Η οδός Ειρήνης μέσα απ τις φωτογραφίσεις των συμμάχων και τις περιπέτειες αυτών που δούλεψαν εκεί, την έζησαν και την περπάτησαν.
Από τον Σπύρο Αλευρόπουλο
Δεξιά τα πρώτα μονά νούμερα της οδού Ειρήνης στα 1918.
Στα δεξιά και εκτός πλάνου το καφενείο του Μαλίκ.
Υπαίθρια ψαραγορά δίπλα στην ποτίστρα.
Δεξιά η Ειρήνης πίσω απ την ποτίστρα, σπίτια που...
είχε αναγνωρίσει ο Δαυίδ Μπράβος σ' αυτήν με τους υπαίθριους μπαρμπέρηδες.
Αν η οδος Ειρήνης ήταν το υπαίθριο κουρείο της πόλης, ίσως αυτή να ανήκει εδώ.
Πολύ πιθανόν, μέχρι να έχουμε απτές αποδείξεις, και αυτή.
Και αυτή από την συλλογή του Paul Albarel
Το ίδιο και εδώ.
Μακεδονία 8/2/1927
Κρίμα στο όνομα. Οδός ασχημίας ταιριάζει καλύτερα στην οδό Ειρήνης. Ολόκληρος ο συνοικισμός Καλλιθέας που περνά από δω, παρίσταται μάρτυρας των αθλιοτήτων της ζωής και των οίκων αμφιβόλου χρησιμότητος.
Αν μη τι άλλο παραξενεύει το “αμφιβόλου χρησιμότητος” και σίγουρα πρωτοτυπεί ως συνώνυμο του οίκου ανοχής.
Για να καταλάβουμε την ιεραρχία των οίκων ανοχής στην πόλη είναι ενδεικτική αυτή η λίστα του 1948, όπου η Μπάρα είναι γ' τάξεως ενώ η Ειρήνης ανήκει στην β΄ τάξη ως προς τις τιμές. Οι ακριβότεροι οίκοι είναι σε σπίτια για τα οποία δεν ακούς ούτε διαβάζεις πολλά λόγια.
Φωτογραφίες πιο μέσα από την οδό Ειρήνης δεν είναι διαθέσιμες. Στην Μπάρα ήταν οι σύμμαχοι, στην Ειρήνης στα χρόνια του πολέμου οι κουρείς, τώρα απλά είναι μια οδός ασχήμιας και μικρομεσαίων μπουρδέλων. Μια εικόνα μας δίνει αυτή η είδηση, φυσικά για τραγικό θάνατο, στις 29-3-1967. Η Ειρήνης στα τελειώματά της θύμιζε τον ξεπεσμό της Μπάρας.
Ειρήνης 1, ξενοδοχείο Ερμείον στα 1931
Κάτοικος της Ειρήνης 2, θάνατος από ηλεκτροπληξία στη μέση της Εγνατίας. 11/9/1931
Ειρήνης 6 Εστιατόριον Μυτιλήνη 23/10/1922
1/4/1928 Ειρήνης 11 νοικιάζεται ο φούρνος “Νέα Σάντα”, την ίδια αγγελία την βλέπουμε εναμιση σχεδόν χρόνο μετά. Στα αζήτητα.
Πάντως από πάνω λειτουργεί η Μαντάμ Κλάρα η οποία δέχτηκε επίθεση με ξυράφι τον Δεκέμβρη του 26.
Ενάμιση χρόνο αργότερα, πάλι τα ίδια. Ο επίμονος αυτός τύπος (μοιάζουν πολύ τα επίθετα και ο τρόπος επίθεσης για να πρόκειται για άλλον) την πρώτη φορά δεν συνελήφθη, την δεύτερη αν και κρατούμενος το σκασε.
Ο Μ. Μ. Χαραλάμπους στη Μυστική Ιστορία της Θεσσαλονίκης, σ.455-6 από έναν κατάλογο του 1933 παραθέτει ονόματα και αριθμούς και για την οδό Ειρήνης.
Ειρήνης 11 Καμχή Κλάρα που είχε πορνείο και στην Αγγελάκη
Ειρήνης 21 Αμποάβ Φλώρα
Ειρήνης 27 Κατσέλη Κατίνα
Ειρήνης 27 Κριεζή Κούλα
Ειρήνης 27 Ξανθοπούλου Μαρία
Ειρήνης 15 ένα μηχανουργείο
Ειρήνης 20 κατοικεί ή δουλεύει ένας ορυχαλκοχύτης
Ειρήνης 21
Τον Μάιο του 1928 εκπλειστηριάζεται το σπίτι, το οποίο και περιγράφεται: Ισόγειο με 4 μαγαζιά και όροφος με 10 δωμάτια με σάλα και κουζίνα. Ο όροφος λειτουργεί ως οίκος ανοχής. Δεξιά δυο ειδήσεις περιπετειώδους συμπεριφοράς θαμώνων του οίκου αυτού.
Ο χωροφύλαξ εκάμφθη από τας παρακλήσεις της θελκτικής ασθενούς να επισκεφθεί να χαιρετήσει (η ιστορία θυμίζει αυτή του Βόδενα με τις ξυραφιές που είδαμε πιο πριν) Ειρήνης 28 η συλληφθεία Πολύμνια προσπάθησε να αυτοκτονήσει.
Ειρήνης 30 πάλι απόπειρα αυτοκτονίας πάλι υπερμαγγανικό κάλιο (ποτάσα), για αισθηματικούς λόγους.
11/1/1929
Με αφορμή μια πυρκαγιά σ ένα πανδοχείο της οδού Ειρήνης, μαθαίνουμε τις λειτουργίες των όμορων κτιρίων και παραπηγμάτων. Αχυρώνας, όπου και κάηκαν 5 άλογα, Ιατρείο, Μηχανουργείο, Οίκος ανοχής.
Απόπειρα φόνου, απόπειρα φόνου, ναυτάκια μεθυσμένα τα κάνουν Γης Μαδιάμ, αντιζηλίες και μαχαιρώματα για μια τρόφιμο οίκου ανοχής.
Εδώ είχε και την παράγκα-ταβέρνα του και ο Κέρκυρας, δεξί χέρι του Αλκή Πετσά και των Γερμανών 10 χρόνια αργότερα. Μια δημοσίευση στην Μακεδονία (6-8-1931), μάλλον όχι προϊόν δημοσιογραφικής έρευνας, προσπαθεί να περισώσει την έξωθεν καλή του μαρτυρία.