Εδώ τα κεπέγκια από το Κυρτσή (νυν Ύψιλον) και του παμπάλαιου χρωματοπωλείου Γιομτώβ στο ισόγειο του Εμνιέτ Χαν.
Στη συνέχεια, γυρίζει λιγάκι και πιάνει την αρχή της Εδέσσης, τα απέναντι κτίρια στο δυτικό πεζοδρόμιο της Β. Ουγκώ και παραπίσω την ανατολική όψη από τα κτίρια της ‘Αγοράς Εφαρμοστίδη’ στην ομώνυμη τότε (1975) ιδιωτική οδό που συνδέει την Βεροίας με την Ολ. Διαμαντή και σήμερα ονομάζεται «οδός Ερνέστου Εμπράρ» – ο μόνος δρόμος που φέρει το όνομά του…
Στο στιγμιότυπο αυτό, ο Θόδωρος Νάτσινας παρατήρησε ότι το Εδέσσης 1 φαίνεται να έχει όροφο, ενώ τώρα το ξέρουμε ισόγειο.
Με αφορμή αυτή την ενδιαφέρουσα παρατήρηση, σημειώνουμε με πράσινο το Εδέσσης 1 στην γωνία με Βίκτωρος Ουγκώ και κοιτάζουμε την περιοχή σε δυο αεροφωτογραφίες με απόσταση 60 χρόνων. Στην αριστερή, του 1916 [από Α. Γερόλυμπου, Το χρονικό της μεγάλης πυρκαγιάς] το κτίριο φαίνεται σαφώς χαμηλότερο από τα διπλανά του. Αντίστοιχα και στη δεξιά, του 1975, όπου έχουμε την ευκαιρία να δούμε και από ψηλά τα σημεία που επέλεξε για σκηνικό της ταινίας του ο Τάσος Ψαρράς.
Ωστόσο, το πόσο πιο χαμηλό ήταν ξεκαθαρίζεται σε άλλη φωτογραφία [πάλι από Α. Γερόλυμπου, Χρονικό της μεγάλης πυρκαγιάς]: Το ‘πράσινο’ Εδέσσης 1 φτάνει σχεδόν στο μπαλκόνι του Β’ ορόφου του ‘κίτρινου’ Εμνιέτ Χαν. Ενώ, σήμερα, σταματάει στη μέση απ’ το μετζοπάτωμα.
Που σημαίνει ότι έχασε τον όροφό του κάπου μετά το 1975 – το πιθανότερο μετά τον σεισμό του ’78.