Τα στέκια των φοιτητών της Θεσσαλονίκης, την περίοδο 1960-1967
Από τον Νίκανδρο Καστανίδη.
“…στο ‘Καφέ-Ντορέ’ ζυμώθηκε, κατά το σημαντικότερο μέρος του, το φοιτητικό κίνημα της Θεσσαλονίκης με ολονύκτιες συζητήσεις, αναλύσεις και όνειρα, αλλά και με φακέλωμα από τους παρακολουθούντες … ανθρώπους της Ασφάλειας” [Βίκτωρ Νέτας, ‘Ελευθεροτυπία’, 9-3-1982]. Ήταν στέκι των κεντρώων κι αριστερών συνδικαλιστών του, τότε, φοιτητικού κινήματος.
Ένα άλλο δημοφιλές στέκι των κεντρώων και αριστερών φοιτητών ήταν το γαλακτοπωλείο-“χορτοφαγάδικο” Γκιγκιλίνης , στη γωνία της Τσιμισκή με την Χρυσοστόμου Σμύρνης. Ήταν, τότε, ακριβώς από κάτω από τα γραφεία της Νεολαίας της Ενώσεως Κέντρου, γι’ αυτό το απέφευγαν οι συνδικαλιστές της νεολαίας της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ένωσης όπως και οι υπερσυντηρητικοί συνοδοιπόροι τους της Εθνικής Κοινωνικής Οργάνωσης Φοιτητών.
Πιο κοντά στο Πανεπιστήμιο, δύο καφέ που σύχναζαν φοιτητές ήταν το καφέ Ιντεάλ στη γωνία Σβώλου με Ιπποδρομίου, και το καφέ Άλφα στη γωνία Σβώλου με Εθνικής Αμύνης. Στο πρώτο συγκεντρώνονταν οι φοιτητές οι προσκείμενοι στην νεολαία της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ένωσης και της Εθνικής Κοινωνικής Οργάνωσης Φοιτητών, γι’ αυτό και πήρε το παρατσούκλι καφέ Τραμπούκ. Στο δεύτερο πήγαιναν, κατά κανόνα, οι μη δεξιοί φοιτητές και οι πολιτικά αδιάφοροι.
Φυσικά και το κυλικείο της Φιλοσοφικής (στο ημιυπόγειο του παλιού κτιρίου) είχε την ιδιαίτερη επισκεψιμότητα όλων των συνδικαλιστών του φοιτητικού κινήματος, των χαφιέδων και των κορτάκηδων.
Το μεγάλο Ντορέ, τότε
Εδώ ήταν ο Γκιγκιλίνης
Η θέση που ήταν το καφέ Ιντεάλ
Το καφέ Άλφα, το 1987
Φοιτητική παρέα στο κυλικείο της παλιας Φιλοσοφικής Σχολής.
[Από το βιβλίο “Εμείς του '60 οι εκδρομείς”, του Χρ. Ζαφείρη, 2000, σελ. 185]