Ο Κήπος του Λευκού Πύργου μετά την δημοπρασία του 1907
Η δημοπρασία τελειώνει, ο Κήπος του Λευκού Πύργου είναι έτοιμος ν αρχίσει να γράφει την δική του ιστορία.
11/2/1907 O Μουσταφά Μπέη και o Μαϊρ Καράσσο, ως ενοικιαστές, ανακοινώνουν ότι υπέγραψαν ενοικιαστήριο 7 ετών και επιθυμούν να υπενοικιάσουν τις εγκαταστάσεις θαλασσίων λουτρών σε όποιον πεπειραμένο από τέτοια ενδιαφέρεται. Ο Kήπος θα (ξανα)ανοίξει 1 Μαρτίου του 1907. 7/3/1907 Οι ενοικιαστές προσέλαβαν τον Διονύση Λάππο, πρώην διευθυντή του Ολύμπια, και τον Elie Noah, τον διευθυντή του Θεάτρου Eden στην επιχείρησή τους. Ο πρώτος θα διευθύνει την μπυραρία και το ζαχαροπλαστείο και ό,τι έχει να κάνει με τον Κήπο. Ο δεύτερος θα αναλάβει την διεύθυνση των θεαμάτων. Το όνομά του από μόνο του εγγυάται την επιτυχία. Ήδη έχει ξεκινήσει συζητήσεις με μια γαλλική κομπανία για οπερέτες. 17/3/1907 Ο υπέροχος Κήπος ανοίγει προς το τέλος της εβδομάδας. Μας υποσχέθηκαν παράσταση όπερας λίγες μέρες μετά τα εγκαίνια. 25/3/1907 Ο κήπος μόλις άνοιξε. Ιδιαίτερο γούστο και καθαριότητα 4/4/1907 Ιταλική θα είναι η όπερα, Τραβιάτα υπό την διεύθυνση του κ. Labruna. Οι κύριοι Σκουλής και Τεγόπουλος υπενοικίασαν το εστιατόριο. Αυτοί με την σειρά τους προσέλαβαν μάγειρα με μεγάλη φήμη. Οι εγκαταστάσεις λουτρών είναι θαυμάσιες, ξεχωριστές για άνδρες και γυναίκες αλλά με εξαιρετική καθαριότητα. Δεν το πιστεύετε; Πηγαίνετε από κοντά να το δείτε. 29/4/1907 Η είσοδος στον Κήπο ορίστηκε σε 1 πιάστρο για τους μεγάλους και 20 παράδες για τους μικρούς. Το εισιτήριο είναι έναντι μίας κατανάλωσης.
(για να καταλάβουμε τις τιμές, το φύλλο της Journal κοστίζει 1 πιάστρο, το ψωμί α' ποιότητας 78 παράδες).
Επινοούνται διάφοροι τρόποι να προσελκυστεί περισσότερος κόσμος.
6/5/1907 Μια ωραία ιδέα. Οι νταντάδες και οι δασκάλες μικρών παιδίών έχουν δικαίωμα ελεύθερης εισόδου καθ όλη τη διάρκεια της ημέρας.
9/5/1907 Τα σαββατοκύριακα και τις ημέρες αργίας 1 πιάστρο η είσοδος έναντι κατανάλωσης 20 παράδων. Από τη μία το μεσημέρι ένα πιάστρο η είσοδος αλλά χωρίς κατανάλωση. Τις καθημερινές τα πρωινά είσοδος ελεύθερη, ενώ τα απογεύματα είσοδος 1 πιάστρο έναντι κατανάλωσης 20 παράδων. Αυτά θα ισχύσουν από αύριο 10 Μαϊου
13/5/1907 Άλλη πηγή εισόδων η λοταρία.
10/6/1907 Η ιταλική παροικία διοργανώνει πάρτυ για τους Ιταλούς ναύτες, το αναφέρει κι ο Κολώνας στο βιβλίο του για τις εξοχές ως μεγάλο γεγονός στη σ.190 με χίλιους προσκεκλημένους . Τα εισιτήρια έχουν διαβάθμιση θέσης, αλλά δίνουν το δικαίωμα ένας άνδρας να συνοδεύει δύο γυναίκες.
Η αναλογία σντρών γυναικών δεν αναφέρεται για ν αντικατοπτρίσει τα μουσουλμαικά έθιμα, αλλά μάλλον για να εξυπηρετήσει τα ναυτάκια. 17/6/1907 Τα μπάνια στον κήπο αρχίζουν την προσεχή Κυριακή. Κάθε θυσία καταβλήθηκε προκειμένου να εξασφαλιστούν η καθαριότητα και οι ανέσεις. Επίσης καθαρίστηκε ο βυθός της θάλασσας και στρώθηκε άμμος ( ; )
11/7/1907 Έρχονται και ξανάρχονται ενθουσιασμένοι να κάνουν μπάνιο. Υπάρχουν και δελτία συνδρομής που πουλιούνται στο μαγαζί του Ρούσο και Σκάπα, απέναντι από το Στάιν στη Σαμπρή Πασά. Οι καμπίνες από το καλοκαίρι του 1907 και μετά Επίσης κι εδώ. Πάντως δεν μακροημέρευσαν. 8/8/1907 Έχουν γίνει συστάσεις στους καπετάνιους να μην πλησιάζουν στους λουόμενους στον Λ. Πύργο. Ο κάπετάνιος μάλιστα του πλοίου ν. 58 ενοχλεί πηγαίνοντας πολύ κοντά εκεί που κάνουν μπάνιο οι κυρίες. Οι επιχειρηματίες του πάρκου θα διαμαρτυρηθούν. Δεν είναι πετυχημένες όλες οι εκδηλώσεις 27/2/1907 Ένας βιολονίστας θα έδινε ένα σουαρέ στον Κήπο, ελλείψει όμως θεατών η εκδήλωση ματαιώθηκε.
