Βασίλειος Βασιλικός, βουλευτής Χαλκιδικής, κάτοικος της πόλης

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΑΘ. ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ, βουλευτής Χαλκιδικής, υπουργός, κάτοικος Θεσσαλονίκης Από τον Νίκανδρο Καστανίδη Γεννήθηκε το 1890, στα Ριζά της Χαλκιδικής και σπούδασε στην Οθωμανική Σχολή Διοίκησης (γνωστή ως Ιδαδιέ, που λειτουργούσε στο σημ. κτίριο της Φιλοσοφικής Σχολής) και στο Πανεπιστήμιο Χοκούκ (;;;). Εργάστηκε αρχικά ως δάσκαλος κι ως δημοτικός υπάλληλος. Διετέλεσε και γραμματέας του μουσουλμάνου δημάρχου της Θεσσαλονίκης, Οσμάν Σαΐτ Ιμπραήμ Χακή Μπέη (;-1934) μετά την απελευθέρωση της πόλης, πιθανότατα στη δεύτερη θητεία του (1920-1922). Τη δεκαετία του 1920, έφθασε μέχρι Γενικός Διευθυντής του Δήμου Θεσσαλονίκης. Παράλληλα ασχολήθηκε και με τη δημοσιογραφία. Μια από τις πρώτες δημοσιογραφικές του δραστηριότητες ήταν η δημοσίευση ενός οδοιπορικού στην Χαλκιδική, το 1918, στην, τότε, εκδοθείσα εφημερίδα “Πάλη” των Χαλκιδικιωτών, Δημητρίου Κώττα (1885-1981) [δικηγόρου κι αργότερα πολιτευτή του Λαϊκού κόμματος] και Μιχαήλ Τριανταφύλλου (1880-1951) [βιβλιοπώλη-τυπογράφου]. Το 1920 εξέδωσε μαζί με τον Γ. Μερέτη, για μικρό χρονικό διάστημα, την εφημερίδα “Χαλκιδική”, για να αναδείξει τα τοπικά προβλήματα και τις διεκδικήσεις. Τρία χρόνια αργότερα, το 1923, ανέλαβε, ως επικεφαλής επιτροπής, την “Εφημερίδα των Αγροτών” του “Μακεδονικού Αγροτικού Πολιτικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης”, που ήταν και ειδικός γραμματέας. Επίσης, εργάστηκε για πολλά χρόνια στην εφημερίδα “Το Φώς”, από το 1923 με ασυνέχειες και το χρονικό διάστημα 1936-1941. Τα δημοσιογραφικά και τα συνδικαλιστικά του ενδιαφέροντα οδηγούσαν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, στις πολιτικές του επιδιώξεις. Πρωτοεμφανίστηκε ως υποψήφιος βουλευτής στις εκλογές του 1923, με το Αγροτικό Κόμμα Ελλάδος, αλλά δεν εκλέχθηκε. Παρέμεινε στον ίδιο πολιτικό χώρο μέχρι το 1926 περίπου και στη συνέχεια προσχώρησε στο Λαϊκό Κόμμα με το οποίο συμμετείχε στις εκλογές του 1926, αλλά δεν εκλέχθηκε ούτε αυτή τη φορά. Το 1931 εκλέχθηκε Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Θεσσαλονίκης και μετεξελίχθηκε σε πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου μέχρι το 1934. Η δεκαετία του 1930 αποδείχθηκε πιο ευνοϊκή για τις πολιτικές του φιλοδοξίες, μια και το 1932, το 1933 και το 1935 εξελέγη βουλευτής με το Λαϊκό Κόμμα. Οι επιτυχίες του αυτές τον εδραίωσαν μέσα στον πολιτικό του χώρο. Έτσι επανεκλέγεται το 1946 με το ίδιο κόμμα και διορίστηκε υφυπουργός Γενικός Διοικητής Ανατολικής Μακεδονίας από το Μάιο του 1946 μέχρι το Φεβρουάριο του 1947 και αντιπρόεδρος της Βουλής, από το Δεκέμβριο του 1949 μέχρι τον Ιανουάριο του 1950. Στη συνέχεια επανεξελέγη με τον Ελληνικό Συναγερμό, το 1951 και το 1952 και με την ΕΡΕ το 1956, 1958 και 1963. Στην κυβέρνηση της ΕΡΕ διετέλεσε υπουργός Βιομηχανίας, στις αρχές του 1956 και το 1958 εκλέχθηκε αντιπρόεδρος της Βουλής. Στις κοινωνικές και πολιτικές του δραστηριότητες είχε έναν ισχυρό παραστάτη, τη σύζυγό του Μερόπη Τσιώμου (1897-1979), η οποία ήταν μια δυναμική και δημιουργική γυναίκα. Παντρεύτηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1920 (γύρω στο 1922) κι απέκτησαν έναν γιο, τον Περικλή, ο οποίος αναδείχθηκε σ’ έναν εξαιρετικό γιατρό, καρδιολόγο, υφηγητή της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ. Ο Βασίλειος Βασιλικός βοήθησε για την οργάνωση της ιστορικής κληρονομιάς της Χαλκιδικής, συμβάλλοντας αποφασιστικά, το 1960, στην ίδρυση της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας Χαλκιδικής, όπου έγινε κι ο πρώτος πρόεδρός της. Απεβίωσε το 1977 και η νεκρώσιμος τελετή έγινε στον ναό του Γρηγορίου Παλαμά.

Το1930, σε προεκλογική συνάντηση οπαδών του στη Χαλκιδική ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, 30/4/1921, σελ. 2 Η Μερόπη Τσιώμου-Βασιλικού (1897-1979) Ο Βασ. Αθ. Βασιλικός στο γραφείο του στη Βουλή Ο Βασ. Αθ. Βασιλικός στη βιβλιοθήκη της Βουλής. Πίσω του φαίνεται η σύζυγος του Μερόπη Τσιώμου-Βασιλκού Ο Βασ. Αθ. Βασιλικός, με τα πρώτα μέλη της Διοικούσας Επιτροπής της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας Χαλκιδικής, στο σπίτι του το 1960 Ο Βασ. Αθ. Βασιλικός σε προεκλογική συνάντηση στον Πολύγυρο, τη δεκαετία του 1960 Μακεδονία, 3-4-1977, σελ. 24