Saloni.ca Archive

Από τον Νίκανδρο Καστανίδη.

Το κτίριο διαμερισμάτων της Νεσιμπέ Χανούμ, κόρης του Νετζήπ πασά, κτίστηκε το 1909 με σχέδια του Β. Ποζέλλι. Το 1928 το κτίριο αγοράστηκε από τον Δημ Χατζηνικολάου από τη Νεσιμπέ χήρα του Τεφήκ μπέη. Κατεδαφίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1960. [πληροφ. από το βιβλίο “Η Θεσσαλονίκη εκτός των τειχών” του Β. Κολώνα, Θεσσαλονίκη 2014, σελ. 233]

Ο Γ. Κωτσίδης θυμάται σχετικά:

“Αυτό το πανέμορφο εντυπωσιακό κτίριο που θυσιάστηκε στο βωμό του κέρδους, ήταν από τα χαρακτηριστικότερα της λεωφόρου των εξοχών κι αυτό ήταν που μου ξύπνησε τις αναμνήσεις . Ήταν το καθημερινό μου πέρασμα. Μπροστά ακριβώς εκεί που βλέπω το καθαριστήριο Κρίνος ήταν η στάση του τραμ. Κάθε πρωί έβλεπες μαζεμένο κόσμο που το περίμενε να τον πάει κάτω στις δουλειές του . Σκόπιμα γράφω την λέξη κάτω που σε πολλούς δεν σημαίνει τίποτε . Όλοι όμως τότε όταν λέγαμε πάω κάτω, εννοούσαμε πάω κάτω στην αγορά και αγορά σήμαινε Τσιμισκή Βενιζέλου κυρίως και οι γύρω δρόμοι. Η στάση μπροστά του, ήταν η στάση Φάληρο και η επόμενη η Αγία Τριάδα που βρισκόταν απέναντι από τον κινηματογράφο Απόλλωνα.

Αργότερα με την κατάργηση των τραμ τα λεωφορεία ενσωμάτωσαν τις δυο στάσεις σε μία μπροστά στον σημερινό Σκλαβενίτη. Δίπλα κι απέναντι ο τεράστιος σε μήκος κινηματογράφος Πατέ και μπροστά του στο τρίγωνο που σχηματίζεται, η μικρή πλατεία που μέσα της ήταν το αγίασμα της Αγίας Σολομονής παρεκκλησίου της Αγίας Τριάδας. Στο εκκλησάκι που χτίστηκε πάνω από το αγίασμα υπήρχε χαμηλά κάτω από το επίπεδο του δαπέδου, μια μικρή στέρνα που ήταν πάντα γεμάτη και μια βρύση που έτρεχε μέρα νύχτα. Έχω χρόνια να πάω και δεν ξέρω αν ακόμη υπάρχει . Απέναντι του και λίγο αριστερά η παράγκα που στέγαζε τον πρώτο ραδιοφωνικό σταθμό των Βαλκανίων το ράδιο Τσιγκιρίδη που έγραψε την δική του ιστορία. Απέναντι και δεξιά το εκθετήριο των ενωμένων επιπλοποιείων και πίσω ο θερινός κινηματογράφος Φάληρο. Λίγο πιο κάτω το Α΄ Γυμνάσιο Αρρένων το αρχαιότερο της πόλης . Σταματώ εδώ γιατί κάθε ένα από τα γύρω κτίσματα κουβαλάει την δική του ιστορία …”

Το κτίριο Νεσιμπέ Χανούμ όταν κτίζονταν, 1909 Το κτίριο Νεσιμπέ Χανούμ, γύρω στο 1912

[Από το βιβλίο “Η Θεσσαλονίκη εκτός των τειχών” του Β. Κολώνα, Θεσσαλονίκη 2014, σελ. 237] Το κτίριο Νεσιμπέ Χανούμ λίγα χρόνια μετά, την περίοδο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου Το κτίριο Νεσιμπέ Χανούμ, πιθανόν στις αρχές της δεκαετίας του 1920

[Αναρτήθηκε στον ιστότοπο “ Θεσσαλονίκης Τοπιογραφία ” του κ. Χρ. Ζαφείρη, στις 20-5-2017] Το κτίριο Νεσιμπέ Χανούμ, όταν ήταν Τουρκικό Προξενείο, τη δεκαετία 1920

[Από το βιβλίο “Η Εξώτειχος Ανατολική Θεσσαλονίκη”, των Ν. Χόρμπου, Α. Καραθανάση, Θεσσαλονίκη 2018, σελ. 160] 1925. Όθωνος = Παρασκευοπούλου Το κτίριο του Δημ. Χατζηνικολάου (πρώην της Νεσιμπέ Χανούμ), πιθανόν στη δεκαετία του 1950

[Από το βιβλίο “Η Εξώτειχος Ανατολική Θεσσαλονίκη”, των Ν. Χόρμπου, Α. Καραθανάση, Θεσσαλονίκη 2018, σελ. 161] Το κτίριο του Δημ. Χατζηνικολάου (πρώην της Νεσιμπέ Χανούμ), στα μέσα της δεκαετίας του 1960

[Από το βιβλίο “Η Θεσσαλονίκη εκτός των τειχών” του Β. Κολώνα, Θεσσαλονίκη 2014, σελ. 237] Η στάση του τραμ μπροστά στης Νεσιμπέ Χανούμ Το κτίριο της Παρασκευοπούλου 10 γωνία με Βασ. Όλγας, σήμερα