Το καραβάκι Κωνσταντής στα νερά του Θερμαϊκού
Σήμερα 27 Μαίου 2024 , κάπου βαθιά στη θάλασσα καμαρώνω τον Κωνσταντή να διασχίζει τα καταγάλανα νερά του Θερμαϊκού .
Θυμήθηκα την δική μας εποχή μας που τα καραβάκια ήταν το μοναδικό μέσο μετάβασης στην απέναντι ακτή , Περαία , Μπαξέ, Πλαζ ΕΟΤ κι Αγία Τριάδα .
Η χρυσή Χαλκιδική αργούσε ακόμη να γίνει ο προορισμός των Θεσσαλονικέων , μια και ελάχιστοι είχαν ΙΧ αυτοκίνητα και όσοι είχαν και αποπειρώνταν το ταξίδι , μετάνιωναν και καταριόταν την ώρα και τη στιγμή που το αποφάσιζαν .
Ασφαλτόδρομοι ελάχιστοι στην πλειοψηφία χωματόδρομοι άθλιοι , κακοσυντηρημένοι που μόνο για κάρα έκαναν .
Υπήρχαν όμως εκτός από τα καραβάκια του Θερμαϊκού και διάφορα μεγαλύτερα καΐκια που στάθμευαν δίπλα στην πλατεία Αριστοτέλους που ήταν κανονικά για μεταφορά εμπορευμάτων ξυλεία , λάδι , ελιές από Χαλκιδική και που έπαιρναν και επιβάτες . Θυμάμαι το πολύ μεγάλο καΐκι Κωνσταντίνος Ξυλάς , που έφευγε από Αριστέλους για Βάλτα , Μάλτεπε , Καψόχωρα και μετά απέναντι στη Σιθωνία στον Νέο Μαρμαρά . Δεν έκανα ποτέ αυτή τη διαδρομή .
Ποιους νοιαζόταν όμως για τέτοιους εξωτικούς προορισμούς . Μια χαρά ήταν η αριστοκρατική Περαία με τα κρυστάλλινα νερά κι αργότερα η πολυδιαφημισμένη πλαζ του ΕΟΤ όπου σύχναζαν και διάσημοι αστέρες ηθοποιοί , που γύριζαν κινηματογραφικές ταινίες κι αν ήσουν τυχερός θα μπορούσες να μπεις κι εσύ μέσα σαν κομπάρσος .
Σήμερα όμως τα πράγματα άλλαξαν και βλέποντας τον δικό μας πανέμορφο Κωνσταντή αναπολώ και κάπου βαθειά μέσα μου κάτι με τσιγκλάει και θέλω να το πω φωναχτά , καλός ο Κωνσταντής , αλλά εγώ είμαι λάτρης της Ευδοκίας που ήταν μακράν το ομορφότερο καραβάκι της πόλης …
Γιώργος Κωτσίδης