Στην οδό Ιουλιανού, λίγο πάνω από την Κασσάνδρου.
Η αναγνώριση από την Μάρα Νικοπούλου. Σχετικά με το χαμένο επάγγελμα του ακονιστή ο Γιώργος Κωτσίδης έχει να αφηγηθεί τα εξής από την γειτονιά του: “Ακονιστής , τροχός ... Έτσι φώναζε μ όλη τη δύναμη της φωνής του ο επαγγελματίας του δρόμου ακονιστής. Στην περιοχή της Αγίας Τριάδας που μεγάλωσα το σύστημα τροχίσματος του δικού μας ήταν διαφορετικό. Φυσικά ιδιοκατασκευή που ήταν πανάλαφρη και την κουβαλούσε στην πλάτη . Με τέσσερα πόδια ξύλινα ύψους περίπου 1,20 με 1,40 μ στο ύψος των χεριών . Ανάμεσά τους ψηλά ο τροχός με την πέτρα διαμέτρου 30 εκ περίπου και πλάτους 5 εκ σε ένα άξονα στο ύψος των χεριών του. Από κάτω του ακριβώς ένας τροχός ποδηλάτου χωρίς φυσικά το λάστιχό του . Ένα δερμάτινο λουρί περασμένο στον τροχό του ποδηλάτου κατέληγε στην πέτρα σε ένα ράουλο πολύ μικρής διαμέτρου και φώλιαζε πολύ ισχυρά τεντωμένο. Την κίνηση έδινε ένα πετάλ ποδηλάτου. Ο ακονιστής με άψογη τεχνική έκανε μονό πετάλ με το δεξί πόδι και με ελεύθερα χέρια πηγαινοέφερνε το μαχαίρι πάνω στην πέτρα τροχίσματος με αξιοθαύμαστη ακρίβεια. Ο μεγάλης διαμέτρου τροχός ποδηλάτου έκανε το κατά πολύ μικρής διαμέτρου ράουλο να γυρνάει με τεράστια ταχύτητα που έφερνε το επιθυμητό αποτέλεσμα . Όταν τελείωνε το τρόχισμα έδινε το μαχαίρι και το ψαλίδι στην νοικοκυρα που περίμενε πληρωνόταν και με μια ταχύτατη κίνηση δίπλωνε το τετράποδο μηχάνημά του που γινόταν δίποδο και το κρεμούσε στην πλάτη από ένα δερμάτινο λουρί και συνέχιζε την περιπλάνησή του στους χωματόδρομους της γειτονιάς φωνάζοντας ... – Ακονιστής τροχός ... Δυστυχώς δεν έχω φωτογραφία ν ανεβάσω , γιατί ως γνωστόν μια φωτογραφία ίσον χίλιες λέξεις ...”
Στην Ιουλιανού, παραπάνω δεξιά, βλέπουμε την μάντρα που «έκρυβε» την εκκλησία της Λαοδηγήτριας ενώ στο βάθος διακρίνεται αχνά ο μιναρές του Ικί Σεριφέ (Ταξιαρχών).
Ο φωτογράφος αλλάζει θέση και δίνει καλύτερα την γωνία Ιουλιανού με την μικρή οδό Λαοδηγήτριας.