Σαρανταπόρου 19 τα γραφεία της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης
Σαρανταπόρου 19 τα γραφεία της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης μέχρι και την κατοχή.
Πρώτα οικία Σολομών Μπενσουσάν (1911). Τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς, το πουλάει στον Εφραίμ Γιοζέφ Πετιλλόν, από τον οποίο το αγοράζει τον Μάρτιο του 1912 η Μαζαλτώ, σύζυγος Σολ Νάαρ. Η τελευταία το 1918 πουλάει το ακίνητο εξ ημισείας στους Ισαάκ Ιωσ. Σιμχά και Μαίρ Ραφ. Μπενβενίστε. Τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς, αγοράζεται από την ισραηλιτική κοινότητα Θεσσαλονίκης για τη στέγαση των γραφείων της, μετά την καταστροφή του κοινοτικού κέντρου του Ταλμούδ Τορά στην πυρκαγιά του 1917. Φυσικά έχει κατεδαφισθεί.
Οι πληροφορίες από τον Βασ. Κολώνα “Η Θεσσαλονίκη εκτός των τειχών”.
Σε μια μεσοπολεμική φωτογραφία αναφέρεται ότι τα γραφεία ήταν στον αριθμό 13. Με όρους σημερινούς όμως εντοπίζεται στον αρ. 19 και αυτό για 2 λόγους
Η αναλυτική περιγραφή του ακινήτου από τα αρχεία της Κοινότητας. Αναφέρεται η διεύθυνση Σαρανταπόρου 13. Πιστεύω ότι επειδή δεν ήταν τότε κτισμένα όλα τα οικόπεδα το 13 ίσχυε όχι όμως για πολύ.
Σε έγγραφο των Γερμανών με εβραϊκές ιδιοκτησίες αναφέρεται Σαρανταπόρου 19 η Jüdische Kultusgemeinde (Εβραϊκή θρησκευτική κοινότητα)
Και πραγματικά στην κατοχική αεροφωτογραφία του αρχείου Μηνά Δρεστηλιάρη μετρώντας όλα τα ακίνητα κατά μήκος της Σαρανταπόρου φτάνουμε σ αυτό με το κόκκινο βέλος, στον αριθμό 19. Οι ομοιότητες είναι προφανείς.
Στην αφήγηση του Πέπο Γκατένιο για την τραγική μοίρα της οικογένειάς του στο 8:50 αναφέρει ότι φιλοξενήθηκε μαζί με την αδελφή του στο σπίτι των Χασόν, των εβραίων προδοτών Χασόν, επειδή ο Ντίνο Χασόν, ήθελε με κάθε τρόπο να παντρευτεί την αδελφή του Πέπο. Εκβιάζοντας, χτυπώντας και ληστεύοντας το πέτυχε.
Η οικογένεια Χασόν κατοικούσε σ ένα τριώροφο απέναντι από την Κοινότητα, χωρίς περαιτέρω πληροφορίες.
Η πολυκατοικία που έχει αντικαταστήσει το κτήριο της Κοινότητας