Βενιζέλου από την Βασ. Ηρακλείου. Απέναντι η Στοά Σαούλ
Στη γωνία με Ερμού το επιβλητικό Μέγαρο Μαλλάχ. Αμέσως μετά το Ερμείον.
Η Στοά Σαούλ παραμένει σήμερα σε υποτυπώδη λειτουργία. Ερειπωμένη και φθαρμένη στην απόλυτη παρακμή. Στα τέλη της τουρκοκρατίας στη θέση της στοάς Σαούλ υπήρχε χάνι που περιελάμβανε 96 εργαστήρια, καφενείο, γραφεία και αποθήκες. Ανήκε στα παιδιά του Σαούλ Μοδιάνο (από τους πλουσιότερους θνητούς της οθωμανικής αυτοκρατορίας). Όταν το 1867, διανοίγεται η οδός Βενιζέλου ο Σαούλ Μοδιάνο αποφασίζει να κτίσει την “Cite Saul”, εμπορική πολιτεία σε σχέδια του Vitaliano Pοselli (όχι επιβεβαιωμένο). Η πυρκαγιά του 1917 την κατέστρεψε σχεδόν ολοκληρωτικά.
Στο νέο σχέδιο ρυμοτομίας η Στοά καταλαμβάνει ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο. 1929 κτίστηκε το τμήμα (κυρίως προς την οδό Βενιζέλου που βλέπουμε), κυριαρχούν στοιχεία Art Deco. Στον επανασχεδιασμό της ενσωματώνονται στοιχεία της αρχικής στοάς, ενώ ταυτόχρονα ακολουθεί την τυπολογία αντίστοιχων ευρωπαϊκών εμπορικών στοών της εποχής. Δύο εσωτερικοί διάδρομοι σχηματίζουν ένα «Τ», συνδέουν την Ερμού με την Βασ. Ηρακλείου και τη Βενιζέλου με την Ίωνος Δραγούμη. Στο κτιριακό συγκρότημα διατηρούσε αρχιτεκτονικό γραφείο ο Ελί Μοδιάνο από τους σημαντικότερους τότε αρχιτέκτονες, εγγονός του Σαούλ Μοδιάνο.
Μετά το λουκέτο του καταστήματος του “Foka”, που συμπαρέσυρε τα γειτονικά μικροκαταστήματα η στοά άλλαξε. Μπαράκια την ξαναζωντάνεψαν σαν περιοχή νυχτερινής διασκέδασης. Όταν έφυγαν κι αυτά η Στοά παρήκμασε, ξεκίνησαν οι φθορές και κατάντησε κατοικία για άστεγους και αδέσποτα.
Στοά Σαούλ. Κρίθηκε διατηρητέα το 1980. Περικλείεται από τις οδούς Βενιζέλου, Ερμού, Δραγούμη και Βασ. Ηρακλείου.