ΚΘΒΕ – Μπόρις Γκουντούνωφ
Για την αρχιτεκτονική του νέου τότε κτιρίου της ΕΜΣ που στεγάστηκε το ΚΘΒΕ είχαν εκφραστεί την εποχή που χτίστηκε πολλά , αν θυμάμαι καλά στην πλειοψηφία τους όχι κολακευτικά σχόλια . Μόλις είχαμε μεταβεί στο επόμενο στάδιο εξέλιξης από την ξυλόσομπα στις εργοστασιακές Ελληνικής Κατασκευής θερμάστρες που έκαιγαν καθαρό πετρέλαιο . Ένα μοντέλο της έμοιαζε καταπληκτικά με το όλο κτίσμα . Τι τόθελε και το ξεφούρνιζε ένας δεν θυμάμαι ποιός , την άλλη μέρα έγινε χαμός . Σόμπα την ανεβάζανε , θερμάστρα την κατεβάζανε . Κανείς όμως δεν τόλμησε να πει κουβέντα για την λειτουργικότητα του . Ήταν ένα κτίριο που έκανε άριστα την δουλειά του και μεγαλούργησε σαν θέατρο ιδίως όταν Διευθυντής του ήταν ο Σωκράτης Καραντινός . Οι παραστάσεις που ανέβασε άφησαν εποχή , η παραγκωνισμένη για χρόνια Θεσσαλονίκη έλαμψε κυριολεκτικά θεατρικά και όλα τα μεγάλα ονόματα της Αθήνας το είχαν τιμή τους να συμμετάσχουν σε μία παράσταση του . Μόνο μιά φορά θυμάμαι ´´ τάφτυσε ´´ το θέατρο . Για πρώτη φορά προσκεκλημένη ήταν η διάσημη όπερα της Σόφιας με την επική παράσταση ´´ Μπόρις Γκουντούνωφ ´´ . Επισημότητες , παρουσίες όλων των μεγάλων της πόλης , προξένων , δημάρχων , βουλευτών κλπ Την εποχή εκείνη μούχε κολλήσει και μένα το πάθος , τα κατάφερα ήμουν παρών πρώτο εξώστη , καμαρωτός καμαρωτός ανυπόμονος περίμενα να δώ για πρώτη φορά ζωντανή όπερα . Τα φώτα σβήνουν , η παράσταση αρχίζει , σκηνικά καταπληκτικά , κοστούμια υπέροχα , φωνές φοβερές , κόντεψα να κλατάρω από ευτυχία . Τελειώνει η πρώτη πράξη , μας είχαν ειδοποιήσει ότι έχει πολλές πράξεις , όπερα βλέπεις . Υπομονετικά περιμέναμε να αρχίσει η δεύτερη . Περνάνε 2 , 3 , 5 λεπτά . Περνάνε 10 , 20 λεπτά αρχίσαμε να ανησυχούμε . Τι να συμβαίνει άραγε .. Έν τω μεταξύ ακούγαμε θορύβους από την σκηνή καρφώματα , κάτι θα επισκευάζουν φανταστήκαμε και κάναμε υπομονή . Στην μισή ώρα περίπου ανοίγει η σκηνή πανδαισία , νέο σκηνικό υπέροχο , χρώματα εντυπωσιακά , άξιζε η αναμονή είπαμε . Πολύ σύντομα όμως η αυλαία κλείνει , πράξη δεύτερη είπαμε . Άρχισε πάλι η αναμονή 5-10-15-20 λεπτά πάλι στην μισή ώρα ανοίγει η αυλαία , άλλα πιο εντυπωσιακά σκηνικά , χρώματα , αρώματα , νέα πανδαισία , νέος ενθουσιασμός ευτυχία , χαλάλι του και πάλι . Όμως δεν μπορούσαμε να φανταστούμε τι μας περίμενε . Οι πράξεις ακολούθησαν η μία την άλλη και για να μή τα πολυλογώ η παράσταση της όπερας κράτησε ούτε λίγο ούτε πολύ 6,5 ώρες . Ο κόσμος εξουθενωμένος αποχώρησε άλλοι μουρμουρίζοντας , άλλοι ψιλοβρίζοντας άλλοι ορκίζονταν ότι όπερα να τους πληρώνανε δεν θα ξανάβλεπαν , αφού απόγευμα μπήκαμε στο θέατρο και κόντευε να ξημερώσει . Τι είχε συμβεί ... Ο μελετητής όλα τα είχε προβλέψει το θέατρο ήταν άψογο . Ένα δεν είχε προβλεφτεί που χρειαζόταν οπωσδήποτε το τεράστιο έτσι κι αλλιώς έργο , κινητή σκηνή , ώστε όταν παιζόταν η μία πράξη οι τεχνικοί στο άλλο επίπεδο της σκηνής να δουλεύουν ετοιμάζοντας το σκηνικό της επόμενης πράξης . Γι αυτό είπα σχηματικά το θέατρο άριστο αλλά εδώ ´´ τάφτυσε ´´ έλειπε από τον εξοπλισμό του η κινητή σκηνή .
Δεν ξέρω αλλά νομίζω ότι μετά μια και ο χώρος υπήρχε , έγινε γρήγορα η εγκατάσταση κινητής ώστε να μπορεί να παίζουν τέτοιων απαιτήσεων έργα ...
Γιώργος Κωτσίδης