Ζυθοποιεία “Όλυμπος” των Μισραχή και Φερνάντεζ. 1894

Αρχικά μέτοχος ήταν και ο Μωύς Αλλατίνι. Άρχισε σαν εργοστάσιο οινοπνεύματος και παγοποιίας (1892), το 1894 και μπύρας. Η παραγωγή του ανερχόταν σε 40.000 γαλόνια μπύρας το χρόνο.

Ο τρόπος κατασκευής των κτιρίων ήταν πρωτοποριακός. Βασιζόταν στο σίδηρο σαν οικοδομικό υλικό εξασφαλίζοντας την πυρασφαλή κατασκευή. Το 1920 η “ Όλυμπος Α.Ε.” και “Νάουσα Γεωργιάδης & Σια” συγχωνεύτηκαν με το όνομα “Ηνωμένα Ζυθοποιεία Όλυμπος- Νάουσα Α.Ε.”. Τότε ιδρύθηκε το εστιατόριο Όλυμπος-Νάουσα στη Λεωφόρο Νίκης. Εκεί ήταν τα γραφεία της εταιρίας. Το 1925 η ετήσια παραγωγή της εταιρίας σε μπίρα φτάνει τα 60.000 εκατόλιτρα και σε πάγο τις 350.000 παγοκολόνες.

Τον Οκτώβριο του 1926 η «Κάρολος Φιξ ΑΕ», που εκπροσωπείται από τα αδέρφια Ιωάννη και Αντώνη Φιξ, την απορροφά μετά από σχετικά αθέμιτο “πόλεμο τιμών”.

Με την ίδρυση του ζυθοποιείου “Amstel” το 1963 η ΦΙΞ χάνει το μονοπώλιο παραγωγής μπύρας και ξεκινά η αρχή του τέλους των εργοστασίων της. Η εταιρία πτωχεύει αρχές των 80ς και αναλαμβάνει η Εθνική Τράπεζα όλα τα περιουσιακά της στοιχεία. Το 1991 έπειτα από πλειστηριασμό το εργοστάσιο το αγοράζει η οικογένεια Ζαφειρίδη με στόχο την πολιτιστική του εκμετάλλευση. 1995 το Υπουργείο Πολιτισμού χαρακτηρίζει διατηρητέα τα κτίρια και τον τεχνολογικό εξοπλισμό τους.

Το συγκρότημα της ΦΙΞ μένει αναξιοποίητο με κάποιες σποραδικές συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις να έχουν γίνει σε κτίρια που δεν κρίθηκαν διατηρητέα. Κτίρια βιομηχανικής πολιτιστικής κληρονομιάς ιδιαίτερου και μοναδικού σχεδιασμού σε έκταση 23 στρεμμάτων. Δόθηκε με τυμπανοκρουσίες πριν μία εβδομάδα σε πατρινό επιχειρηματία και την εταιρία του, να το “εκμεταλλευτούν”.

“Η μελετητική περίοδος και οι λεπτομέρειες γύρω από το έργο εκτιμάται ότι θα χρειαστούν εννέα έως 12 μήνες.” “Προβλέπεται να δημιουργηθούν κατοικίες, γραφεία και ξενοδοχείο.” Εν λευκώ, ότι αποφασίσει η εταιρία. “Στην περσινή, πρώτη της χρήση η εισηγμένη στο χρηματιστήριο Dimand έδειξε απογοητευτικά αποτελέσματα.”. Στο μεταξύ το HUB26 της ίδιας εταιρίας, απέναντι από το ακίνητο ΦΙΞ, με 4-5όροφες οικοδομές (που θα σκεπάσουν την παρουσία του ΦΙΞ), υποτίθεται θα ήταν έτοιμο μέσα στο 2023. Χωρίς σχεδιασμένο μετρό για την περιοχή, στην ούτως ή άλλως υποβαθμισμένη Δυτική Θεσσαλονίκη.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το άρθρο εδώ https://www.iefimerida.gr/stories/fix-makra-istoria-toy-kokkinoy-ktirioy-mpyras Για τα χάλκινα καζάνια του 18ου αιώνα που κατέληξαν σκραπ, καζάνια που αποσπάστηκαν παράνομα. Για το «Τam Tam», αναψυκτικό αντίστοιχο της Coca-Cola. Και άλλες σύγχρονες αφηγήσεις. Βέβαια η ιστορία του εργοστασίου ξεκινάει πολύ παλιότερα.

Facebook: https://web.facebook.com/thessalonikilostcity/posts/pfbid02Eu8hQ98K4g9z3qhV7pWxsgt9g95HrhjDb1v5zcZvieumKkUviK7ry8QKAoH9RChAl?_rdc=1&_rdr

Ζυθοποιεία “Όλυμπος” των Μισραχή και Φερνάντεζ. 1894. Άρχισε σαν εργοστάσιο οινοπνεύματος και παγοποιίας (1892), το 1894 και μπύρας. Η παραγωγή του ανερχόταν σε 40.000 γαλόνια μπύρας το χρόνο.

Ο τρόπος κατασκευής των κτιρίων ήταν πρωτοποριακός. Βασιζόταν στο σίδηρο σαν οικοδομικό υλικό εξασφαλίζοντας την πυρασφαλή κατασκευή.

Το 1920 η “ Όλυμπος Α.Ε.” και “Νάουσα Γεωργιάδης & Σια” συγχωνεύτηκαν με το όνομα “Ηνωμένα Ζυθοποιεία Όλυμπος- Νάουσα Α.Ε.”.

Τον Οκτώβριο του 1926 η «Κάρολος Φιξ ΑΕ», που εκπροσωπείται από τα αδέρφια Ιωάννη και Αντώνη Φιξ, την απορροφά μετά από σχετικά αθέμιτο “πόλεμο τιμών”.

Ζυθοποιεία “Όλυμπος” Κτίστηκαν το 1894.

Φωτογραφία του 1969. Το εργοστάσιο ΦΙΞ ακόμα λειτουργούσε.

Η εταιρία πτωχεύει αρχές των 80ς και αναλαμβάνει η Εθνική Τράπεζα όλα τα περιουσιακά της στοιχεία. 1995 το Υπουργείο Πολιτισμού χαρακτηρίζει διατηρητέα τα κτήρια και τον τεχνολογικό εξοπλισμό τους.

Το συγκρότημα της ΦΙΞ μένει αναξιοποίητο με κάποιες σποραδικές συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις να έχουν γίνει σε κτίρια που δεν κρίθηκαν διατηρητέα.

Κτίρια βιομηχανικής πολιτιστικής κληρονομιάς ιδιαίτερου και μοναδικού σχεδιασμού σε έκταση 23 στρεμμάτων. Δόθηκε με τυμπανοκρουσίες πριν μία εβδομάδα σε πατρινό επιχειρηματία και την εταιρία του, να το “εκμεταλλευτούν”.

ΦΙΞ. Μοναδική ολοκληρωμένη βιομηχανική μονάδα παραγωγής ζυθοποιίας που επιβιώνει σήμερα στην Ελλάδα. Μνημείο βιομηχανικής πολιτιστικής κληρονομιάς ιδιαίτερου σχεδιασμού, με ενδιαφέρον πιθανά παγκόσμιο.

“Η μελετητική περίοδος και οι λεπτομέρειες γύρω από το έργο ανάπλασης του εκτιμάται ότι θα χρειαστούν εννέα έως 12 μήνες.” “Προβλέπεται να δημιουργηθούν κατοικίες, γραφεία και ξενοδοχείο.” Εν λευκώ, ότι αποφασίσει η εταιρία.

Από τον κ. Ioannis Dionisopoylos