Saloni.ca Archive

Ανεβαίνοντας την Εθνική Αμύνης. Η ανατολική πλευρά, μέρος πρώτο, μέχρι την Μοσχοπούλου. Από τον Σπύρο Αλευρόπουλο Έχοντας έναν σχετικά επισφαλή αλλά λεπτομερειακό οδηγό τα βιβλία του Τομανά, μια απόπειρα παρουσίασης αυτής της πλευράς της λεωφόρου Hamidie, του δρόμου που επισφράγισε το τέλος των ανατολικών τειχών της πόλης.

Τα μικρά μαγαζάκια που πλήθυναν από το 1916 και μετά και μέχρι τις αρχές του 30. Φαίνεται και το πέρασμα που οδηγούσε στο Σκαίτιγκ που είχε παρουσιάσει ο Δαυίδ Μπράβος https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=288294201660220&id=204212503401724 Κι εδώ το απόσπασμα που μας ενδιαφέρει, πιο ευδιάκριτο. Με μπλε τα σημερινά νούμερα, με κόκκινο οι δρόμοι τότε και αριθμημένα τα κτήρια, αρχίζοντας από το Πρωτοδικείο. “Στην γωνία με την οδό Εθνικής Αμύνης, εκεί που είναι σήμερα το θέατρο της Ε.Μ.Σ., ήταν το διώροφο σουλτανικό κτίριο, ποu στέγαζε το παράpτημα τοu ταχυδρομείου του Λευκού Πύργου, τριγυρισμένο από μικpομάγαζα, το μπουγατσοποιείο του Φάνη “Μυpοβόλος Άνοιξη, ένα καπνοπωλείο κι ένα καφενείο.”

Τομανάς “Δρόμοι και γειτονιές της Θεσσαλονίκης μέχρι το 1944” σ. 245 1927, δεξιά το παράρτημα του Ταχυδρομείου στον Λευκό Πύργο (που γκρεμίζεται τη δεκαετία του 30), μπροστά το Χάι Λάιφ ή Πανελλήνιο, κι αυτό θύμα των πολιτικών συμπλοκών το 1920 “Ο Μέγας Βενιζέλος” από κοντά, νομίζω πιστοποιείται η θέση του ακριβώς, στην πανοραμική από τον Λ. Π. φωτογραφία. Ο ιδιοκτήτης το άλλαξε σε ¨Μαγευτική Νάουσα”, γιατί ως γνωστόν η Νάουσα δεν έχει αντιπάλους.

Από το βιβλίο του Βασ. Μαυρομμάτη “Η Θεσσαλονίκη μέσα από το φακό του Μεγάλου Πολέμου” Όταν ολοκληρώθηκαν τα Σουλτανικά αριστερά, το μέγαρο του Πρωτοδικείου δεν είχε κτιστεί. Γενικά άκτιστη σε μεγάλο βαθμό η ανατολική πλευρά του δρόμου. Με το Πρωτοδικείο δεξιά, που είχε φυσικά άλλη χρήση, με ένα φυλάκιο στα νότιά του. Μετά απ' αυτό μεσολαβούσε μέχρι την Μοσχοπούλου μαντρότοιχος και αποθήκες μέχρι τον Α' παγκόσμιο πόλεμο. Και εδώ φαίνεται ο μαντρότοιχος Από εύρεση και ανάρτηση του Αλέξη Αθάνατου στις ΠΦΘ Το Πρωτοδικείο, σύμφωνα με την εφημερίδα, στέγαζε κατά την Κατοχή το γερμανικό στρατοδικείο. Και εδώ ο μαντρότοιχος δεξιά μέχρι την Μοσχοπούλου. Λήψη της Wilhelmina von Hallwyl Βόρεια του Πρωτοδικείου το μαντρωμένο οικόπεδο με πρόχειρες αποθήκες Πιο πάνω από το Πρωτοδικείο τα μαγαζάκια οι παράγκες και ξυλαποθήκες πίσω από το γήπεδο έχουν κτιστεί όμως μαγαζιά με πρόσοψη επί της Εθν. Αμύνης. Και εδώ, με ένα σπίτι επάνω στην Μοσχοπούλου (4). Εξαφανίζεται σχετικά γρήγορα. Φωτογραφία της δεκαετίας του 60 με το μαγαζί κοντά στο Πρωτοδικείο να έχει μετατραπεί στο κέντρο διασκέδασης ο “Μπούκης”, όπως είχε παρουσιάσει ο Δαυίδ Μπράβος: https://archive.saloni.ca/516