Η Journal πάντως έχει πλήθος αναφορών σε πετυχημένες εκδηλώσεις με ξένους κυρίως καλλιτέχνες όλα αυτα τα χρόνια. 23/3/1908 Ο ενοικιαστής του Ολύμπια και του Κήπου μόλις νοίκιασε και το Σπλέντιτ. Ως ενοικιαστής του Κήπου αναφέρεται εδώ ο Κωνσταντίνος Ρώμπαπας. Δεν είναι ξεκάθαρο πότε ακριβώς μεταβιβάστηκε η ενοικίαση στον Κοζανίτη επιχειρηματία. 6/7/1908 Τα σαββατοκύριακα ιδίως γίνεται πατείς με πατώ σε. Ο κ. Ρώμπαπας θα πρέπει να φροντίσει να επεκτείνει την εγκατάστασή του. Ακολουθεί παρουσίαση καλλλιτεχνών. Ο κόσμος παραπονιέται ότι οι καλλιτέχνες δεν έχουν πλούσιο ρεπερτόριο. 25/10/1908 Μαθαίνουμε την ύπαρξη κινηματογράφου (του κ. Ηλιόπουλου) στο χειμερινό θέατρο του κήπου. Το φιλμ πήρε φωτιά και επακολούθησε πανικός. Δύο θεατές τραυματίστηκαν σοβαρά. Ο κ. Matley υπεύθυνος για τον ηλεκτρισμό του πάρκου δεν ευθύνεται. Μάλιστα όντας παρών στο ατύχημα πήρε την απόφαση να χειρίζονται τις μηχανές προβολής μόνον πιστοποιημένοι οπερατέρ.
4/4/1909 Κινηματογράφος στο Πάρκο η Πρόοδος. Κυριακές και Πέμπτες αλλάζει το πρόγραμμα.
Το θερινό θέατρο και ο κινηματογράφος δίπλα του. Μετά τον Αύγουστο του 1916 από ιταλικό φιλμ παρμένο από τον Λευκό Πύργο. Από την πίσω πλευρά η οθόνη του κινηματογράφου στα 1917 Κι ένα περίεργο επεισόδιο με την ανάμειξη ενός Βούλγαρου γραμματέα του προξενείου και ενός Ρώσου δημοσιογράφου. Συνελήφθησαν επειδή ως τζαμπατζήδες έβλεπαν από βάρκα την προβολή ενός έργου. Μακεδονία 30/5/1912 Περίπου την ίδια περίοδο και πριν κατασκευαστούν οι γραμμές για το τρενάκι της Μίκρας (Ιανουάριο του 1917). 22/8/1909 Πάρκο η Ένωσις. Μετά την επανάσταση των Νεότουρκων Κάποια στιγμή ανάμεσα στο 1917 και τον Ιανουάριο του 1918 τον κινηματογράφο και το υπαίθριο θέατρο αντικαθιστά μια ογκώδης και επιμήκης κατασκευή που φαίνεται στις φωτογραφίες του 1918. Εδώ δεξιά από τον Λ. Πύργο. Ο θερινός κινηματογράφος βρήκε μάλλον χειμερινή στέγη. Η ίδια αυτή κατασκευή (πιθανότατα αίθουσα κινηματογράφου) τον Ιανουάριο του 1918 κατά τα Θεοφάνεια. Μακεδονία 23/11/1918 Ρώμπαπας και Ιμβράκης. Η ονομασία απλώς Κήπος του Λευκού Πύργου Μακεδονία 17/8/1920 Κατεδάφιση μαγαζιών δίπλα στον Κήπο του Λευκού Πύργου. Σιγά σιγά καθαρίζεται ο χώρος μετά την αποχώρηση των συμμαχικών στρατευμάτων. Πανελλήνιο Συνέδριο Εφέδρων Αξιωματικών 20 Μαϊου 1926. Φωτογράφος η Σαπφώ Μιχαλά. Αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες σε μεγένθυση της προηγούμενης φωτογραφίας. Φωτογραφία ίσως πιο μετά από το 1930, που δείχνει το επίμηκες κτήριο σε φάση κατεδάφισης. Το προτελευταίο καλοκαίρι του Θεάτρου Κήπου. 1955. Το επόμενο καλοκαίρι, το 1956, το θέατρο του Λευκού Πύργου γκρεμίζεται.