Στην παλιά οδό Αντιγονιδών (Μπουρμαλί Τζαμί) με Σελευκιδών, πρόταση τοποθέτησης μιας κρήνης
Πρωτοεμφανιζόμενη βρύση σε μια πολύ ενδιαφέρουσα, αν και δυστυχώς πολύ θολή, φωτογραφία από δημοπρασία του Delcampe. Με τα λίγα στοιχεία που μας δίνει, τολμάω μια θέση -ανοιχτή για διαφωνίες ή στοιχεία στήριξής της. Το σίγουρο είναι ότι πρέπει να αναζητηθεί στα καμένα.
Ο δρόμος είναι ανηφορικός. Ο τοίχος αριστερά φαίνεται να ανήκει σε σπίτι που η μια πλευρά του βγάζει στον δρόμο (δηλαδή μοιάζει να είναι τοίχος σπιτιού και όχι μάντρα). Δεξιά από την κρήνη υπάρχει ένα ακόμα κομμάτι τοίχου -σαν να ήταν ενσωματωμένη σε κάτι, και μετά από ένα μικρό κενό υπάρχει ‘δίρριχτη’, ας πούμε μάντρα. Παραπίσω άλλη μια μάντρα -κάθετη προς στον δρόμο- που οριοθετεί τον κήπο ενός σπιτιού με σαχνισί μπροστά (νότια) και μια ‘λοξάδα’ στη ανατολική πλευρά του. Αν και δεν βλέπουμε την στέγη του για να είμαστε σίγουροι ότι δεν έχει καεί, φαίνεται σε αρκετά καλή κατάσταση. Και αρκετά στοιχεία του θυμίζουν…
… αυτό, στην παλιά οδό Αντιγονιδών, οδός Μπουρμαλί Τζαμί κατά Δημητριάδη, περίπου εκεί που έσκαγε η Σελευκιδών (το οποίο παρεμπιπτόντως λείπει από τον χάρτη μας)
Σε μπλε τετράγωνο η λοξάδα του ορόφου σε σχέση με τον κάτω όροφο. Με μπλε επίσης η ‘δίρριχτη’ μάντρα. Σε κόκκινο, λεπτομέρειες στην γκρεμισμένη άκρη της μάντρας και με κίτρινη βούλα η μάντρα που χώριζε τον κήπο του σπιτιού
Σημειωμένα σε αποσπάσματα αεροφωτό πριν και μετά τη φωτιά [από Α.Γερόλυμπου, Το χρονικό της μεγάλης πυρκαγιάς] με μπλε το δίπατο σπίτι, με κίτρινο αυτό από το οποίο βλέπουμε μόνον την άκρη του, με πράσινο η προτεινόμενη θέση της κρήνης.
Το κόκκινο βέλος δείχνει την παλιά Αντιγονιδών -όριο της φωτιάς. Σ’ εκείνο το σημείο της ήταν επίσης όριο δύο συνοικιών, κατά Δημητριάδη. Της Yanik Monastir και της Gulmez-Oglou.
Δυστυχώς, δεν υπάρχει κάποια ξεκάθαρη πληροφορία για κρήνη, μόνον μια αναφορά ότι στο «τέρμα του δρόμου Μπουρμαλί Τζαμί υπήρχε μια βρύση που την είχε κατασκευάσει κάποιος Αλι Πασά» (σελ.141). Ίσως εννοεί το τέρμα της Μπουρμαλί που ανήκει στην συνοικία Γιανίκ Μοναστήρ.
Δηλαδή το ‘σύνορο’ που μας ενδιαφέρει και όπου στον χάρτη του ο Δημητριάδης έχει ένα σημάδι.