ΒΙΑΜΥΛ. Βιομηχανία παραγωγής αμύλου
Ήταν στην Λεωφόρο Γεωργικής Σχολής δίπλα στο σημερινό ERgon Αγορά.
Εργοστάσιο επεξεργασίας πολλών χρήσεων υποπροϊόντων καλαμποκιού. Άνοιξε το 1953 σε παραθαλάσσιο οικόπεδο 35 στρεμμάτων, τεράστιο για την εποχή. Με ό,τι πιο σύγχρονο στον παραγωγικό μηχανολογικό εξοπλισμό. Απασχολούσε παραπάνω από 250 εργαζόμενους. 2008 το Εργοστάσιο έκλεισε. Οι μηχανές ξηλώνονται και μεταφέρονται στην Βουλγαρία. Κτίρια και υποδομές κατεδαφίζονται.
Η μυρωδιά του όταν πλησίαζες αξέχαστη ...
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ Στη Θεσσαλονίκη η Βιαμύλ ήταν σημαντική. Η βίλα της οικογένειας του βιομήχανου Κουβερτάρη ήταν μέσα στους χώρους του εργοστασίου και οι σχέσεις των εργαζομένων με τους εργοδότες ήταν πολύ καλές. Ο Χαΐτογλου ήταν ένας από τους μεγαλύτερους πελάτες της. Το 1964 ο Κουβερτάρης πέθανε και τον διαδέχθηκε ο γαμπρός του Μιχ. Κασιμάτης.
Τα δεδομένα ανατρέπονται όταν δημιουργείται η Βιομηχανία Σακχάρεως με τις ανάλογες επιδοτήσεις από το κράτος. Η τιμή του καλαμποκιού είναι επίσης ελεγχόμενη από το κράτος. Η Βιαμύλ και άλλες επιχειρήσεις του κλάδου δεν αντέχουν. Ο Κασιμάτης αναζητά στην Ευρώπη συνεταίρους και επιλέγει την Amylum. Η νέα εταιρεία όμως φαίνεται ότι δεν μπορεί να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα.
Το 1988 η οικογένεια ενεργοποιεί την συμφωνία της με την Amylum. Δίνει το 49% των μετοχών αρχικά και σύντομα το σύνολο τους. Αποτέλεσμα ο βελγικός όμιλος να κατέχει το 95%. Μετονομάσθηκε σε Αmylum Ηellas. Το 1989 η βρετανική Τate & Lyle, μέτοχος του νέου ομίλου, απέκτησε και τον έλεγχο της. Τον Φεβρουάριο του 2006 ανακοινώθηκε το κλείσιμο του εργοστασίου. Αιτία η αναθεώρηση στο καθεστώς της ποσόστωσης της ζάχαρης για την Ελλάδα, που έκανε μη ανταγωνιστική την τιμή της παραγόμενης ισογλυκόζης.
Το τελικό χτύπημα ήρθε το 2008. Η εταιρία εγκαταλείπει την Ελλάδα. Το νέο εργοστάσιο της «Tate & Lyle» βάζει αμέσως μπροστά. Είναι στο Ράζγκραντ της Βουλγαρίας, από όπου πλέον στέλνει τα προϊόντα του και σε Έλληνες πελάτες.
Δ.Μ.