Saloni.ca Archive

Στις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα υπήρχε αίθουσα πατινάζ στη Θεσσαλονίκη ονόματι ΣΚΑΙΤΙΝΓΚ στην Εθνικής Αμύνης. Οι πληροφορίες φαίνεται ότι κυρίως προέρχονται από τον Τομανά, ο οποίος δίνει δύο μάλλον διαφορετικές περιγραφές για το σημείο όπου βρισκόταν. Στο βιβλίο του για το θέατρο το τοποθετεί στο τριγωνάκι μεταξύ ΕΜΣ και Αριστοτέλειο ενώ στο βιβλίο για τους δρόμους λίγο πιο πάνω, μεταξύ δύο εστιατορίων όπου “ήταν ένας φαρδύς διάδρομος, που οδηγούσε στην είσοδο του θεάτρου Σκαίτιγκ.” Την κατασκευή την τοποθετεί στο 1903 και περιγράφει ένα επεισόδιο στο θέατρο του 1910.Οι αναφορές στο διαδίκτυο αναπαράγουν τις αντιφάσεις των γραπτών Τομανά.

Στην πρώτη φωτογραφία (Πρίσμα, ΠΦΘ) φαίνεται ένας διάδρομος που να οδηγεί σε ένα κτίριο στη δεκαετία του 20, αλλά στη δεύτερη φωτογραφία (Μπράβος, ΠΦΘ) από το 1916 δεν φαίνεται διάδρομος ή κτίριο στο σημείο αυτό.

Μια παρουσίαση με την συνεργασία Νίκανδρου Καστανίδη, Θεόδωρου Νάτσινα, Δαυίδ Μπράβου.

Στο κίτρινο πλαίσιο είναι το Σκαιτινγκ όπως το περιγράφει ο Σταμπουλής: τσιμεντένια πίστα και κερκίδες τριγύρω. Ο Τομανάς στο βιβλίο του “Πλατείες της Θεσσαλονίκης”(1997), σελ. 10 δίνει ένα σχεδιάγραμμα της υπό συζήτηση περιοχής, το οποίο βοηθάει λίγο στην τοποθέτηση της εισόδο του Σκαίτινγκ. Κι ο Σταμπουλής δίνει τη δική του περιγραφή: Απόσπασμα από μια άλλη αεροφωτογραφία φαίνεται να συμπληρώνει (ή να μπερδεύει) την εξέλιξη του Σκαιτινγκ. Μοιάζει σαν το “πρώτο” Σκαιτινγκ στην αεροφωτογραφία να κτίστηκε ή απλά να έγινε κλειστό και να διαμορφώθηκε ένας δεύτερος υπαίθριος χώρος με κερκίδες ή στέγαστρα τριγύρω που θα μπορούσε να είναι για πατινάζ/θέατρα/πολιτικές συγκεντρώσεις κλπ. Ακριβώς δίπλα στο κτίριο των δικαστηρίων, εκεί που στην 1η αεροφωτογραφία εμφανίζεται ένα κενό οικόπεδο. 1924 και μπιλιαρδάδικο Το 1925 μετονομάστηκε σε “Ιλιον” και ήταν πλέον κινηματογράφος. 1926 ονομάστηκε “Αλάμπρα”, όνομα αίθουσας κινηματογράφου και βαριετέ που υπήρχε από Τουρκοκρατίας. Το πρώην Σκαίτιγκ άλλαξε εν ολίγοις πολλά ονόματα. Το 1928 η “Αλάμπρα” έγινε και σχολή χορού