Το Γαλλικό Ινστιτούτο. Λεωφόρος Στρατού 2Α
Μορφωτικό και πολιτιστικό ίδρυμα.
Με τον διαχωρισμό Εκκλησίας – Κράτους στην Γαλλία το 1905 (τον οποίο δεν έχουμε καταφέρει ακόμη εμείς), το Γαλλικό Κράτος ξεκίνησε την δημιουργία κοσμικών σχολείων σε διάφορα μέρη της Μεσογείου. Η Θεσσαλονίκη αποτέλεσε την πρώτη τους επιλογή. Το Λυσέ ξεκίνησε την λειτουργία του το σχολικό έτος 1906-1907.
Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα γαλλικές εταιρείες είχαν έντονη παρουσία στην οικονομική ζωή της πόλης, όπως πχ στο σημαντικό έργο της κατασκευής του Λιμανιού. Η Γαλλία ήταν από τις χώρες που πρώτες άνοιξαν Προξενείο στην πόλη. Τα γαλλικά, άνετα τότε εδραιώθηκαν σαν γλώσσα του εμπορίου. Αλλά και οι θρησκευτικές αποστολές, πέραν των κοσμικών όπως το Λυσέ, με τα σχολεία των Λαζαριστών, των Αδελφών του Ελέους και των Φρέρηδων έπαιξαν ρόλο ώστε τα γαλλικά να κυριαρχήσουν σαν πρώτη επιλογή ξένης γλώσσας στην Θεσσαλονίκη.
Μετά την πυρκαγιά του 1917, Γάλλοι αρχιτέκτονες (όχι μόνον ο Εμπράρ), όπως και γαλλοσπουδαγμένοι, βοήθησαν στην εφαρμογή του Νέου Σχεδίου Πόλης. Η όμορφη μεσοπολεμική εικόνα της πόλης οφείλει πολλά σαυτούς.
Το βασικό κτήριο του Ινστιτούτου, κτισμένο το 1906, καταστράφηκε από πυρκαγιά το 1967. Το 1969-72 κατασκευάστηκε αυτό που υπάρχει σήμερα, δείγμα μεταπολεμικού μοντερνισμού. Στις εγκαταστάσεις του στεγάζονται επίσης το Γενικό Προξενείο της Γαλλίας και το Γαλλικό Σχολείο.
Το Ινστιτούτο συνεχίζει στις μέρες μας να προσφέρει σημαντικά. Προάγει τον σεβασμό και την αποδοχή της διαφορετικότητας, την αλληλεγγύη, την ισότητα, την πολυπολιτισμικότητα, την πολυγλωσσία. Διαθέτει αίθουσα εκθέσεων 300 τ.μ.
Συμμετέχει στα σημαντικότερα πολιτιστικά ραντεβού της Βόρειας Ελλάδας στον χώρο του σινεμά (Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ), των πλαστικών τεχνών (Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης και Μπιενάλε Φωτογραφίας), του βιβλίου ( Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης ) και στον επιστημονικό χώρο (εκθέσεις, διαλέξεις ).
Συνολικά καταγράφεται σαν θετική παρουσία. Μην ξεχνάμε πως Σαλονικιοί, Εβραίοι και Έλληνες, βρήκαν καταφύγιο και συμπαράσταση στην Γαλλία για σπουδές ή το ξεκίνημα μιας νέας ζωής. Για τους Σαλονικιούς Εβραίους βοήθησε και η ύπαρξη της Alliance Israelite Universelle.
Οι φωτογραφίες τοποθετήθηκαν χρονολογικά. 1906 μέχρι την δεκαετία του 1970.
Το ινστιτούτο λείπει από τον διαδραστικό μας χάρτη, ήρθε η ώρα του.
Δ.Μ.
Tο Σχολείο της Γαλλικής Λαϊκής Αποστολής, γνωστότερο σαν Λυσέ. Κτισμένο το 1906. Εκεί κοντά και η φωτογραφία
Με τον διαχωρισμό Εκκλησίας – Κράτους στην Γαλλία το 1905 (τον οποίο δεν έχουμε καταφέρει ακόμη εμείς), το Γαλλικό Κράτος ξεκίνησε την δημιουργία κοσμικών σχολείων σε διάφορα μέρη της Μεσογείου. Η Θεσσαλονίκη αποτέλεσε την πρώτη τους επιλογή. Το Λυσέ ξεκίνησε την λειτουργία του το σχολικό έτος 1906-1907.
1916. Σχολείο της Γαλλικής Λαϊκής Αποστολής, γνωστότερο σαν Λυσέ. Κτισμένο το 1906, φιλοξένησε το Αρχηγείο της Στρατιάς της Ανατολής κατά τον ΑΠΠ.
1916, το Λυσέ από την κάτω μεριά.
Το Λυσέ κατά τον ΑΠΠ φιλοξενούσε στον περιβάλλοντα χώρο και νοσοκομείο. Εδώ από την μεριά της Ευζώνων.
Το Λυσέ από την μεριά της Λεωφόρου Στρατού. ΑΠΠ.
1917. Το Σχολείο της Γαλλικής Λαϊκής Αποστολής, με τους πυροπαθείς στο Πεδίο του Άρεως.
1937, Λυσέ.
1937, μαθητές του Λυσέ τον Μεσοπόλεμο.
Κατοχή. Απόσπασμα αεροφωτογραφίας του Μηνά Δρεστηλιάρη. Η περιοχή γύρω από τo Λυσέ και την οδό Ευζώνων είχε “ανθίσει” κατά την διάρκεια του Μεσοπολέμου.
Απόσπασμα από φωτογραφία συλλογής Μηνά Δρεστηλιάρη.
1963. Η βόρεια μοντέρνα πτέρυγα του Λυσέ υπήρχε από τότε.
1964. Η βόρεια μοντέρνα πτέρυγα του Λυσέ υπήρχε πριν την πυρκαγιά του 1967. Κάτω αριστερά μετά το βασικό κτήριο.
1965. Γαλλικό Ινστιτούτο. Παλιό κτήριο και νέα πτέρυγα συνυπάρχουν.
“Η φωτιά ήταν φοβερή και οι φλόγες ορατές από μακριά. Τα ερείπια κάπνιζαν μέχρι το μεσημέρι της επομένης. Ώσπου να τελειώσει το νέο κτίσμα, τα μαθήματα γίνονταν στο Μέγαρο Στάιν στην Πλατεία Ελευθερίας. Αν θυμάμαι καλά, ως το καλοκαίρι του '71.”
Georgios Giannitsopoulos
Απόσπασμα αεροφωτογραφίας του Vangelis Καβάλα.
1975. Το νέο κτήριο του Λυσέ
Από την Αμαλίας προς την Ευζώνων φαίνετε το πίσω μέρος του νέου Λυσέ. Δείγμα μεταπολεμικού μοντερνισμού.
Η οδός Ευζώνων την δεκαετία του 70. Δεξιά το πίσω μέρος του Γαλλικού Ινστιτούτου.
Το νέο Λυσέ κατασκευάστηκε το 1969-72. Εδώ βλέπουμε το πίσω μέρος του, δείγμα μεταπολεμικού μοντερνισμού.