Λασκαράτου 25, οικία Θεοδωρίδη
Μια πυρκαγιά στη Λασκαράτου 25, τον Μάρτιο του 1961 και το παρασκήνιο της οικογένειας που ζούσε εκεί.
Νίκανδρος Καστανίδης
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ,29/3/1961, σελ. 3
Ο υπουργός Μάρκος Θεοδωρίδης, το 1935, στη βίλλα Μοδιάνο (σημ. Λαογραφικό Μουσείο)
Ο Μάρκος Θεοδωρίδης (1872-1952) γεννήθηκε στις Σέρρες, σπούδασε νομικά και εργάστηκε ως δικηγόρος στη Θεσσαλονίκη. Ήταν από διακεκριμένη οικογένεια των Σερρών, που συγγένευε με τις επιφανείς οικογένειες Οικονόμου και Χατζηλαζάρου. Συμμετείχε στον Μακεδονικό Αγώνα και ήταν συνεργάτης του Λάμπρου Κορομηλά στο Ελληνικό Προξενείο, όπου είχε μία θέση διερμηνέα. Πριν την απελευθέρωση είχε δικηγορικό γραφείο στη στοά Λομβάρδου και είχε φιλικές σχέσεις με τον τότε αρχιμηχανικό του Δήμου Μέτσκο Γιαρμολίνσκι [Miezcyslas Korczak Jiarmolinski (;;-1907)]. Εκλέχθηκε μεταξύ των προκρίτων της Ελληνικής κοινότητας το 1908 και ήταν επιλαχών το 1910. Το 1907 παντρεύτηκε την Ελένη Ρουμπέν-Γιαρμολινσκι, δηλ. τη χήρα του φίλου του Μέτσκο Γιαρμολίνσκι. Το 1920 άρχισε να πολιτεύεται με το Λαϊκό Κόμμα και εκλέχθηκε βουλευτής Θεσσαλονίκης. Την περίοδο αυτή διετέλεσε, για λίγο, υπουργός Περίθαλψης (από 2 Μαρτίου μέχρι 3 Μαΐου 1922) της κυβέρνησης Γούναρη και το χρονικό διάστημα 9 Μαΐου-28 Αυγούστου 1922 της κυβέρνησης Πρωτοπαπαδάκη . Στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις των ετών 1926, 1935 και 1936 επανεκλέχθηκε με το Λαϊκό Κόμμα και χρημάτισε υπουργός Γεωργίας (από 19 Ιουλίου μέχρι 10 Οκτωβρίου 1935) και προσωρινά υπουργός Εξωτερικών στη κυβέρνηση Τσαλδάρη.
[Η φωτογραφία αναρτήθηκε από το Γιάννη Σιδηρόπουλο, στις ΠΦΘ, στις 6-8-2019]
Από αριστερά: ο Μέτσκο Γιαρμολίνσκι, ο Μάρκος Θεοδωρίδης και ο Αλφρέδος Άμποτ, πριν το 1907
[Η φωτογραφία αναρτήθηκε στο βιβλίο “ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΩΝ ΒΙΟΣ: ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ, ΦΑΑΘ, 2014, σελ. 35]
Δεξιά ο Μάρκος Θεοδωρίδης κι αριστερά ο Πέτρος Συνδίκας, στον περίγυρο του Ελληνικού Προξενείου Θεσσαλονίκης
[Η φωτογραφία από την ιστοσελίδα https://el.wikipedia.org/wiki/Μάρκος_Θεοδωρίδης ]
Η Ελένη Μάρκου Θεοδωρίδου (;;-1961) ήταν η «ενενηκοντούτις γραία»
που αναφέρεται στη «Μακεδονία», τον Μάρτιο του 1961 στο περιστατικό της πυρκαγιάς. Πρόκειται για την Ελένη Ρουμπέν (Helene Roubin) που γεννήθηκε
στη Σμύρνη με Γαλλική καταγωγή. Ο πατέρας της o Jacob Roubin, ήταν γιατρός.
Παντρεύτηκε τη δεκαετία του 1890 τον Μέτσκο Γιαρμολίνσκι κι απέκτησαν 4 παιδιά.
Δραστηριοποιήθηκε στο Τμήμα Γυναικών του Ερυθρού Σταυρού Θεσσαλονίκης και εκλέχθηκε πρόεδρος του στις αρχές της δεκαετίας του 1920. Την ίδια περίοδο προσέφερε τις υπηρεσίες της ως αντιπρόεδρος του “Πατριωτικού Ιδρύματος»” Η μεγάλη της όμως συμβολή ήταν στο Άσυλο του Παιδιού, όπου ήταν πρόεδρός του από το 1926 μέχρι το 1941 και από το 1948 μέχρι το 1957. Με δική της πρωτοβουλία δημιουργήθηκε,
το 1936, στο Άσυλο του Παιδιού μαιευτήριο για της άπορες μητέρες. Και
επί προεδρίας της υλοποιήθηκε και καθιερώθηκε η ιδέα της Αγγελικής
Φλόκα, ο φιλανθρωπικός χορός των Ανεμώνων, τη δεκαετία του 1950.
[Η φωτογραφία είναι από το λεύκωμα “Άσυλο του Παιδιού, 1919-2019. Εκατό Χρόνια Προσφοράς”]
Η Ελένη Μάρκου Θεοδωρίδου με τον Ι. Μεταξά την περίοδο της δικτατορίας
[Η φωτογραφία είναι από το λεύκωμα “Άσυλο του Παιδιού, 1919-2019. Εκατό Χρόνια Προσφοράς”]
Η Ελένη Μάρκου Θεοδωρίδου με τον Γεώργιο Β’ την περίοδο της δικτατορίας
[Η φωτογραφία είναι από το λεύκωμα “Άσυλο του Παιδιού, 1919-2019. Εκατό Χρόνια Προσφοράς”]
Το σπίτι της οικογένειας Μάρκου Θεοδωρίδου, πριν την πυρκαγιά του 1961
[Η φωτογραφία από το βιβλίο “Η Θεσσαλονίκη εκτός των τειχών”, του Β. Κολώνα, 2014, σελ. 328]
Το ίδιο σπίτι γύρω στο 1916, όταν ήταν ιδιοκτησία της οικογ. H. Schefelder, πρόξενος της Νορβηγίας
[Η φωτογραφία αναρτήθηκε από τον Giorgos Neogeorgis, ΠΦΘ, 5-10-2013]
Το εν λόγω σπίτι με τη γύρω περιοχή του, την ίδια περίοδο
[Η φωτογραφία αναρτήθηκε από τον David Bravos, ΠΦΘ, 7-6-20135]
Και στα μέσα της δεκαετίας του 1960, το σπίτι της οικ. Θεοδωρίδου
[Η φωτογραφία αναρτήθηκε από τον Γιώργο Παπαδόπουλο, ΠΦΘ, 11-11-2016]