Ο Κήπος του Λευκού Πύργου, το πρώτο διάστημα λειτουργίας του.

5 Απριλίου 1906 Κτίζεται ο κήπος και έχει την ονομασία “Splendide”. Σε λίγες μέρες θα παραδοθεί στο κοινό. Αναφέρεται ως διευθυντής ο Κων. Ρώμπαπας.

Από τον Zepdji, η γνωστή λήψη κατά την κατασκευή του Κήπου το 1906.

Στις 11 Ιουνιου 1906 ο κήπος “Splendide” δεν έχει ανοίξει ακόμη, αναμένεται με ανυπομονησία. Ο Ρώμπαπας κάνει τη σχετική διαφήμιση στην εφημερίδα, με τη μορφή συνέντευξης: Στις 15 Ιουνίου θα έχουμε την ευκαιρία να χειροκροτήσουμε τον κ. Gardet και τους ηθοποιούς του. Τίποτα όμως ακόμα δεν είναι σίγουρο. Θα κάνουν την παράσταση σε μια προσωρινή σκηνή και οι θεατές δεν θα μπορούν να είναι πάνω από δύο χιλιάδες. Ακόμη δεν είναι έτοιμα όλα τα κτήρια. Συνολικά θα κτιστούν ένα ζαχαροπλατείο, ένα εστιατόριο, θερινό θέατρο[...] Όλα αυτά θα είναι έτοιμα σε 4 περίπου μήνες. 30 γκαρσόνια με στολή, πολλοί κηπουροί, ακόμη κι εισαγόμενοι από την Ευρώπη, θα πλαισιώνουν αυτό το στολίδι που συμπληρώνει τη λεωφόρο Χαμιντιέ δεν θα καταλήγει πλέον σε μια αποθήκη ή ένα απαίσιο εργοτάξιο αλλά στις ασημένιες αντανακλάσεις της θάλασσας. Σημειώστε ότι η είσοδος είναι ελεύθερη, με την έννοια ότι το 1 πιάστρο που θα πληρώσετε στην είσοδο είναι έναντι κατανάλωσης.... Είναι “το σπίτι του Σωκράτη που μεταφέρθηκε στους κήπους της Ακαδημίας” απαλλαγμένο όμως από μαθήματα και μαιευτικές συζητήσεις. Η είσοδος του Κήπου Οι εργασίες έχουν σχεδόν ολοκληρωθεί. Λίγο αργότερα θα κατασκευαστεί και η σκηνή θεάτρου αριστερά καθώς και μια οθόνη κινηματογράφου. 13/8/1906 Τίθεται σε δημοπρασία η ενοικίαση των κατασκευών του κήπου για μια περίοδο 3 ή 5 ετών, ενώ οι παραστάσεις έχουν ήδη αρχίσει, όπως φαίνεται ακριβώς από κάτω. Οι διευθύνοντες αδιαφορούν ή δεν μπορούν να χειριστούν αποτελεσματικά τα προβλήματα. Αύγουστο και Σεπτέμβριο του 1906 τα παράπονα και οι γκρίνιες για τις υπηρεσίες στον Κήπο.

Είναι ενδεικτικό το κλίμα κατά τη μεταβατική περίοδο λειτουργιας του συγκροτήματος.

Υπάρχει ήδη κάποιος που προσφέρει 1200 λίρες ετήσιο ενοίκιο. Στις 18 Οκτωβρίου θα γίνει η οριστική κατακύρωση της ενοικίασης.

Λίγο πριν λήξει η δημοπρασία στις 1/11/1906 εμφανίστηκε ο καινούριος ενοικιαστής, στον οποίο κατακυρώθηκε ο Κήπος. Προσέφερε 1655 λίρες τουρκικές ετησίως.