποίοι υπέγραψαν και αρκετά άλλα μεσοπολεμικά κτίσματα στην πόλη, πιο γνωστά από τα οποία είναι το Μέγαρο Κόφφα (1925) και το πολυφωτογραφημένο Μέγαρο Κ. Βαλαούρη στην Διαγώνιο (1924)
Το κτίριο αντικαταστάθηκε με το υφιστάμενο σήμερα στις αρχές της δεκαετίας του 1970 (βλ. και εδώ: https://archive.saloni.ca/89). Από συζητήσεις σε γκρουπ έχει προκύψει ότι αντικαταστάθηκαν οι όροφοι του Ριτζ αλλά το ισόγειο και το πατάρι έχει παραμείνει το ίδιο.
Ίσως η πρώτη διαθέσιμη λήψη του Ritz, λίγο μετά το 1924. Πινακίδα με το όνομα του ξενοδοχείου δεν διακρίνεται, τα παλιά κτήρια της πλατείας, ό,τι έχει διατηρηθεί μετά την πυρκαγιά ακόμη παρόντα.
Πληροφορία Λεωνίδα Αθανασίου από ΠΦΘ:
“Το 1924 ο παππούς μου Μιχάλης Αθανασίου χρηματοδότησε την ανέγερση του και το μίσθωσε για χρήση ξενοδοχείου από τον ιδιοκτήτη Βλαχόπουλο. Ήταν από τα πρώτα ξενοδοχεία της εποχής με τρεχούμενο ζεστό νερό, καλοριφέρ και wc στα δωμάτια και ασανσέρ!”
Λίγο αργότερα. Η πλατεία έχει σχηματιστεί, η πινακίδα αναγράφει Ξενοδοχείον Ritz. Ο «Μέγας Οδηγός Θεσσαλονίκης και Περιχώρων» το 1932 το εντάσσει ανάμεσα στα ευάριθμα ξενοδοχεία πολυτελείας της πόλης.
Δεξιά, στην άλλη γωνία, το Μέγαρο Δρακούλη (1921), που φιλοξενούσε τα γραφεία των αρχιτεκτόνων.
Από την ταράτσα του Ritz, όπως αναγνωρίστηκε από τον Δαυίδ Μπράβο.
H οδός Ρογκότη. “Το μπαλκόνι απέναντι το βλέπουμε εδώ πίσω απο την τότε Ιονική Τράπεζα. Δύο κτήρια πιό μπροστά επί της Ιωνος Δραγούμη η ταράτσα της Εθνικής. Το “καμπαναριό” είναι η Καθολική εκκλησία”.