Saloni.ca Archive

Σύμφωνα με τον “Οδηγό Μακεδονίας” του Χατζηκυριάκου, του 1911, ήταν ζαχαροπλάστης, όπως και τα αδέλφια του Γεώργιος και Μιχαήλ., εξειδικευμένος στα λουκούμια (λουκουμαδοποιός). Σημειώνεται, επίσης, ότι είχε εργοστάσιο ζαχαροπλαστικής στο Βαρδάρη.

Η κάπως παράξενη σχετική πληροφορία του συγκεκριμένου “Οδηγού” είναι ότι ο αδελφός του, Βασίλης, φέρεται ως καταστηματάρχης του ζυθοπωλείου στην πλατεία Ελευθερίας κι ο ίδιος είχε το καφενείο “Αγγλία” στη ίδια πλατεία. Από την άλλη μεριά είναι γνωστό ότι οι πρώτοι Έλληνες στρατιώτες που εισήλθαν στη Θεσσαλονίκη, στάθηκαν στο καφενείο του Σαράντη Πεντζίκη, στις 2 π.μ. της 26ης Οκτωβρίου 1912, όπου ο επικεφαλής αξιωματικός, έφεδρος ανθυπίλαρχος Ιωάννης Ράλλης (πατέρας του μετέπειτα πρωθυπουργού Γεωργίου Ράλλη), με δύο υπαξιωματικούς εισήλθαν μέσα σ’ αυτό. Αλλά και η ταμπέλα του ζαχαροπλαστείου- ζυθοπωλείου στην πλατεία Ελευθερίας, τα χρόνια της Ανατολικής Στρατιάς είχε το όνομα του Σαράντη Ν. Πεντζίκη. Πιθανότατα στην αρχή ήταν δύο επιχειρήσεις και κάποια στιγμή πέρασαν και οι δύο στα χέρια του Σαράντη. Γνωρίζουμε, ακόμη, ότι έμενε στην περιοχή της Ανάληψης κι ότι είχε παντρευτεί την Αναστασία, κόρη του Σπύρου Βαλσάμου, η οποία φέρεται ως ιδιοκτήτρια κατοικίας δίπλα στη γωνία της σημερινής Βασ. Όλγας με Γραβιάς, από το 1905. Το 1928 αγοράστηκε από την Ισραηλινή κοινότητα η οποία το έκανε Γηροκομείο, το γνωστό Γηροκομείο Σαούλ Μοδιάνο.

Το ατμοκίνητο εργοστάσιο ζαχαροπλαστικής, το οποίο λειτουργούσε κι ως αλευρόμυλος, στην αρχή ήταν μια συνεταιρική επιχείρηση με τον αδελφό του Γεώργιο. Αργότερα, όμως, το 1922, η επιχείρηση μεταμορφώθηκε σε συνεταιρισμό του Σαράντη Ν. Πεντζίκη με τον Νικόλαο Καστρίτση, τον Μαρδαχάι Λεβή και τον Γιουδά Κοένκα. Οι νέοι συνέταιροι είχαν κι αυτοί ζαχαροπλαστείο και χαλβαδοποιείο στην Εδέσσης 3, από το 1918 τουλάχιστον. Αμέσως μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης ο Γεώργιος Πεντζίκης άνοιξε Καφεζαχαροπλαστείο-Ζυθοπωλείο στην πλατεία του Λευκού Πύργου, το οποίο αργότερα πέρασε στα χέρια του αδελφού του Σαράντη.

Από τον Νίκανδρο Καστανίδη.

Πλατεία Ελευθερίας (σημ. Βενιζέλου 4), το 1916 Πλατεία Ελευθερίας (σημ. Βενιζέλου 4), το 1916 Πλατεία Ελευθερίας (σημ. Βενιζέλου 4), το 1916 Πλατεία Ελευθερίας (σημ. Βενιζέλου 4), το 1908 Πλατεία Ελευθερίας (σημ. Βενιζέλου 4)_1916-17

Αναστασία Βαλσάμου-Πεντζίκη (;;-1961), η σύζυγος του Σαράντη Ν. Πεντζίκη [Αναρτήθηκε από τον κ. “ Konstantinos Grammatikopoulos”, στις ΠΦΘ, στις 7-3-2016] Ισραηλινό Γηροκομείο Σαούλ Μοδιάνο, πρώην κατοικία της οικογένειας του Σαράντη Ν. Πεντζίκη Μια άλλη φωτογραφία του Εβραϊκού Γηροκομείου Σαούλ Μοδιάνο (πρώην κατοικία της οικογένειας Σαράντη Ν. Πεντζίκη, με κάγκελα μπροστά κι όχι με τοιχάκι. Τοπογραφικό του Ισραηλινού Γηροκομείου Σαούλ Μοδιανο, πρώην κατοικία της οικογένειας Σ.Ν. Πεντζίκη Κατοικία της οικογένειας Σαράντη Ν. Πεντζίκη, το 1916-7 Αφίσα του εργοστασίου ζαχαροπλαστικής του Σαράντη και του Γεωργίου Πεντζίκη Μια άλλη αφίσα του εργοστασίου ζαχαροπλαστικής του Σαράντη και του Γεωργίου Πεντζίκη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, 13/1/1913, σελ.2 Πλατεία του Λευκού Πύργου το 1916, όπου φαίνεται το Καφεζαχαροπλαστείο-Ζυθοπωλείο Πεντζίκη Το Καφεζαχαροπλαστείο-Ζυθοπωλείο Πεντζίκη στην πλατεία του Λευκού Πύργου, όπου φαίνεται το όνομα του Σ.Ν. Πεντζίκη Πλατεία του Λευκού Πύργου το 1919, όπου φαίνεται το Καφεζαχαροπλαστείο-Ζυθοπωλείο Πεντζίκη Πλατεία του Λευκού Πύργου το 1918-9, όπου φαίνεται το Καφεζαχαροπλαστείο-Ζυθοπωλείο Πεντζίκη