Γεώργιος Κ. Χατζηκυριακού, μια αξιοσημείωτη προσωπικότητα
Γεώργιος Κ. Χατζηκυριακού (1863-1933),
μια αξιοσημείωτη προσωπικότητα της Θεσσαλονίκης.
Από τον Νίκανδρο Καστανίδη.
Βιογραφικό και ενδεικτικά βιβλία που συνέγραψε στις φωτογραφίες που ακολουθούν.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1863. Ο πατέρας του ήταν πλοιοκτήτης, κατάγονταν από τα Ψαρά και μετεγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη, στα μέσα του 19ου αιώνα, όπου παντρεύτηκε Θεσσαλονικιά.
Φοίτησε στο Γυμνάσιο της Θεσσαλονίκης και σπούδασε στο Φυσικομαθηματικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δίδαξε Φυσικές Επιστήμες στο Γυμνάσιο των Σερρών και με την έναρξη του Μακεδονικού Αγώνα, το 1904, τοποθετήθηκε στο Γενικό Προξενείο Ελλάδος στη Θεσσαλονίκη ως επιθεωρητής των Ελληνικών Σχολείων της Μακεδονίας, με πρόταση του προξένου Λάμπρου Κορομηλά, Οι υπηρεσίες που προσέφερε στο Μακεδονικό Αγώνα με την ιδιότητα του επιθεωρητή ήταν σημαντικότατες. Εκτός από τις μυστικές αποστολές που αναλάμβανε, είχε και μια άμεση εποπτεία από τις καταστάσεις των ελληνικών πληθυσμών στις περιοχές της Μακεδονίας, παράλληλα ερχόταν σε επαφή και με τους παράγοντες των ελληνικών κοινοτήτων. Αυτές οι δραστηριότητες του ήταν πολύτιμες, τότε, στους ιθύνοντες του Μακεδονικού Αγώνα.
Την περίοδο εκείνη παντρεύτηκε τη Χαρίκλεια Ζαλτάνου, κόρη του Βασίλη Ζαλτάνου, υφασματέμπορου με έδρα το Άμστερνταμ. Η οικογενειακή κατοικία του ήταν στην οδό Σερρών, δίπλα στο Παπάφειο ορφανοτροφείο.
Το 1909 που επανεκδόθηκε, για λίγο, η εφημερίδα “Αλήθεια” ο Γ. Χατζηκυριακού ήταν διευθυντής και ιδιοκτήτης της, ο οποίος θεωρείται κι ως πρώτος αρθρογράφος της Θεσσαλονίκης. Όταν διακόπηκε η έκδοση της “Αλήθειας” συνεργάστηκε με την “Νέα Αλήθεια”.
Το 1910 εμφανίζεται ως διευθυντής και μιας άλλης εφημερίδας της “Οικονομικής Επιθεώρησις” . Τη χρονιά αυτή εκλέχθηκε στη δημογεροντία της Ελληνικής κοινότητας και διετέλεσε γραμματέας της εφορείας των Ελληνικών σχολείων.
Μετά την επικράτηση των Νεότουρκων, το 1909, απελάθηκε από τη Θεσσαλονίκη για την πολύπλευρη εθνική του δράση. Επέστρεψε το 1912 κι διορίστηκε Γενικός Επιθεωρητής Εκπαιδεύσεως Μακεδονίας.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1920 διορίστηκε δημοτικός σύμβουλος στη Θεσσαλονίκη και στις εκλογές του 1923 εκλέχθηκε βουλευτής με τους Φιλελευθέρους του Βενιζέλου. Από τη θέση του αυτή έκανε αρκετές κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις για τη λειτουργία του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Τον Ιούνιο του 1925 έγινε, για λίγες μέρες, υπουργός Παιδείας στη κυβέρνηση του Πάγκαλου.
Γύρω στο 1930 ήταν πρόεδρος του Συλλόγου Μακεδονομάχων “Παύλος Μελάς”.
Απεβίωσε το 1933
Σύμφωνα με τον Κ. Τομανά “...έμενε στην οδό Σερρών, απέναντι από την δυτική πόρτα της αυλής του Παπάφειου.”
Η φωτογραφία του Παπάφειου είναι το 1917
Ένα από τα βιβλία του Γ. Χατζηκυριακού
Ένα ακόμη από τα βιβλία του Γ. Χατζηκυριακού