Ο βασιλιάς ο γείτονάς μας
Όλοι κι όλα αυτές τις μέρες μιλούσαν για τον πρώην Βασιλιά Κωνσταντίνο και την κηδεία του . Κι εγώ χαζεύοντας τις τελετές στην TV περιμένοντας να πάρω το αυτοκίνητο μετά το σέρβις , ανοίγω το βαλιτσάκι των παιδικών αναμνήσεων και θυμάμαι . Παιδιά όπως είμασταν δεν σκαμπάζαμε από πολιτική και τέτοια ,όταν έρχονταν ο βασιλιάς με την οικογένεια του στην Θεσσαλονίκη , τα βλέπαμε όλα σαν ένα θέαμα , ένα παραμύθι , που δεν θα το χάναμε με τίποτε . Στην παλιά γειτονιά την Αγία Τριάδα είχαμε το προνόμιο να τους έχουμε γείτονες για αρκετές μέρες τον χρόνο . Ο λόγος , το κυβερνείο της Θεσσαλονίκης που τότε στεγαζόταν σε μια διώροφη πολυτελή βίλα κατασκευής του μεσοπολέμου εκεί δίπλα μας , επί της Βασ. Όλγας , δίπλα στο εξοχικό Καστέλα , απέναντι από το κτίριο του Α ´ Γυμνασίου που αναπαλαιώθηκε πρόσφατα . Έτσι η τσακαλοπαρέα δεν έχανε την ευκαιρία να στηθεί στο πεζοδρόμιο απέναντι , όταν έφταναν στο κυβερνείο για ύπνο και ξεκούραση . Τέτοιο θέαμα πού θα το ξανάβλεπε . Είχε φροντίσει να μάθει για όλα όσα θα συνέβαιναν τις μέρες εκείνες στην πόλη , με τους βασιλιάδες , τις βασίλισσες , τους πρίγκιπες και τις πριγκηπέσσες . Όπου μαθαίναμε ότι θα πήγαιναν εμείς πρώτοι και καλύτεροι μπροστά μπροστά στα πεζοδρόμια να βλέπουμε καλά . Τις εθνικές εορτές την 28η Οκτωβρίου κι άλλες μέρες εφ ´ όσον ήταν αναγκαία η παρουσία τους επισκεπτόταν την πόλη και αυτό συνέβαινε αρκετές φορές το χρόνο . Κατέφθαναν με τις πολυτελείς Rolls-Royce ντυμένοι με στολές με σιρίτια , με καπέλα με φτερά , με σπαθιά , με στραταρχηκές ράβδους οι άνδρες και πολυτελείς τουαλέτες οι γυναίκες . Προτιμούσαν να ταξιδεύουν με τα πολεμικά πλοία του Βασιλικού Ναυτικού που έμεναν αρόδο στον Θερμαϊκό , περιμένοντάς τους να εκπληρώσουν τις βασιλικές υποχρεώσεις τους και να τους επιστρέψουν πίσω . Εμείς στην άφιξή τους μπροστά στο Λευκό Πύργο εκεί στα σκαλάκια του , που υπάρχουν και σήμερα . Από νωρίς είχαν πάρει θέση κι οι αρχές της πόλης σε παράταξη με φράκα οι άνδρες και τουαλέτες οι γυναίκες , η μπάντα του ναυτικού παιάνιζε το βασιλικό εμβατήριο , ταρατατζούμ , ταρατατζουμ , περιμένοντας τις βενζινακάτους των πολεμικών πλοίων να αφιχθούν . Ο βασιλιάς και τα πριγκιπόπουλα με ένα σάλτο πηδούσαν στα σκαλάκια και τις γυναίκες να τις πιάνουν με αβροφροσύνη από το χεράκι μη τυχόν και παραπατήσουν από τον κυματισμό κι έχουμε και κανένα ατύχημα . Οι παρατρεχάμενοί τους παραδίπλα κι ο λαός πίσω από τα σχοινάκια να χειροκροτά με πάθος , μεγαλεία !!! Ξεχνούσε για λίγο τα χίλια προβλήματά που του φόρτωσαν δυό πόλεμοι και οι πάσης φύσεως πολιτικές καταστάσεις . Η παλιοπαρέα όμως είχε κι άλλο θέαμα να απολαύσει , γρήγορα γρήγορα τα μάζευε κι έτρεχε στη γειτονιά μας στο κυβερνείο , όπου θα πήγαιναν να ξεκουραστούν από το ταξίδι με το αντιτορπιλικό του πολεμικού ναυτικού . Στημένοι πρώτοι και καλύτεροι στο πεζοδρόμιο μπροστά στο Α ´ Γυμνάσιο περιμέναμε κι εκεί να απολαύσουμε την συνέχεια του θεάματος . Έφταναν κατάκοποι οι μεγάλοι , αλλά τα πριγκιπόπουλα σαν παιδιά ήταν μια χαρά το έριχναν στο παιχνίδι κατεβαίνοντας από τα πολυτελή αυτοκίνητα μπαίνοντας στον τεράστιο κήπο της βίλας , κι έριχναν και καμιά κλεφτή ματιά και σε μας . Ευτυχείς εμείς είμασταν μες την τρελή χαρά , μας χαιρέτησαν , μας χαιρέτησαν !!! Ξεχνούσαμε για λίγο την άθλια κατάστασή μας και νοιώθαμε πρίγκιπες μέσα στις πολυτελείς πανάκριβες. Rolls-Royce που βλέπαμε μπροστά μας . Είχαμε μάθει απ΄ έξω κι ανακατωτά τα μοντέλα αυτών των αυτοκινήτων σαν να ήταν κάτι καθημερινό , σαν να ήταν δικά μας , Νοιώθαμε και λίγο γείτονες με το όλο το βασιλικό σόι , που για μερικά βράδια κοιμόταν στην γειτονιά μας δίπλα μας , μερικά μέτρα από μας . ΄Έβλεπα στην TV στην κηδεία , τους δεκάδες εστεμμένους σοβαρούς κι αμίλητους να πλησιάζουν στο ρημαγμένο Τατόι αναλογιζόμενος και το δικό μας ρημαγμένο παλατάκι στο Καραμπουρνάκι και μ ΄έπιασε κατάθλιψη . Ευτυχώς η φωνή του μάστορα μ ΄έφερε στην πραγματικότητα . – Κυρ Γιώργο το αμάξι είναι έτοιμο …
Υ.Γ. Στις δύο φωτογραφίες που κατάφερα να βρω από το Κυβερνείο φαίνεται η μία από την πίσω πλευρά στον ήδη μπαζωμένο Θερμαϊκό η βίλλα δεξιά με τις καμάρες και εμπρός μια δική μου πετσοκομμένη όπου εγώ φυσικά λείπω το καλοκαίρι του 60 όπου φαίνεται μόνο η περίφραξη της βίλας με τα κάγκελα και δεξιά τα κεραμίδια του κινηματογράφου Απόλλων ...
Γιώργος Κωτσίδης